Με την 1373/2018 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 32ο Μονομελές), το Δικαστήριο απέρριψε προσφυγή του προσφεύγοντος κατά της σιωπηρής άρνησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ Βύρωνα, με την οποία απορρίφθηκε αίτησή του για την επιστροφή ποσού 6.247,88 ευρώ, που είχε καταβάλει ως φόρο μεταβίβασης ακινήτου (Φ.Μ.Α.), βάσει σχετικής δήλωσης μεταβίβασης ακινήτου και να του επιστραφεί το ανωτέρω ποσό ως αχρεωστήτως καταβληθέν.
Κρίθηκε ότι, στην προκειμένη περίπτωση, κατά την οποία ματαιώθηκε η κατάρτιση του συμβολαίου, για τη σύνταξη του οποίου είχε υποβληθεί δήλωση Φ.Μ.Α., εφαρμοστέες τυγχάνουν οι ειδικές διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 6 του ν.1587/1950 και όχι οι γενικές περί επιστροφής του φόρου διατάξεις του ν. 2362/1995, ούτε οι διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού του Αστικού Κώδικα όπως αβασίμως προβλήθηκε από τον προσφεύγοντα.
Επομένως, εφόσον η υποβολή αίτησης επιστροφής του ενδίκου φόρου έλαβε χώρα μετά την παρέλευση έτους από την υποβολή της αρχικής δήλωσης Φ.Μ.Α. και την καταβολή του φόρου, η σχετική αξίωση του προσφεύγοντος – ο οποίος δεν ισχυρίσθηκε ότι καθυστέρησε από λόγους ανωτέρας βίας- είχε υποκύψει στην ενιαύσια παραγραφή που προβλέπεται στις προαναφερθείσες ειδικές διατάξεις.
Ομοίως δε απορριπτέος, ανεξαρτήτως οτιδήποτε άλλου, ως νόμω αβάσιμος, είναι και ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος περί της ενάρξεως της ενιαύσιας παραγραφής από της επιδόσεως της δηλώσεως ματαιώσεως του συμβολαίου και όχι από της υποβολής της επίμαχης δήλωσης Φ.Μ.Α. (adjustice.gr)
