Ποιο ήταν το σκεπτικό του δικαστηρίου
Ιστορική χαρακτηρίζεται από το «Κέντρο Ζωής» η απόφαση εξέδωσε ομόφωνα το Β’ Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών, υιοθετώντας για πρώτη φορά ρητά ότι ένας άνθρωπος, θετικός στη λοίμωξη HIV που έχει μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο είναι μη μεταδοτικός.
Συγκεκριμένα, μετά την ολοκλήρωση του ακροατηρίου στις 10.11.2017, το Δικαστήριο αθώωσε κατηγορούμενο ο οποίος μηνύθηκε από σύντροφό του, με την οποία διατηρούσε περιστασιακή, σεξουαλικής φύσεως, σχέση, ότι αποπειράθηκε να της μεταδώσει τον ιό του HIV μέσω δήθεν απροφύλακτης σεξουαλικής επαφής. Επιπλέον, αναγνώρισε ως μη ενοχοποιητικό στοιχείο την απόφαση του κατηγορουμένου να μην αποκαλύψει στην περιστασιακή σύντροφό του την οροθετικότητα του, καθώς έκρινε ότι κρίσιμο για την αθώωση ή την ενοχή του αποτελεί το γεγονός ότι λάμβανε τις απαραίτητες προφυλάξεις και τη θεραπεία του, με αποτέλεσμα να μην κινδυνεύει τρίτο άτομο από σεξουαλική επαφή μαζί του.
Με δεδομένο ότι ο κατηγορούμενος λάμβανε σταθερά θεραπεία και κατά τον ενδεικτικό χρόνο το ιικό του φορτίο ήταν σταθερά κάτω από το ανιχνεύσιμο όριο (<20 copies/ml), ενώ σε κάθε περίπτωση σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες, όταν ο άνθρωπος που ζει με HIV λαμβάνει θεραπεία, η μετάδοση του ιού μειώνεται σε ποσοστό 96%, το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν πληρούται η αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της απόπειρας βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης κατ’ εξακολούθηση, αλλά ούτε βαριάς σωματικής βλάβης κατ’ εξακολούθηση με ενδεχόμενο δόλο.
Την υπόθεση ανέλαβε το Κέντρο Ζωής, προσφέροντας δωρεάν νομική συνδρομή στον ωφελούμενο σε όλη τη διάρκεια της δικαστικής περιπέτειάς του.
