1) Δεν θα ανοίξει ούτε ένας νέος φάκελος που αφορά την Τουρκία στο πλαίσιο της ενταξιακής της πορείας.
2) Δεν θα κλείσει κανένας φάκελος που έχει έως τώρα συζητηθεί στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας.
3) Δεν θα υπάρξει καμία επέκταση της τελωνειακής ένωσης. Αυτό το σημείο είναι και το σημαντικότερο για την Τουρκία, αφού μετά τις ειδικές συμφωνίες της Ε.Ε. με τον Καναδά και την Ιαπωνία η Τουρκία ανέμενε πολύ σημαντικά οφέλη από τη σχεδιαζόμενη επέκταση της τελωνιακής σχέσης που διατηρεί με την Ε.Ε.
4) Δεν πρόκειται να απελευθερωθεί το καθεστώς παροχής βίζας σε Τούρκους πολίτες, όπως με επιμονή και εμμονή απαιτούσε η Άγκυρα εντός του πλαισίου της συμφωνίας με τις Βρυξέλλες για το προσφυγικό.
5) Η κατάσταση στους δημοκρατικούς θεσμούς, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία του Τύπου, τη λειτουργία της Δικαιοσύνης και σε όλους τους άλλους τομείς που αφορούν στην ομαλή λειτουργία μιας δημοκρατίας παρουσιάζει σαφή οπισθοδρόμηση και, άρα, δεν ικανοποιούνται οι όροι που θα επέτρεπαν την περαιτέρω συζήτηση της Ε.Ε. με την Άγκυρα ως προς την ενταξιακή της πορεία.
6) Αναγνωρίζεται πως η Τουρκία είναι ένας πολύ σημαντικός σύμμαχος και γειτονική χώρα προς την Ε.Ε., πλην όμως αυτήν τη στιγμή δεν υφίστανται δυνατότητες για περαιτέρω εξελίξεις στην ενταξιακή διαδικασία.
Θεωρείται από διπλωματικούς κύκλους πως το γεγονός ότι το τουρκικό ζήτημα αποτέλεσε ιδιαίτερο κεφάλαιο στις συζητήσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία μεταξύ Άνγκελα Μέρκελ και Μάρτιν Σουλτς καταδεικνύει και το μέγεθος – σοβαρότητα του προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και ευρωπαϊκών χωρών. Σημειώνεται, δε, από τους ίδιους κύκλους πως το νέο αυτό διπλωματικό χαστούκι προς την Άγκυρα έρχεται μόλις μία εβδομάδα μετά το κατηγορηματικό «όχι» του Εμανουέλ Μακρόν προς τον Ερντογάν ως προς τον προσδιορισμό ημερομηνίας ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.
Τέλος, οι παραπάνω διπλωματικοί κύκλοι σημειώνουν πως αυτές οι εξελίξεις δεν διευκολύνουν καθόλου την Αθήνα και περιορίζουν το εύρος των ελιγμών στις οποίες μπορεί να προβεί η ελληνική διπλωματία τόσο όσον αφορά στις διπλωματικές σχέσεις σε διμερές επίπεδο όσο και στο προσφυγικό, αλλά και κυρίως τη δυνατότητα εκτόνωσης της κλιμακούμενης έντασης στην κυπριακή ΑΟΖ.