Yπέρ της χαλάρωσης των αυστηρών όρων λιτότητας για τα κράτη του ευρωπαϊκού Νότου τάσσεται το Γερμανικό Ινστιτούτο για την Οικονομική Έρευνα (Deutsches Institut für Wirtschaftsforschung, DIW), όπως γράφει η Berliner Morgenpost.
Όπως αναφέρεται σε κείμενο εργασίας του Ινστιτούτου που περιήλθε στη διάθεση της εφημερίδας «ακόμη και πιο συγκεκριμένες σκέψεις για ένα ενδεχόμενο κούρεμα χρέους θα πρέπει να γίνουν, ούτως ώστε να μεγαλώσει το περιθώριο δράσης των κυβερνήσεων». Επιπλέον, οι ερευνητές συστήνουν, εν όψει της αυριανής συνάντησης του Εurogroup στις Βρυξέλλες, μείωση της γραφειοκρατίας και των φορολογικών μεταρρυθμίσεων καθώς και ενθάρρυνση των επενδύσεων.
Στο κείμενο επισημαίνεται ότι η σκληρή πολιτική λιτότητας και οι δομικές μεταρρυθμίσεις μπορούν να επιδεινώσουν την οικονομική κατάσταση μιας χώρας σε δημοσιονομική κρίση, εφόσον ταυτόχρονα και τα επιτόκια είναι εξαιρετικά χαμηλά. Ως απόδειξη των ισχυρισμών τους οι ερευνητές του DIW επικαλούνται, μεταξύ άλλων, το γεγονός ότι οι οικονομικές επιδόσεις της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και της Ελλάδας, ακόμη και δέκα χρόνια μετά την έναρξη της δημοσιονομικής κρίσης, εξακολουθούν να μην έχουν επανέλθει στα επίπεδα προ αυτής.
Στην ημερήσια διάταξη της συνάντηση των ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης, που θα πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά υπό την προεδρία του Πορτογάλου, Μάριο Σεντένο, βρίσκονται, μεταξύ άλλων, η τελευταία πρόοδος στο τρίτο πρόγραμμα βοήθειας για την Ελλάδα καθώς και η κατάσταση στη Πορτογαλία. Ο Σεντένο, ο οποίος επισκέφτηκε την περασμένη εβδομάδα το Βερολίνο και συναντήθηκε με τον ομοσπονδιακό υπουργό Οικονομικών Πέτερ Αλτμάιερ (CDU), τάχθηκε υπέρ μιας ταχείας μεταρρύθμισης της Ευρωζώνης. Μίλησε για ένα «παράθυρο ευκαιριών», το οποίο όμως δε θα είναι «ανοιχτό» επ’ αόριστον.
«Η ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης θα πρέπει να αποτελέσει ύψιστη προτεραιότητα», προστίθεται επίσης. Στο ίδιο πλαίσιο συγκαταλέγεται και η εγγύηση καταθέσεων, μέτρο που αντιμετωπίζεται με επιφυλακτικότητα από τη Γερμανία, το οποίο όμως, κατά την άποψη του Σεντένο, δεν θα πρέπει να επιβαρύνει τα εθνικά συστήματα (οικονομίας). Επίσης κατά τον ίδιο, ο μηχανισμός διάσωσης της Ευρωζώνης θα πρέπει να αναμορφωθεί κατά τέτοιο τρόπο, ούτως ώστε να λειτουργεί ως «δίχτυ» προστασίας για το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης (SRF) τραπεζών.
