Απόφαση (6/3/2017) του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου επί Αιτήσεως/Εφέσεως (αρ.99/17) σχετικά με τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο 9/65: Ειδικότερα, η εφεσείουσα επιζητούσε διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να παραμερίζεται η ειδοποίηση Τύπος Ι καθότι δεν εφαρμόζεται το μέρος VIA του περί Μεταβίβασης και Υποθηκεύσεως Νόμου 9/65 όπως αυτός τροποποιήθηκε καθότι εκδόθηκε δικαστική απόφαση με την οποία διατάχθηκε η εκποίηση της υποθήκης, αντικείμενο της πιο πάνω ειδοποίησης.
Όπως έκρινε το Δικαστήριο, στην προκείμενη περίπτωση επιδόθηκε στην εφεσείουσα η ειδοποίηση Τύπος Ι και η αίτηση-έφεση από μέρους της καταχωρήθηκε εντός της προθεσμίας των 30 ημερών. Ωστόσο, η Τράπεζα τροχοδρόμησε την πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου με βάση το Μέρος VIA του Νόμου, κάτι το οποίο δεν είχε δικαίωμα να πράξει, και έτσι παραβλάπτονται τα έννομα συμφέροντα της εφεσείουσας. Ενόψει αυτών εκδόθηκε διάταγμα με το οποίο παραμερίζεται η ειδοποίηση Τύπος Ι που επιδόθηκε στην εφεσείουσα. Ακολουθεί απόσπασμα της απόφασης:
«…Διαφαίνεται από τις πρόνοιες του Μέρους VIA του Νόμου ότι ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στην διαδικασία πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σε περίπτωση υπερημερίας, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 27, η οποία θα πρέπει να αφορά περίοδο πέραν των 120 ημερών από την ημερομηνία που το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο «δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του Νόμου».
Το άρθρο 27 αναφέρεται στην υπερημερία πληρωμής δόσης ή τόκου αναφορικά με σύμβαση υποθήκης. Στην προκείμενη περίπτωση όπως έχει ήδη επισημανθεί εκδόθηκε δικαστική απόφαση για συγκεκριμένο ποσό όπως αναφέρεται πιο πάνω και περαιτέρω διατάχθηκε η εκποίηση της υποθήκης. Δεν υφίσταται οφειλόμενο ποσό σύμφωνα με δήλωση σύμβασης υποθήκης αλλά εξ αποφάσεως χρέος. Δεν υφίσταται ποσό που έγινε απαιτητό δυνάμει σύμβασης υποθήκης αλλά δικαστική απόφαση για συγκεκριμένο ποσό.
Όπως έχει ήδη επεξηγηθεί πιο πάνω, όταν ο ενυπόθηκος δανειστής είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα την ειδοποίηση Τύπου Ι πρέπει να συνοδεύει και η ειδοποίηση Τύπος Θ με την οποία ενημερώνεται ο ενυπόθηκος οφειλέτης μεταξύ άλλων ότι έχει το δικαίωμα αναδιάρθρωσης χρέους και αν παρέλθουν 120 μέρες και δεν εκπληρώσει τις συμβατικές του αποπληρωμές ή αποτυγχάνει να ανταποκριθεί στο νέο συμβατικό χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής και δεν συνεργάζεται θα χαρακτηριστεί ως μη συνεργάσιμος.
Στην προκείμενη περίπτωση υπάρχει εξ αποφάσεως χρέος για συγκεκριμένο ποσό. Περαιτέρω με την ειδοποίηση Τύπος Ι ενημερώνεται ο ενυπόθηκος οφειλέτης ότι σε περίπτωση μη εξόφλησης του οφειλόμενου ποσού δύναται να ασκήσει το δικαίωμα του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου. Εδώ έχει ήδη διαταχθεί από το Δικαστήριο η εκποίηση της επίδικης υποθήκης.
