Συνέπειες από την παράλειψη ή καθυστέρηση δήλωσης εισαγωγής κινητών μνημείων
Με την υπ’ αριθμ. 9/2018 γνωμοδότησή του το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους απάντησε σε ερωτήματα αναφορικά με την έννοια των αρχαίων κινητών μνημείων, τις αρχαιότητες αλλοδαπής και τις συνέπειες από την παράλειψη ή καθυστέρηση δήλωσης εισαγωγής κινητών μνημείων.
Συγκεκριμένα, το ερώτημα αφορούσε στο εάν νομιμοποιείται η Διοίκηση να προχωρήσει στην έκδοση των προβλεπομένων διοικητικών πράξεων, ήτοι απόφαση κατοχής και /ή βεβαίωση κυριότητος εισαχθέντων στη χώρα κινητών αλλοδαπής προέλευσης που ανάγονται προ του έτους 1453, για τα οποία, εκείνος που έκανε την εισαγωγή (Γ.Χ), δεν τήρησε τα προβλεπόμενα στην εκάστοτε κείμενη νομοθεσία, αναφορικά με το χρόνο δήλωσης των εισαχθέντων και σε περίπτωση αρνητικής απάντησης, ποιά θα είναι η τύχη αυτών.
Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του ΝΣΚ, τα δηλωθέντα από τον Γ.Χ. κινητά αντικείμενα είναι «αρχαία» κινητά μνημεία, κατά την έννοια του άρθρου 20 παρ.1 του ν. 3028/2002, προστατευόμενα ως τέτοια από την ελληνική νομοθεσία.
Εφόσον, η οικεία Υπηρεσία εκτιμήσει ότι, στην προκειμένη περίπτωση, υπήρξε παράλειψη (άρθρο 73 παρ. 3 του ν. 3028/2002) ή υπαίτια καθυστέρηση από τον Γ.Χ. της δήλωσης της εισαγωγής τους (άρθρα 24 παρ. 1 και 33 παρ. 2 του ν. 3028/2002), ανεξάρτητα από το πότε πράγματι μεταφέρθηκαν αυτά στην Ελλάδα, θεωρούνται ως ευρεθέντα στην Ελλάδα, ανήκουν κατά κυριότητα στο Ελληνικό Κράτος και ο Γ.Χ. δεν έχει δικαίωμα σε αναγνώριση κυριότητας ή κατοχής αυτών.
Τα ανωτέρω ισχύουν υπό την επιφύλαξη της Σύμβασης των Παρισίων, που αφορά τα ληπτέα μέτρα για την απαγόρευση και παρεμπόδιση της παράνομης εισαγωγής, εξαγωγής και μεταβίβασης της κυριότητας των πολιτιστικών αγαθών και κυρώθηκε με το ν. 1103/1980, δηλαδή ότι δεν αποδεικνύεται ότι τα ανωτέρω κινητά αρχαία, έχουν μεταφερθεί και κατέχονται στην Ελλάδα, μετά παράνομη αφαίρεση από νόμιμο ιδιοκτήτη ή κάτοχο αυτών στην αλλοδαπή (πλειοψ.)
Δείτε αναλυτικά τη γνωμοδότηση εδώ.
