Με την 1152/2018 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 15ο Μονομελές), το Δικαστήριο έκανε δεκτή την προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά της τεκμαιρόμενης απόρριψης από τον Περιφερειάρχη Αττικής ενδικοφανούς προσφυγής επί αποφάσεως του Αντιπεριφερειάρχη Αττικής με την οποία επεβλήθη σε βάρος της πρόστιμο ύψους 3.000,00 ευρώ για παράβαση της παρ. 7 του άρθρου 30 του Αγορανομικού Κώδικα (ν.δ. 136/1946, Φ.Ε.Κ. Α΄298).
Κρίθηκε ότι, η Απόφαση 2010/147/ΕΕ της 8ης Μαρτίου 2010 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς την Ελληνική Δημοκρατία, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο της διαγραφόμενης διαδικασίας στο άρθρο 19 της Οδηγίας 2000/13/ΕΚ, είναι δεσμευτική για την τελευταία, ενώ η διάταξη του άρθρου 33 της Αγορανομικής Διάταξης αρ. 7/2009, η οποία ορίζει την υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης της πρώτης ύλης (γάλακτος) του γαλακτοκομικού προϊόντος, έρχεται σε αντίθεση με τις υπέρτερης τυπικής ισχύος διατάξεις τόσο της ως άνω Οδηγίας όσο και της άνω Απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (άρθρα 28 Συντάγματος και 288 Σ.Λ.Ε.Ε.), και, ως εκ τούτου είναι μη εφαρμοστέα.
Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο αφού έλαβε υπόψη ότι στην προκείμενη περίπτωση είναι εφαρμοστέα η διάταξη του άρθρου 11 του Κώδικα Τροφίμων και Ποτών, ως σύμφωνη με τους προαναφερθέντες ενωσιακούς κανόνες δικαίου και ότι η αναγραφή του τόπου προέλευσης του πρωταρχικού του συστατικού (γάλακτος) του εν λόγω προϊόντος δεν ήταν υποχρεωτική, ενώ η αναγραφή ότι το προϊόν της προσφεύγουσας, γάλα υψηλής παστερίωσης με 1,6% λιπαρά, συσκευασίας 1 lt, ανέγραφε στη συσκευασία του ότι «παράγεται στην Ελλάδα από γάλα Ε.Ε.», δεν μπορούσε να παραπλανήσει τον καταναλωτή σχετικά με τον τόπο προέλευσης – παραγωγής του ιδίου του προϊόντος, ως προς τον οποίο ήταν σαφής. (adjustice.gr)
