Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα (απόφαση της 17/1/2018, υπόθεση C‑363/16), καθώς η τελευταία μη λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεως 2012/541/ΕΕ της Επιτροπής, της 22ας Φεβρουαρίου 2012, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.26534 που χορήγησε η Ελλάδα υπέρ της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας ΑΕ, και μη ενημερώνοντας επαρκώς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα μέτρα που έλαβε κατ’ εφαρμογήν της αποφάσεως αυτής, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2 έως 4 της εν λόγω αποφάσεως καθώς και από τη Συνθήκη ΛΕΕ.
Όπως αναφέρει η απόφαση του Δικαστηρίου, το άρθρο 4, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2012/541 επιβάλλει στην Ελληνική Δημοκρατία την υποχρέωση να παράσχει στην Επιτροπή, εντός προθεσμίας δύο μηνών από της κοινοποιήσεως της αποφάσεως αυτής, ορισμένες πληροφορίες σχετικά με την ανάκτηση της ενισχύσεως. Δεδομένου ότι η εν λόγω απόφαση κοινοποιήθηκε στην Ελληνική Δημοκρατία στις 23 Φεβρουαρίου 2012, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η προθεσμία που της τάχθηκε για την παροχή των εν λόγω πληροφοριών έληξε στις 23 Απριλίου 2012.
Το άρθρο 4, παράγραφος 2, της ίδιας αποφάσεως προβλέπει την υποχρέωση του κράτους μέλους αυτού, αφενός, να ενημερώνει τακτικά την Επιτροπή σχετικά με την πρόοδο των μέτρων που λαμβάνονται για την ανάκτηση της ενισχύσεως έως ότου ολοκληρωθεί η επιστροφή της και, αφετέρου, να παρέχει λεπτομερείς πληροφορίες όσον αφορά τα ποσά της ενισχύσεως και των τόκων ανακτήσεως τα οποία αυτό έχει ήδη ανακτήσει από τον δικαιούχο.
Όσον αφορά την υποχρέωση που προβλέπει το εν λόγω άρθρο 4, παράγραφος 1, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι το εν λόγω κράτος μέλος δεν συμμορφώθηκε προς αυτή, δεδομένου ότι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας, η Ελληνική Δημοκρατία, μέχρι τον Μάιο του 2012, δεν είχε απευθυνθεί στην Επιτροπή. Επιπλέον, από τις διευκρινίσεις που παρέσχε η Ελληνική Δημοκρατία κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση προκύπτει ότι οι πληροφορίες σχετικά με την ανάκτηση της ενισχύσεως που έπρεπε να υποβληθούν στην Επιτροπή δεν παρασχέθηκαν εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο εν λόγω άρθρο 4, παράγραφος 1.
Επίσης σύμφωνα με την απόφαση, όσον αφορά την υποχρέωση που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, της αποφάσεως 2012/541, καίτοι από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει ότι μεταξύ της Επιτροπής και της Ελληνικής Δημοκρατίας υπήρχε, ήδη από τον Μάιο του 2012, συχνή αλληλογραφία σχετικά με την πορεία της διαδικασίας αφερεγγυότητας της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας, εντούτοις γεγονός παραμένει ότι το εν λόγω κράτος μέλος δεν είχε προηγουμένως ενημερώσει δεόντως την Επιτροπή για την έκδοση της ΠΝΠ με την οποία ανεστάλη η διαδικασία των δημόσιων πλειστηριασμών των περιουσιακών στοιχείων της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας. Μόνο μετά την επιστολή της Επιτροπής της 18ης Δεκεμβρίου 2015, με την οποία αυτή ζήτησε από την Ελληνική Δημοκρατία διευκρινίσεις σχετικά με την κατάσταση, το εν λόγω κράτος μέλος ενημέρωσε την Επιτροπή, με επιστολή της 19ης Ιανουαρίου 2016, ότι είχε αναστείλει την εν λόγω διαδικασία των δημόσιων πλειστηριασμών για περίοδο έξι μηνών, προκειμένου να αξιολογήσει το σχέδιο επαναλειτουργίας της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας. Εξάλλου, οι ελληνικές αρχές, μετά την επιστολή τους της 11ης Απριλίου 2016, δεν παρέσχον καμία πληροφορία σχετικά με την Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία.
Κατά συνέπεια, συνεχίζει η απόφαση, διαπιστώνεται ότι στοιχειοθετείται η εκ μέρους του κράτους μέλους αυτού παράβαση της υποχρεώσεώς του να ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με τα μέτρα που έλαβε κατ’ εφαρμογήν της αποφάσεως 2012/541.
Και καταλήγει το Δικαστήριο ότι κατόπιν του συνόλου των προεκτεθέντων, διαπιστώνεται ότι η Ελληνική Δημοκρατία, μη λαμβάνοντας εντός των ταχθεισών προθεσμιών όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεως 2012/541 και μη ενημερώνοντας επαρκώς την Επιτροπή για τα μέτρα που έλαβε κατ’ εφαρμογήν της αποφάσεως αυτής, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2 έως 4 της εν λόγω αποφάσεως καθώς και από τη Συνθήκη ΛΕΕ.
