Στην κρίση της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας παραπέμφθηκε, λόγω σοβαρότητας, η υπόθεση του Atalanti Hills. Το ζήτημα που θα απασχολήσει το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο είναι η συνταγματικότητα ρύθμισης του 2014 με την οποία επεκτάθηκε από το 10% στο 20% η δυνατότητα οικοδόμησης δασών και δασικών εκτάσεων για τη δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων.
Το σχέδιο προεδρικού διατάγματος για τον χαρακτηρισμό και την οριοθέτηση «περιοχής ολοκληρωμένης τουριστικής ανάπτυξης» (ΠΟΤΑ) αφορά σε έκταση 12.351 στρεμμάτων στην περιοχή Εξαρχος Λοκρίδας εκ των οποίων έχουν χαρακτηριστεί δασικά τα 11.910 στρέμματα. Στην περιοχή αυτή, που αναγνωρίστηκε ως ιδιωτική (προηγήθηκε μακρά διαμάχη του Δημοσίου με τον ιδιώτη, υπέρ του οποίου γνωμοδότησε τελικά το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους), η εταιρεία «Λοκρός Μονοπρόσωπη Π.Ε.» σκοπεύει να φτιάξει τρία τουριστικά χωριά (σύνθετα τουριστικά καταλύμματα) με ξενοδοχειακά συγκροτήματα (2.990 κλινών), 3.306 κατοικίες (5.882 κλινών), τρία γήπεδα γκολφ και άλλες τουριστικές εγκαταστάσεις.
Το 2011 με μια ρύθμιση επετράπη για πρώτη φορά η χρήση του 10% δασών ή δασικών εγκαταστάσεων για τη δημιουργία βοηθητικών τουριστικών εγκαταστάσεων (λ.χ. αθλητικών) σε οργανωμένη τουριστική ανάπτυξη, όταν εξυπηρετείται λόγος δημοσίου συμφέροντος. Η δυνατότητα αυτή επεκτάθηκε με τον ν.4280/2014 (τον αποκαλούμενο και ως «αντιδασικό») στο 20% και μάλιστα για τη δημιουργία και κύριων τουριστικών εγκαταστάσεων (υπό κάποιες προϋποθέσεις, όπως την ελάχιστη απόσταση 10 χλμ. από την ακτή, κάτι που «φωτογραφίζει» τη συγκεκριμένη επένδυση). Οπως αναφέρεται στο πρακτικό επεξεργασίας (αρ. 234/17) του Β΄ Τμήματος Διακοπών του ΣτΕ, το σχέδιο που υποβλήθηκε και περιλαμβάνει «λελογισμένη αλλοίωση του δασικού χαρακτήρα τμημάτων της έκτασης είναι συνταγματικώς ανεκτό, προεχόντως ενόψει του υπέρτερου σκοπού της εξυπηρέτησης της εθνικής οικονομίας, η δε θυσία δασικών εκτάσεων (…) δεν υπερβαίνει το απολύτως αναγκαίο μέτρο».
Στη γενική τοποθέτηση της πλειοψηφίας των συμβούλων μειοψήφησαν ο πρόεδρος του τμήματος Ι. Γράβαρης και η σύμβουλος Ολ. Παπαδοπούλου. Οπως εκτίμησαν, από το Σύνταγμα «δεν επιτρέπεται μεταβολή του προορισμού δασών και δασικών εκτάσεων για οικοπεδοποίηση και γενικότερα για ανάπτυξη οικιστικών περιοχών», διευκρινίζοντας ότι ως οικιστικές περιοχές δεν νοούνται μόνο οι πόλεις «αλλά περιοχές όπου αναπτύσσεται οργανωμένη ζωή και παραγωγική δραστηριότητα».
Σημειώνουν δε ότι το 20% «δεν συγκεντρώνεται σε ορισμένο τμήμα της ευρύτερης δασικής περιοχής, αλλά είναι διάσπαρτο, με αποτέλεσμα τον κατακερματισμό και τη διάσπαση της οργανικής ενότητας όλου του δασικού οικοσυστήματος».
Κρίνοντας ότι το ζήτημα της συνταγματικότητας της συγκεκριμένης διάταξης είναι ιδιαίτερα σημαντικό, το Β΄ Τμήμα Διακοπών παρέπεμψε την υπόθεση στην ολομέλεια.
