Εντός της εβδομάδας αρχίζει στην αμερικανική Γερουσία η συζήτηση επί του νομοσχεδίου Κράπο, που, ουσιαστικά, ακυρώνει τις ρυθμίσεις του νόμου Ντοντ – Φρανκ. Είναι οι ρυθμίσεις που επιβλήθηκαν στον τραπεζικό κλάδο των ΗΠΑ μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, ώστε να αποτρέψουν μια επανάληψή της. Το νομοσχέδιο Κράπο έχει πάρει το όνομα του Ρεπουμπλικανού γερουσιαστή Μάικ Κράπο από το Αϊντάχο. Εκτός από τους Ρεπουμπλικανούς, το υποστηρίζουν τουλάχιστον 10 Δημοκρατικοί. Οι θιασώτες του ισχυρίζονται ότι προσφέρει στήριξη στις τοπικές τράπεζες που αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες. Επίσης δεν αναιρεί τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν για να ρυθμιστούν οι τράπεζες που εγκυμονούν πολλούς κινδύνους. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Το νομοσχέδιο αναιρεί τις ρυθμίσεις για τις 25 από τις 38 μεγαλύτερες τράπεζες, ενώ καταργεί όλες τις προβλέψεις που στοχεύουν στην προστασία των καταναλωτών.
Ο νόμος Ντοντ – Φρανκ επέβαλε ρυθμίσεις σε όσες τράπεζες έχουν ενεργητικό άνω των 50 δισ. δολαρίων. Προβλέπει, μάλιστα, αυστηρότερες ρυθμίσεις όταν οι τράπεζες μεγαλώνουν και γίνονται πιο επικίνδυνες. Διασφαλίζει ότι θα έχουν αρκετή ρευστότητα για να επιβιώσουν σε περίπτωση κρίσης και περιουσιακά στοιχεία υψηλής ποιότητας που θα τους επιτρέπουν να χειριστούν τα προβλήματα ώστε αν χρειαστεί να πτωχεύσουν να μη συμπαρασύρουν μαζί τους την οικονομία. Οι ρυθμίσεις αυτές ισχύουν για τις 38 μεγαλύτερες τράπεζες. Σε ό,τι αφορά τις τουλάχιστον 5.000 μικρές τοπικές τράπεζες, γενικώς έχουν ενεργητικό ενός δισ. δολαρίων ή και λιγότερο. Το νομοσχέδιο Κράπο ανεβάζει στα 250 δισ. δολάρια το επίπεδο του ενεργητικού πάνω από το οποίο θα ισχύουν οι ρυθμίσεις. Αφήνει έτσι απ’ έξω τις 25 μεγαλύτερες τράπεζες που έχουν ενεργητικό ύψους 3,5 τρισ. δολαρίων και αντιπροσωπεύουν το 16% του συνολικού ενεργητικού του τραπεζικού συστήματος στις ΗΠΑ. Θεωρητικά, οι ρυθμιστικές αρχές έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν αυστηρότερες ρυθμίσεις σε ορισμένες από αυτές τις τράπεζες αυτές, αλλά γνωρίζουμε εκ πείρας ότι δεν θα το κάνουν παρά μόνον όταν θα είναι πολύ αργά.
Το κόστος μπορεί να είναι πολύ μεγάλο και οι ρυθμιστικές αρχές δεν θα είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν την επόμενη χρηματοπιστωτική κρίση. Η κυβέρνηση Τραμπ παραδέχθηκε προσφάτως ότι ήσαν αναγκαίες οι ρυθμίσεις του νόμου Ντοντ – Φρανκ για να μπορέσουν οι αμερικανικές αρχές να διαχειριστούν την κατάρρευση εταιρειών του χρηματοπιστωτικού τομέα. Στο νομοσχέδιο Κράπο προβλέπονται αλλαγές του Ντοντ – Φρανκ που θα διευκολύνουν τις μεγάλες τράπεζες και θα ενθαρρύνουν τις ατασθαλίες. Ο νόμος Ντοντ – Φρανκ επέβαλλε τα τεστ κοπώσεως των τραπεζών, που αποκαλύπτουν σε ποιο βαθμό μπορεί κάθε τράπεζα να διαχειριστεί μια μεγάλη κρίση. Το νομοσχέδιο Κράπο περιορίζει τη συχνότητα αυτών των τεστ κοπώσεως για όλες τις μεγάλες τράπεζες, από τον όμιλο Citi μέχρι την JPMorgan Chase και τους άλλους κολοσσούς. Οσες ξένες τράπεζες εγκυμονούν μεγάλους κινδύνους, όπως η φίλα προσκείμενη στον Τραμπ Deutsche Bank, θα δουν τις θυγατρικές τους να εξαιρούνται από τις ρυθμίσεις χάρη στο νομοσχέδιο Κράπο.
Εξάλλου, το νομοσχέδιο Κράπο θα αποβεί εις βάρος των καταναλωτών, καθώς αναιρεί προβλέψεις που τους προστατεύουν αναφορικά με την έγκριση στεγαστικών δανείων. Τα σχετικά άρθρα του νομοσχεδίου έχουν συνταχθεί, έτσι ώστε να κατευνάσουν τους φόβους συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων και όχι για να προστατεύσουν την ασφάλεια των καταναλωτών. Η σημαντικότερη προστασία των καταναλωτών που προέβλεπε ο νόμος Ντοντ – Φρανκ αφορά την υποχρέωση των τραπεζών να εκθέτουν πλήρως τα χαρακτηριστικά των στεγαστικών δανείων που προσφέρουν. Το νομοσχέδιο Κράπο απαλλάσσει από αυτήν την υποχρέωση το 85% των τραπεζών.
