Ο Άρειος Πάγος επικύρωσε την καταδίκη σε φυλάκιση των μελών της σπείρας – Για τον έναν ζητήθηκε εκ νέου εκδίκαση προκειμένου να ερευνηθεί εάν πρέπει να του αποδοθεί το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς
Οι αρεοπαγίτες επικύρωσαν την ποινή της κάθειρξης που είχε επιβληθεί σε τριμελή σπείρα διαρρηκτών η οποία είχε προωθημένη τεχνογνωσία και εξειδικευμένες γνώσεις στη διάρρηξη εξωτερικών θωρακισμένων θυρών, αλλά για έναν από τους τρεις, ζήτησαν να ξαναδικαστεί μερικά, προκειμένου να ερευνηθεί εάν πρέπει να του αποδοθεί το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς (ελαφρυντική περίσταση).
Σπείρα αλλοδαπών είχε αποκτήσει τεχνογνωσία στην διάρρηξη θωρακισμένων θυρών και συγκεκριμένα εξωτερικών θυρών διαμερισμάτων πολυκατοικιών και μονοκατοικιών, με τη χρήση ειδικών διαρρηκτικών εργαλείων που τα ίδια τα μέλη της σπείρας κατασκεύαζαν, ενώ παράλληλα είχαν εξειδικευμένες διαρρηκτικές γνώσεις, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι αρεοπαγίτες, στα χέρια των οποίων έπεσαν τα μέλη της σπείρας, όταν κάποια στιγμή συνελήφθησαν.
Τρεις άνεργοι Γεωργιανοί, οι δύο από την Θεσσαλονίκη και ο ένας από την Αθήνα, συγκρότησαν σπείρα-ομάδα προκειμένου να διαπράττουν κλοπές και κυρίως διαρρήξεις διαμερισμάτων. Η σπείρα έδρασε κυρίως στη Βόρειο Ελλάδα.
Αναλυτικότερα, το δεύτερο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου 2011 τα τρία μέλη της σπείρας, με το αυτοκίνητο ενός εκ των τριών, πήγαν σε πόλη της Βορείου Ελλάδος σε απόσταση 80 χλμ. περίπου από την συμπρωτεύουσα.
Εκεί έθεσαν υπό παρακολούθηση την κίνηση στα διαμερίσματα και εντόπισαν ένα διαμέρισμα. Αφού βεβαιώθηκαν ότι απουσίαζαν όλα τα μέλη της οικογένειας του που κατοικούσαν σε αυτό, χρησιμοποιώντας αυτοσχέδια, κατάλληλα για διάνοιξη εξωθύρων, διαρρηκτικά εργαλεία, τα οποία δεν αφήνουν ίχνη παραβίασης, στις 11 π.μ. μπήκαν στο διαμέρισμα του 5ου ορόφου πολυκατοικίας.
Ειδικότερα, για τη διάρρηξη χρησιμοποίησαν ένα γερμανικό κλειδί, ένα κατσαβίδι που απολήγει σε άγκιστρο, ένα σουγιά και ένα μεταλλικό διαρρηκτικό εργαλείο, ειδικά για την διάνοιξη και θωρακισμένων θυρών.
Με την χρήση αυτών των εργαλείων μπήκαν στο διαμέρισμα και αφού ερεύνησαν όλα τα δωμάτια του, αφαίρεσαν από το πατάρι του μπάνιου το ποσό των 35.000 ευρώ που είχε κρύψει σε κρυπτή ο ιδιοκτήτης, καθώς και χρυσαφικά (δύο χρυσούς σταυρούς με τις αλυσίδες τους, ένα χρυσό μενταγιόν λαιμού με την αλυσίδα του, ένα χρυσό μενταγιόν χωρίς αλυσίδα, ένα δαχτυλίδι λευκόχρυσου, ένα χρυσό δαχτυλίδι με πέτρα, έξι ζεύγη χρυσών σκουλαρικιών και ένα ζεύγος σκουλαρίκια από λευκόχρυσο) συνολικής αξίας 5.000 ευρώ.
Όμως, έγιναν αντιληπτοί, από τους ενοίκους του διπλανού διαμερίσματος και τελικά συνελήφθησαν από Αστυνομικούς που περιπολούσαν στην περιοχή.
Οι δύο πρώτοι συνελήφθησαν αμέσως, ενώ ο τρίτος με άλματα από τον 5ο όροφο της πολυκατοικίας, που ήταν το διαμέρισμα, βρέθηκε στον 4ο όροφο της διπλανής πολυκατοικίας σε απόσταση 2,5 μέτρων και με άλλο δεύτερο άλμα από τον 2ο όροφο βρέθηκε στο ισόγειο.
Μετά από καταδίωξη στις γύρω δρόμους ακινητοποιήθηκε από Αστυνομικούς, ενώ κατά την απόπειρα διαφυγής του, πέταξε στο δρόμο την ταυτότητά του. Όταν οδηγήθηκε στην Υποδιεύθυνση Ασφαλείας δήλωσε ψεύτικα στοιχεία. Δηλαδή άλλο ονοματεπώνυμο και πατρικό όνομα και άλλο έτος γέννησης, ενώ όταν βρέθηκε η ταυτότητα αποκαλύφθηκε ποίος ήταν τελικά.
