Ερώτημα του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης σχετικά με την αποζημίωση δικηγόρου με έμμισθη εντολή
Με την υπ’ αριθμ. 12/2018 γνωμοδότησή του το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους απάντησε σε ερώτημα του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης σχετικά με την αποζημίωση δικηγόρου με έμμισθη εντολή.
Σύμφωνα με την ομόφωνη γνωμοδότηση του ΝΣΚ, το ανώτατο όριο αποζημίωσης του άρθρου 2, παρ. 2 του α.ν. 173/1967, που ανέρχεται σήμερα στις δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ, δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση του δικηγόρου Χ.Π., του οποίου η σύμβαση έμμισθης εντολής με το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ λύθηκε αυτοδίκαια.
Όπως αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στη γνωμοδότηση, ο κανόνας δικαίου του άρθρου 45, παρ. 2 του ισχύοντος κωδικός δικηγόρων ρυθμίζει τα θέματα: α) παροχής των νομικών ή δικηγορικών υπηρεσιών με πάγια περιοδική αμοιβή σε υπηρεσίες, οργανισμούς ή επιχειρήσεις και κάθε είδους νομικά πρόσωπα και β) της υποχρεωτικής αποχώρησης των δικηγόρων και επειδή έχει ειδικό χαρακτήρα, κατισχύει κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης (πρβλ. ΝΣΚ 240/2014). Με τη ρύθμιση αυτή επιδιώκονται η επαγγελματική προώθηση νέων κυρίως δικηγόρων στις έμμισθες θέσεις του δημόσιου τομέα και η προστασία αυτών που αποχωρούν από τις θέσεις αυτές, αφού ορίζεται ότι αυτοί πρέπει να έχουν θεμελιώσει τις προϋποθέσεις λήψης πλήρους σύνταξης από τον ασφαλιστικό οργανισμό που καλύπτει το προσωπικό του εντολέα τους (πρβλ. ΝΣΚ 240/2014).
Προϋποθέσεις επομένως της αυτοδίκαιης λύσης της σύμβασης του δικηγόρου που παρέχει τις δικηγορικές του υπηρεσίες με πάγια περιοδική αμοιβή σε νομικό πρόσωπο κατ’ αυτό τον κανόνα δικαίου είναι αφενός μεν, η θεμελίωση των προϋποθέσεων λήψης πλήρους σύνταξης από τον ασφαλιστικό οργανισμό που καλύπτει το προσωπικό του εντολέα τους,αφετέρου δε, ο ασφαλιστικός αυτός οργανισμός να είναι νόμιμα συνεστημένος, ώστε και το δικαίωμα πλήρους σύνταξης του δικηγόρου να απορρέει από σχέση κοινωνικής ασφάλισης που προβλέπεται και ρυθμίζεται από το νόμο (πρβλ. ΝΣΚ 240/2014).
Εφόσον συντρέχουν οι ως άνω προϋποθέσεις εκδίδεται διαπιστωτική πράξη αυτοδίκαιης λύσης της έννομης σχέσης που συνδέει το νομικό πρόσωπο με το δικηγόρο, ο οποίος αποχωρεί υποχρεωτικά και δικαιούται να λάβει κατ’ επιλογή του, είτε την εφ’ άπαξ πλήρη παροχή από τον ασφαλιστικό οργανισμό, είτε την προβλεπόμενη αποζημίωση στο άρθρο 46 του κώδικα δικηγόρων (πρβλ. ΝΣΚ 240/2014), το ύψος της οποίας ρυθμίζεται εξαντλητικά στο άρθρο αυτό.
Δείτε αναλυτικά τη γνωμοδότηση 12/2018 εδώ.
