Οι διεθνείς επενδύσεις αποτελούν σημαντική πηγή ανάπτυξης της ευρωπαϊκής οικονομίας, καθώς ευθύνονται για το 36% του πλούτου που παράγεται στην ΕΕ αλλά και για την ύπαρξη 7.6 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας. Το 2016, η ΕΕ είχε κέρδος 280 δισεκατομμυρίων ευρώ από ξένες άμεσες επενδύσεις από χώρες όπως η Ελβετία (55 δισεκατομμύρια) και οι ΗΠΑ (54 δισεκατομμύρια).
Τα τελευταία χρόνια οι επενδύσεις αυτού του τύπου ήταν ιδιαίτερα σημαντικές για τις χώρες που βρέθηκαν σε οικονομική κρίση. Ωστόσο, οι πρόσφατες εξαγορές εταιρειών υποδομής ενέργειας, μεταφορών και υψηλής τεχνολογίας έχουν εγείρει ανησυχίες στις κυβερνήσεις της ΕΕ, καθώς υπάρχει κίνδυνος κρίσιμες κρατικές υποδομές να βρεθούν στα χέρια αναδυόμενων δυνάμεων όπως η Κίνα και η Ρωσία.
Σήμερα υπάρχουν 12 κράτη μέλη με μηχανισμούς αξιολόγησης πιθανών κινδύνων των άμεσων εξωτερικών επενδύσεων (οι χώρες αυτές είναι η Αυστρία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Λετονία, η Φινλανδία, η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Βρετανία). Εμπορικοί εταίροι όπως η Αυστραλία, η Κίνα, η Ρωσία και οι ΗΠΑ, έχουν επίσης παρόμοιος μηχανισμούς.
Μετά από αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αλλά και των εθνικών κυβερνήσεων για διερεύνηση του ζητήματος, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε πρόταση τον περασμένο Σεπτέμβριο για τη δημιουργία νομικού πλαισίου για τον έλεγχο των άμεσων ξένων επενδύσεων στην ΕΕ και για την αποφυγή της πιθανότητας να τεθεί σε κίνδυνο το τεχνολογικό πλεονέκτημα και η ασφάλεια της Ένωσης.
Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συμπεριλαμβάνει μηχανισμό συνεργασίας μεταξύ της Επιτροπής και των κυβερνήσεων της ΕΕ για την αντιμετώπιση περιπτώσεων όπου συγκεκριμένη ξένη επένδυση σε ένα κράτος μέλος, έχει πιθανότητες να επηρεάσει την ασφάλεια η τη δημόσια τάξη σε ένα άλλο κράτος μέλος.
Στόχος της πρότασης είναι η επίτευξη διαφάνειας στις διαδικασίες αγοραπωλησίας, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα έχει επίσης της δυνατότητα να ελέγχει επενδύσεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν ευρωπαϊκά προγράμματα όπως το “Horizon 2020”.
