Άκρως απόρρητα στρατιωτικά έγγραφα που δείχνουν τα αληθινά γεγονότα –Από την κλιμάκωση στην υποχώρηση
H διακριτική στάση που τηρεί έναντι της Τουρκίας η ελληνική κυβέρνηση, προκειµένου να διατηρεί, ετεροβαρώς, την ύφεση στις σχέσεις των δύο χωρών, µε αποκορύφωµα την πρόσκληση και επίσκεψη Ερντογάν στη χώρα µας, το µόνο που έχει επιτύχει είναι να τροφοδοτεί συνεχώς την τουρκική προκλητικότητα. Η οποία το τελευταίο διάστηµα εκδηλώνεται µε ευθείες απειλές κατά της Ελλάδας, διά στόµατος µάλιστα του Τούρκου προέδρου.
Η Αγκυρα δοκιµάζει εµπράκτως την ελληνική αντοχή, πέραν του ότι οποιαδήποτε αδράνεια από την πλευρά µας µπορεί να θεωρηθεί ως έµµεση αποδοχή των διεκδικήσεων, στην πράξη, του τουρκικού επεκτατισµού.
Πέραν όσων η Τουρκία επιχειρεί στην κυπριακή ΑΟΖ, θέλοντας να παρακωλύσει τις έρευνες υδρογονανθράκων, στο πεδίο των σχέσεών της µε την Ελλάδα την ένταση τη µεταφέρει στο δωδεκανησιακό σύµπλεγµα, µε την αµφισβήτηση κυρίως των Ιµίων, τα οποία επίσης πριν από 22 χρόνια είχαν αποτελέσει το έδαφος για να προβάλει εµπράκτως τις διεκδικήσεις της έναντι της Ελλάδας.
Και, βεβαίως, κατόρθωσε, τότε, να θεωρηθούν τα Ιµια, το Αγαθονήσι και το Φαρµακονήσι «γκρίζες ζώνες», δηλαδή υπό αµφισβήτηση περιοχές, ενώ, σύµφωνα µε το ∆ιεθνές ∆ίκαιο, αποτελούν ελληνικά νησιά.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
Τι είχε συµβεί όµως το 1996 και γιατί το θέµα είχε την εξέλιξη που τελικώς είχε; Απολύτως διαφωτιστικά για το τι είχε συµβεί και πώς έληξε το συµβάν των Ιµίων είναι τα απόρρητα έγγραφα που φέρνουν για πρώτη φορά στο φως της δηµοσιότητας τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ»: Ανήµερα τα Χριστούγεννα του 1995 και κατά τις βραδινές ώρες έχει προσαράξει στις βραχονησίδες Ιµια το υπό τουρκική σηµαία φορτηγό πλοίο «Figen Akat».
Σε βοήθειά του και για να το αποκολλήσει έχει σπεύσει ελληνικό ρυµουλκό. Τέσσερις ηµέρες µετά, την 29η ∆εκεµβρίου -και στο πλαίσιο της παγιωµένης τακτικής της Τουρκίας να αµφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώµατα της Ελλάδας στην περιοχή-, το τουρκικό υπουργείο των Εξωτερικών µε ρηµατική διακοίνωση χαρακτηρίζει τις νησίδες Ιµια ως Κardac και ως αναπόσπαστο τµήµα τουρκικής περιοχής (Integral Part).
Στην παράλογη αυτή απαίτηση της Αγκυρας, τo ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών (σ.σ.: υπενθυµίζεται ότι στην εξουσία ήταν η κυβέρνηση του Κώστα Σηµίτη) µε ρηµατική διακοίνωση την 9η Ιανουαρίου 1996 παραπέµπει την Τουρκία αφ’ ενός στη συµφωνία της 4ης/1/1932 µεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας για το καθεστώς των ∆ωδεκανήσων, όπου το σηµείο της µέσης γραµµής (Point 30) προσδιορίζεται από τις βραχονησίδες Ιµια (τότε ανήκουσες στην Ιταλία) και τη βραχονησίδα ΚΑΤΟ (ανήκουσα στην Τουρκία) και αφ’ ετέρου στη Συνθήκη των Παρισίων του 1947, µε την οποία τα ∆ωδεκάνησα και, βεβαίως, οι βραχονησίδες Ιµια απεδόθησαν στην Ελλάδα.
ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ
Πράγµατι, τον Ιανουάριο του 1932 υπεγράφη µια ιταλοτουρκική συµφωνία, µε την οποία οριοθετήθηκαν τα χωρικά ύδατα των δύο χωρών µεταξύ της µικρασιατικής ακτής και του δωδεκανησιακού συµπλέγµατος.
Είναι, µάλιστα, χαρακτηριστικό ότι τα περίφηµα Ιµια, τα οποία περιήλθαν τότε στην Ιταλία, αναφέρονται ονοµαστικά σε συµπληρωµατικό πρωτόκολλο της συµφωνίας αυτής. Οπως προβλέπεται από το ∆ιεθνές ∆ίκαιο, όταν τα ∆ωδεκάνησα περιήλθαν στην Ελλάδα, συνέχισε να ισχύει ολόκληρο το νοµικό καθεστώς που ίσχυε προηγουµένως µεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας.
Αρα, και η θαλάσσια οριοθέτηση είναι σαφής και τα Ιµια φυσικά (όπως και το Αγαθονήσι και το Φαρµακονήσι και όλες οι υπόλοιπες νησίδες) ανήκουν στην Ελλάδα, όπως ανήκαν προηγουµένως στην Ιταλία. Επειδή το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αντιλαµβάνεται ότι το ζήτηµα περιπλέκεται εξαιτίας της Τουρκίας και της διαφαινόµενης πρόθεσής της να κλιµακώσει την ένταση, στις 16 Ιανουαρίου του 1996 ζητεί από το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αµυνας να λάβει µέτρα αυξηµένης επαγρύπνησης.
Ετσι, το ΓΕΕΘΑ διατάσσει τα Γενικά Επιτελεία να λάβουν εκτεταµένα µέτρα επιτήρησης και αναφοράς κάθε τουρκικής δραστηριότητας. Στις 26 Ιανουαρίου, µε πρωτοβουλία του δηµάρχου Καλύµνου, τοποθετείται η ελληνική σηµαία επί της ανατολικής βραχονησίδας Ιµια, κάτι που προκάλεσε την αντίδραση της τουρκικής πλευράς.
Συνεργείο της τουρκικής εφηµερίδας «Χουριέτ» µε ιδιωτικό ελικόπτερο µεταβαίνει στην ανατολική πλευρά των Ιµίων και αφού αφαιρεί την ελληνική σηµαία τοποθετεί την τουρκική!
Ετσι, την εποµένη το πρωί, το πολεµικό πλοίο «Παναγόπουλος», εκτελώντας περιπολία στην περιοχή των νησίδων Ιµια, διαπιστώνει ότι στην ανατολική πλευρά της ανατολικότερης εκ των δύο νησίδων είναι επηρµένη σε µικρό ιστό τουρκική σηµαία, ορατή από την ανατολική πλευρά της νησίδας.
Αυτό προκαλεί νέα ελληνική αντίδραση και διατάσσεται αµέσως ο απόπλους της τορπιλακάτου «Αντωνίου», προκειµένου να αφαιρεθεί η τουρκική σηµαία και να επαρθεί η ελληνική. Την ίδια ώρα διατάσσεται ο «Πυρπολητής» να πλεύσει στις νησίδες Ιµια.
ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ
Την ίδια ηµέρα γίνεται, από ελληνικής πλευράς, σειρά στρατιωτικών ενεργειών. Κι αυτό διότι υπάρχει πληροφορία ότι στην περιοχή των Ιµίων ευρίσκονται τέσσερις τουρκικές ακτοφυλακίδες, οι οποίες όµως καλύπτονται από την τορπιλάκατο «Αντωνίου», που έχει σπεύσει στην περιοχή από την προηγουµένη.
Το µεσηµέρι της ίδιας ηµέρας οι ελληνικές Αρχές πληροφορούνται ότι από το Ακσάζ θα αποπλεύσουν δύο φορτηγίδες και δύο τορπιλάκατοι.
Ηδη δε έχουν αρχίσει να υπερίπτανται της ελληνικής κανονιοφόρου «Πυρπολητής» δύο τουρκικά F-16, τα οποία όµως έχουν «εγκλωβιστεί» από το ελληνικό σκάφος που δεν θα δίσταζε να ανοίξει πυρ. Είναι τότε που εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών προτείνει διαπραγµατεύσεις για τις νησίδες Ιµια. Επί του θέµατος, δε, της ελληνικής σηµαίας ο Τούρκος εκπρόσωπος λέει ότι αυτή µπορεί να παραµείνει, χωρίς να έχει αυτό ιδιαίτερη σηµασία!
