ΣτΕ 59/2017 (Ε’τμ.) :Όταν επιβάλλεται σε μία επιχείρηση η διοικητική κύρωση της προσωρινής απαγόρευσης της λειτουργίας της λόγω της πρόκλησης ρύπανσης ή υποβάθμισης του περιβάλλοντος και ορίζεται ότι πρέπει να ληφθούν από την επιχείρηση συγκεκριμένα μέτρα ώστε να αποτραπεί πλέον η ρύπανση ή η υποβάθμιση του περιβάλλοντος από την δραστηριότητά της, προς τούτο δε και μέχρι την ολοκλήρωση των μέτρων σφραγίζονται και οι εγκαταστάσεις της, για να αρθεί η επιβληθείσα απαγόρευση και να αποσφραγισθεί η εγκατάσταση, απαιτείται είτε η έκδοση διαπιστωτικής πράξης από το όργανο της Διοίκησης που επέβαλε την κύρωση, στην οποία να βεβαιώνεται ότι τηρήθηκαν οι σχετικώς επιβληθέντες όροι και η επιχείρηση πλέον δεν προκαλεί ρύπανση, είτε η ρητή ανάκληση της πράξης διακοπής λειτουργίας.
Δεν αποκλείεται, όμως, από την έκδοση νεώτερων διοικητικών πράξεων ή από ενέργειες της Διοίκησης που αφορούν το συγκεκριμένο ζήτημα, να συναχθεί είτε ότι η διαπιστωθείσα παράβαση έχει εν τοις πράγμασι αρθεί οριστικά είτε ότι εξακολουθεί μεν να υπάρχει παράβαση προκαλούμενη από την ασκούμενη δραστηριότητα, αλλά αυτή είναι διαφορετική από την αρχικά αποδοθείσα και για την άρση της απαιτείται η λήψη νέων μέτρων διαφόρων εν όλω ή εν μέρει από τα ήδη επιβληθέντα, ο έλεγχος της νομιμότητας των οποίων είναι, κατ’ αρχήν, αντικείμενο άλλης δίκης. Η δίκη κηρύσσεται καταργημένη.
