Ο Ελληνοκύπριος σκοτώθηκε το 1974 κατά την εισβολή και είχε ταφεί σε στρατιωτικό νεκροταφείο, αλλά οι συγγενείς του δεν ενημερώθηκαν για τον θάνατο του
Η Λευκωσία πρέπει μέχρι το τέλος Μαρτίου να απαντήσει στο ΕΔΑΔ σε σχέση με υπόθεση ελληνοκύπριου που σκοτώθηκε το 1974 κατά την εισβολή και είχε ταφεί σε στρατιωτικό νεκροταφείο, ενώ το όνομα του βρισκόταν στον κατάλογο αγνοουμένων και οι συγγενείς του δεν ενημερώθηκαν για τον θάνατο του.
Πρόκειται για τον Χριστοφή Βασιλείου Πασσιά, από το χωριό Ξυλοφάγου, ο οποίος αν και ήταν θαμμένος στις ελεύθερες περιοχές, η σύζυγος και τα τρία παιδιά του είχαν κρατηθεί στο σκοτάδι και τον θεωρούσαν για 26 χρόνια αγνοούμενο. Ο Πασσιάς είχε σκοτωθεί στην περιοχή Αγίου Παύλου στη Λευκωσία με μια σφαίρα στο στόμα. Όπως όλα δείχνουν είχε συλληφθεί αιχμάλωτος από τους Τούρκους και εκτελέστηκε εν ψυχρώ μαζί με άλλους στρατιώτες.
Η σύζυγος και τα παιδιά του προσέφυγαν στο ΕΔΑΔ εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας αφού πρώτα δικαιώθηκαν από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, το Νοέμβριο του 2010, για παράλειψη της Κυπριακής Δημοκρατίας να διεξάγει αποτελεσματική έρευνα, σύμφωνα με το άρθρο 2 της Σύμβασης για το δικαίωμα στη ζωή. Η παρατεταμένη αβεβαιότητα και η ψυχολογική ταλαιπωρία που υπέστησαν ισοδυναμούσε, κατά το δικαστήριο, με απάνθρωπη και απαξιωτική συμπεριφορά, ενάντια στο άρθρο 3 της Σύμβασης και το αντίστοιχο άρθρο 8 του Συντάγματος. Η Κυπριακή Δημοκρατία έκανε έφεση στην υπόθεση και Ανώτατο Δικαστήριο που την εξέτασε, αποφάνθηκε ότι το κράτος στην περίπτωση αυτή είχε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του. ‘
Αν και υπήρχαν τάφοι με άγνωστους σε στρατιωτικό νεκροταφείο, η Κυπριακή Δημοκρατία μόνο το 1999 έκανε εκταφές και αναγνώρισε τις σορούς. Το 2000 πιστοποιήθηκε ότι ο Πασσιάς ήταν μεταξύ των νεκρών και βρέθηκε ο σταυρός του γιου του και το ρολόι του. Από τις εξετάσεις διεφάνη ότι είχε βασανιστεί από τους Τούρκους και δολοφονήθηκε με μια σφαίρα στο στόμα.