Από την κλιμάκωση στην υποχώρηση
Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ πρόταση για διαπραγµατεύσεις φαίνεται ότι είναι προσχηµατική, διότι άλλες είναι οι ελληνικές πληροφορίες, που προκαλούν την αιφνίδια θέση σε ετοιµότητα τµηµάτων των Ειδικών ∆υνάµεων του ΕΤΕΑ (µονάδες αµφιβίων καταδροµών). Η διαταγή που έχουν είναι να αποτρέψουν τυχόν αποβίβαση προσωπικού στις νησίδες Ιµια.
Εχουν µάλιστα εντολή για χρήση βίας για αυτοάµυνα σε περίπτωση που δεν συµµορφωθούν οι Τούρκοι να αποµακρυνθούν, αν επιχειρούσαν απόβαση στις βραχονησίδες. Εχει δοθεί και εντολή για χρήση προειδοποιητικών βολών, προκειµένου να αποτραπεί τυχόν προσγείωση τουρκικών ελικοπτέρων. Το βράδυ επίσης της ίδιας ηµέρας δίνεται εντολή -επειδή υπάρχει υπόνοια κλιµάκωσης, σε άλλο σηµείο, της τουρκικής προκλητικότηταςνα διασπαρούν µονάδες του Εβρου και των νήσων του Νοτιοανατολικού Αιγαίου «σε θέσεις επιβιώσεως και αναλήψεως πολεµικών αποστολών».
Η εντολή αυτή συνοδεύεται µε την έκδοση σήµατος απόπλου όλου του Στόλου και ανάπτυξή του σε θέσεις αραιώσεως. Η κινητοποίηση αυτή έχει προκληθεί από την πληροφορία που έχει περιέλθει στις ελληνικές στρατιωτικές Αρχές ότι επίκειται εχθρική επίθεση. Ετσι, εκτός από την εντολή απόπλου του Στόλου, δίνεται εντολή προς το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού να στοχοποιήσουν τα ελληνικά πλοία τα τουρκικά. Η κλιµάκωση της αντίδρασης από ελληνικής πλευράς εκδηλώνεται µε διαταγή όπως οι επί της νησίδος Ιµια Ελληνες βατραχάνθρωποι ρίξουν αρχικώς φωτοβολίδες κατά των δύο τουρκικών ελικοπτέρων Black Hawk, που ήδη υπερίπτανται των Ιµίων. Υπάρχει µάλιστα εντολή να τα καταρρίψουν αν αυτά επιχειρήσουν να προσγειωθούν!
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Τουρκικός τηλεοπτικός σταθµός σε ζωντανή εκποµπή µε τον τότε υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Ντενίζ Μπαϊκάλ, γνωστοποιεί ότι είχε γίνει από πλευράς Τουρκίας ειρηνική κατάληψη της νήσου Ιµια µε λέµβους. Η πληροφορία επιβεβαιώνεται από τις ελληνικές Αρχές και δίνεται εντολή για επιχείρηση ανακατάληψης της δυτικής πλευράς των Ιµίων από ειδικές δυνάµεις.
Οµως, νωρίς το πρωί της 31ης Ιανουαρίου σηµειώνεται ένα τραγικό συµβάν. ∆ύο ναυτικά µίλια βορείως των Ιµίων καταπίπτει το ελικόπτερο του Πολεµικού Ναυτικού µε αριθµό 21. Οι χειριστές -πλήρωµα του ελικοπτέρου είναι οι υποπλοίαρχοι Καραθανάσης και Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Γιαλοψόςχάνουν τη ζωή τους. Αυτό το συµβάν και η αµερικανική παρέµβαση -για την οποία στη Βουλή θα ευχαριστήσει, όπως είναι γνωστό, ο Κώστας Σηµίτης δηµοσίως τις ΗΠΑαποτελεί την αφορµή για να διαταχθεί η διακοπή της σχεδίασης της καταδροµικής ενέργειας για ανακατάληψη των Ιµίων. Με σειρά αποφάσεων ακυρώνονται όλες οι επιχειρήσεις και η κατάσταση ετοιµότητας.
Αίρονται τα µέτρα συναγερµού και ο στρατιωτικός ανταιφνιδιασµός, καθώς και η στρατιωτική επαγρύπνηση. Αυτό που τελικώς µένει είναι ο θάνατος των τριών Ελλήνων στρατιωτικών και ένα καθεστώς «γκρίζων» ζωνών σε µια περιοχή αδιαµφισβήτητα ελληνική.