Το λεκτικό του άρθρου 37 του Νόμου αναφέρεται στην πώληση ενυπόθηκου ακινήτου λόγω υπερημερίας κατόπιν αίτησης από τον ενυπόθηκο δανειστή στον διευθυντή του Κτηματολογίου για πώληση του ακινήτου το οποίο βαρύνεται με το ενυπόθηκο χρέος. Όταν εκδοθεί δικαστική απόφαση εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 44(2) το οποίο προνοεί ότι όταν η πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου διατάσσεται από το Δικαστήριο τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του άρθρου 37(3) τηρουμένων των αναλογιών ως εάν το διάταγμα του Δικαστηρίου ήταν αίτησης δυνάμει του άρθρου 37(2).
Κατ΄ αρχήν ο Νόμος δεν προβλέπει ότι μπορεί να κινηθεί διαδικασία του άρθρου 37 μετά την έκδοση δικαστικής απόφασης που διατάσσει την εκποίηση της υποθήκης. Το Μέρος VIA του Νόμου και ειδικότερα το άρθρο 44Α(4) προνοεί ότι καμία διάταξη δεν αποκλείει το δικαίωμα του ενυπόθηκου δανειστή να προχωρήσει με έγερση αγωγής για την εξασφάλιση διατάγματος Δικαστηρίου για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου.
Εναπόκειται στον ενυπόθηκο δανειστή να επιλέξει τη διαδικασία πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου. Δεν υφίσταται όμως νομοθετική πρόνοια με την οποία να επιτρέπεται στον ενυπόθηκο δανειστή να προχωρήσει στη διαδικασία εκποίησης της υποθήκης με βάση το Μέρος VIA μετά που εκδόθηκε δικαστική απόφαση με την οποία διατάχθηκε η εκποίηση της υποθήκης. Σε αντίθετη περίπτωση θα ισοδυναμούσε με άσκηση εξουσίας νομοθετικού χαρακτήρα από μέρους του Δικαστηρίου πράγμα ανεπίτρεπτο. (βλ. αναφορικά με την αίτηση της Beogradska (1995) 1 ΑΑΔ 737).
Αν ο νομοθέτης επιθυμούσε να παραχωρήσει στον ενυπόθηκο δανειστή τη δυνατότητα να προχωρήσει στη διαδικασία που προβλέπεται στο Μέρος VIA για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου μετά που εκδόθηκε δικαστική απόφαση με την οποία διατάχθηκε η εκποίηση του, θα το έπραττε. Ο ενυπόθηκος δανειστής δεν δύναται να προχωρήσει στην διαδικασία που προβλέπεται στο μέρος VIA μετά που εκδόθηκε η δικαστική απόφαση με την οποία διατάχθηκε η εκποίηση της υποθήκης.
Η εφεσίβλητη τροχοδρόμησε και πάλιν την πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου με βάση το μέρος VIA του Νόμου κάτι το οποίο δεν είχε εκ του Νόμου δικαίωμα να πράξει και συνεπώς με την ειδοποίηση Τύπος Ι παραβλάπτονται τα έννομα συμφέροντα της εφεσείουσας αρ. 2 – ενυπόθηκης οφειλέτη.
Στην προκείμενη περίπτωση την 1.11.17 επιδόθηκε στην εφεσείουσα αρ. 2 η ειδοποίηση Τύπος Ι και η αίτηση-έφεση από μέρους της καταχωρήθηκε εντός της προθεσμίας των 30 ημερών και ειδικότερα στις 28.11.17. Η Τράπεζα τροχοδρόμησε την πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου με βάση το Μέρος VIA του Νόμου, κάτι το οποίο δεν είχε δικαίωμα να πράξει, για τους λόγους που εξηγούνται πιο πάνω και έτσι παραβλάπτονται τα έννομα συμφέροντα της εφεσείουσας αρ. 2. Συνεπώς για τους λόγους που εξηγούνται πιο πάνω η αίτηση-έφεση επιτυγχάνει.
Για όλους τους λόγους που εξηγούνται εκδίδεται διάταγμα με το οποίο παραμερίζεται η ειδοποίηση Τύπος Ι που επιδόθηκε στην εφεσείουσα αρ. 2…» (δημοσίευση απόφασης: cylaw.org)