Σε σωματική έρευνα που του έγινε βρέθηκαν μέσα στην κάλτσα του και στις στέπες του 35.075 ευρώ σε χαρτονομίσματα.
Σε σωματική έρευνα που έγινε στον δεύτερο της σπείρας βρέθηκαν μερικά από τα κλοπιμαία, όπως είναι ένα χρυσό δαχτυλίδι με πέτρα, ένα δακτυλίδι λευκόχρυσο, ένα ακριβό ρολόι μάρκας ROLEX, μια χρυσή αλυσίδα χειρός και τηλεκάρτες.
Επίσης, μετά από έρευνα της Αστυνομίας βρέθηκαν τα διαρρηκτικά εργαλεία, τα οποία ήταν ειδικά κατασκευασμένα για το άνοιγμα θωρακισμένων θυρών, καθώς και δύο κινητά τηλέφωνα, όπως και 160 ευρώ.
Όπως, αναφέρεται στην απόφαση του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου οι τρείς είχαν «αποκτήσει τεχνογνωσία στη διάρρηξη θωρακισμένων θυρών, εξώθυρας διαμερισμάτων, με τη χρήση διαρρηκτικών ειδικών εργαλείων, που οι ίδιοι, έχοντες εξειδικευμένες γνώσεις, κατασκεύασαν προς χρήση για το σκοπό αυτό», όπως επίσης χρησιμοποιούσαν πλαστικές πιστωτικές κάρτες για να ανοίγουν τις μη ασφαλισμένες εξώπορτες.
Ακόμη, οι αρεοπαγίτες, αναφέρουν ότι «από τα αποδεικτικά στοιχεία και ιδίως τον τρόπο δράσης της σπείρας, την υλικοτεχνική υποδομή στην διάρρηξη θωρακισμένων θυρών με τεχνογνωσία που είχαν, μέθοδο άγνωστη σε περιστατικά μέχρι τότε, την οργάνωση και υποδομή που είχαν αναπτύξει, την παρακολούθηση των υποψήφιων θυμάτων τους, την ετοιμότητα τους, την ικανότητα τους να διαφύγουν, και την εκγύμναση αυτών», προκύπτει ότι σκοπός τους ήταν «ο πορισμός εισοδήματος ως στοιχείο της προσωπικότητας τους».
Επομένως, συνεχίζουν οι αρεοπαγίτες πρέπει και οι τρεις να κηρυχθούν «ένοχοι των πράξεων για τις όποιες κατηγορούνται δηλαδή για διακεκριμένη κλοπή, από ενσυνείδητη και ηθελημένη σύμπραξη με κοινό δόλο, γιατί ο κάθε ένας συμμέτοχος θέλησε και αποδέχθηκε την πραγμάτωση της κακουργηματικής κλοπής».
Το κάθε μέλος τη σπείρας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 6 ετών και 4 μηνών από το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, αλλά ο ένας εκ των τριών άσκησε αναίρεση στο Άρειο Πάγο, επικαλούμενος ότι η καταδικαστική απόφαση δεν έχει πλήρη και εμπεριστατωμένη αιτιολογία όπως απαιτεί το Σύνταγμα και η νομοθεσία. Επίσης, υποστήριξε και ότι πρόκειται για μια απλή κλοπή και ότι δεν ελήφθησαν υπόψη ελαφρυντικά.
Οι αρεοπαγίτες, επισημαίνουν ότι δεν πρόκειται για απλή πλημμεληματική κλοπή, αλλά για διακεκριμένη, καθώς ο ένας εκ των τριών που άσκησε την αναίρεση, «ενώθηκε με τους συγκατηγορουμένους συνεργούς του με σκοπό τη διάπραξη απροσδιόριστης σειράς κλοπών» και σε γνώση καθενός από τους τρεις ότι είναι ενωμένοι. Ακόμη, προέβησαν στην όχι περιστασιακή κλοπή, από κοινού και ότι δεν αποσκοπούσαν μόνο στην κλοπή του επίμαχου διαμερίσματος, «αλλά, ως εκ της υποδομής, στη διάπραξη απροσδιόριστης σειράς κλοπών».
Έτσι, το Ποινικό Τμήμα του Ανωτάτου Ποινικού Δικαστηρίου, απέρριψε ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς ότι η εφετειακή καταδικαστική απόφαση πάσχει από έλλειψη επαρκείς και ειδικής αιτιολογίας.
Αντίθετα, δέχθηκε ο Άρειος Πάγος ότι δεν ελήφθησαν υπόψη η καλή συμπεριφορά του καταδικασθέντα για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την σύλληψή του. Δηλαδή η εφετειακή απόφαση δεν αιτιολογεί τη μη συνδρομή των ελαφρυντικών περιστάσεων.
Για το λόγο αυτό ο Άρειος Πάγος ανέπεμψε και πάλι την υπόθεση στο Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης για νέα συζήτηση προκειμένου να εξεταστεί εάν συντρέχουν στο πρόσωπο του ενός καταδικασθέντα οι ελαφρυντικές περιστάσεις του άρθρου 84 του Ποινικού Κώδικα και εάν ναι να επιμετρηθεί και πάλι ο χρόνος της ποινής του.
