Παρουσιάστηκε σήμερα από τον υπουργό παιδείας Κώστα Γαβρόγλου και τους εκπροσώπους του ΟΟΣΑ η έκθεση του οργανισμού για το εκπαιδευτικό σύστημα. Τα δύο βασικά σημεία απόκλισης του ΟΟΣΑ με την πολιτική της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας είναι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η αυτονομία των σχολικών μονάδων (όπως είχε παρουσιάσει η «Κ» στις 18/4). Συγκεκριμένα:
– Ο ΟΟΣΑ προτείνει αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα του εκπαιδευτικού συστήματος, και προφανώς και των εκπαιδευτικών. «Είναι πολύ σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι οι διαδικασίες θα πρέπει να οργανωθούν σε στενή συνεργασία με τους καθηγητές και τα συνδικάτα, ώστε οι εκπαιδευτικοί να μην τη θεωρούν ως τιμωρητική διαδικασία ή εργαλείο», ανέφερε η εκπρόσωπος του Οργανισμού Γκαμπριέλα Ράμος.
Αντίθετα, από την πλευρά του ο κ. Γαβρόγλου αρνείται την σχετική προοπτική, τουλάχιστον για το προσεχές διάστημα. Αναμενόμενη θέση όταν όλες οι επιλογές του είναι μικροπολιτικής στόχευσης και όταν τα συνδικάτα αρνούνται κατηγορηματικά την αξιολόγηση.
Βέβαια, μάλλον για τα …μάτια του ΟΟΣΑ, ο κ. Γαβρόγλου απέφυγε να αποκλείσει κατηγορηματικά ένα μοντέλο αξιολόγησης «χωρίς τιμωρητικό χαρακτήρα». «Δεν πρέπει να μιλάμε για αξιολόγηση των εκπαιδευτικών όταν η ίδια η πολιτεία επί δεκαετίες ήταν τόσο ασυνεπής στις υποχρεώσεις. Θεωρούμε ότι τον τελευταίο καιρό έχουμε κάνει πολλά στο να σταματήσει αυτή η ασυνέπεια, αλλά χρειάζονται πολλά περισσότερα ώστε να φανεί αν η πολιτεία έχει και κάποια δικαιώματα ως προς τους πολίτες της σε αυτά τα ζητήματα» είπε.
– Ο ΟΟΣΑ προτείνει ενίσχυση της αυτονομίας των σχολείων, με δυνατότητα διαχείρισης προσωπικού αλλά και των οικονομικών του σχολείου από μία ισχυρή σχολική επιτροπή. Μάλιστα, η έκθεση αναφέρει ότι η Ελλάδα βρίσκεται χαμηλά στο μέσο όρο των χωρών-μελών του Οργανισμού όσον αφορά την αυτονομία. Ο υπουργός σημείωσε ότι για την πολιτική ηγεσία η αυτονομία ορίζεται από μία σειρά αποφάσεων που λαμβάνει ο σύλλογος διδασκόντων, ενώ απέκλεισε νέο μοντέλο χρηματοδότησης των σχολικών μονάδων.
Η έκθεση παρατηρεί επίσης ότι γίνεται κακή αξιοποίηση του εκπαιδευτικού δυναμικού καθώς οι καθηγητές με εμπειρία στη διδασκαλία διδάσκουν λιγότερες ώρες απ’ ότι οι νεότεροι.
Παράλληλα, η έκθεση λέει ότι ο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει εστιάσει περισσότερο στην εκμάθηση των διδακτικών αντικειμένων παρά στην ανάπτυξη δεξιοτήτων. Εκεί αποδίδεται η κακή επίδοση των ελλήνων μαθητών στον διαγωνισμό PISA.
