To Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (Γ Τμήμα) έκρινε με την υπ αρ. 232/2017 Γνωμοδότησή του ότι αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις, που βρίσκονται στον αιγιαλό ή στον παλαιό αιγιαλό, δεν δύναται να υπαχθούν, κατά κανόνα, στο πεδίο εφαρμογής του ν. 4178/2013 (και συγκεκριμένα στο άρθρο 2, παρ. 2, περ, ζ’, εδ. πρώτο).
Στον παλαιό αιγιαλό – και μόνο κατ’ εξαίρεση του ως άνω κανόνα – επιτρέπεται η τακτοποίηση αυθαιρέτων σε δύο περιπτώσεις: Είτε να υφίστανται νομίμως, επί του ακινήτου, εμπράγματα δικαιώματα πολιτών, που προϋφίστανται της σχετικής οριοθέτησης του παλαιού αιγιαλού, είτε να εκκρεμεί η έκδοση δικαστικής απόφασης για την εξαίρεση των κτισμάτων, σύμφωνα με τη σχετική χάραξη (άρθρο 2, παρ. 2, περ, ζ’, εδ. δεύτερο).
Στον αιγιαλό δύνανται να τακτοποιηθούν αυθαίρετες κατασκευές υπό τις εξής προϋποθέσεις, που πρέπει να συντρέχουν σωρευτικώς: αα) να πρόκειται για λιθόκτιστο κτίσμα που κατασκευάστηκε πριν την έναρξη ισχύος του ν. 1337/1983, ββ) να υπήρχε παλαιότερη χάραξη της γραμμής αιγιαλού και γγ) το λιθόκτιστο κτίσμα να βρισκόταν εκτός ζώνης αιγιαλού, σύμφωνα με την παλαιότερη χάραξή του (άρθρο 23 παρ. 8).
