Παράβολο αναβολής, χορήγηση άδειας διαμονής σε αλλοδαπό και επιβολή προστίμου για παραπλάνηση καταναλωτή
Χορήγηση άδειας διαμονής σε αλλοδαπό
Με την 168/2018 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 34ο Τριμελές), το Δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση ακύρωσης τους αιτούντος κατά, αφενός, αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Αττικής, που υπογράφεται με εντολή αυτού από τη Διευθύντρια της Διεύθυνσης Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Ανατολικής Αττικής, με την οποία απορρίφθηκε αίτησή του για χορήγηση άδειας διαμονής, βάσει των διατάξεων του άρθρου 91 παρ. 11 του ν. 3386/2005 και αφετέρου, αποφάσεως του ίδιου οργάνου με το οποίο απορρίφθηκε αίτημά του για ανανέωση άδειας διαμονής για εξαρτημένη εργασία σύμφωνα με το άρθρο 15 παρ. 1-4 του ν. 3386/2005.
Το Δικαστήριο αφού έλαβε υπ’ όψιν του ότι η Διοίκηση, έχοντας και νομικώς εσφαλμένη αντίληψη ως προς την έννοια της ως άνω διάταξης (περιοριστική απαρίθμηση των αποδεικτικών στοιχείων, άρθρου 91 παρ. 11 του ν. 3386/2005), έκρινε ότι ουδεμία κρίση εξέφερε για την αποδεικτική δύναμη της σχετικής έκθεσης παραίτησης από αίτημα χορήγησης ασύλου που υπέβαλε ο αιτών στις 10-02-2004, την οποία προσκόμισε προκειμένου να στοιχειοθετηθεί η πραγματική προϋπόθεση της διαμονής του στην ελληνική επικράτεια μέχρι την 31-12-2004. Κατά συνέπεια, κρίθηκε ότι η αιτιολογία της απόρριψης από τη Διοίκηση του αιτήματος του αιτούντος περί χορηγήσεως σε αυτόν άδειας διαμονής σύμφωνα με την προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 91 παρ. 11 του ν. 3386/2005 δεν είναι νόμιμη. Περαιτέρω, εφόσον δεν είναι νόμιμη η ως άνω απορριπτική απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Αττικής η οποία αποτέλεσε το αιτιολογικό έρεισμα της απόρριψης, με τη δεύτερη προσβαλλόμενη απόφαση της αίτησης του αιτούντος για ανανέωση άδειας διαμονής, και η τελευταία αυτή απόφαση περί μη ανανέωσης άδειας διαμονής κρίθηκε ότι είναι παράνομη.
Επιβολή προστίμου για παραπλάνηση καταναλωτή
Με την 1152/2018 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 15ο Μονομελές), το Δικαστήριο έκανε δεκτή την προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά της τεκμαιρόμενης απόρριψης από τον Περιφερειάρχη Αττικής ενδικοφανούς προσφυγής επί αποφάσεως του Αντιπεριφερειάρχη Αττικής με την οποία επεβλήθη σε βάρος της πρόστιμο ύψους 3.000,00 ευρώ για παράβαση της παρ. 7 του άρθρου 30 του Αγορανομικού Κώδικα (ν.δ. 136/1946, Φ.Ε.Κ. Α΄298). Κρίθηκε ότι, η Απόφαση 2010/147/ΕΕ της 8ης Μαρτίου 2010 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς την Ελληνική Δημοκρατία, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο της διαγραφόμενης διαδικασίας στο άρθρο 19 της Οδηγίας 2000/13/ΕΚ, είναι δεσμευτική για την τελευταία, ενώ η διάταξη του άρθρου 33 της Αγορανομικής Διάταξης αρ. 7/2009, η οποία ορίζει την υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης της πρώτης ύλης (γάλακτος) του γαλακτοκομικού προϊόντος, έρχεται σε αντίθεση με τις υπέρτερης τυπικής ισχύος διατάξεις τόσο της ως άνω Οδηγίας όσο και της άνω Απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (άρθρα 28 Συντάγματος και 288 Σ.Λ.Ε.Ε.), και, ως εκ τούτου είναι μη εφαρμοστέα. Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο αφού έλαβε υπόψη ότι στην προκείμενη περίπτωση είναι εφαρμοστέα η διάταξη του άρθρου 11 του Κώδικα Τροφίμων και Ποτών, ως σύμφωνη με τους προαναφερθέντες ενωσιακούς κανόνες δικαίου και ότι η αναγραφή του τόπου προέλευσης του πρωταρχικού του συστατικού (γάλακτος) του εν λόγω προϊόντος δεν ήταν υποχρεωτική, ενώ η αναγραφή ότι το προϊόν της προσφεύγουσας, γάλα υψηλής παστερίωσης με 1,6% λιπαρά, συσκευασίας 1 lt, ανέγραφε στη συσκευασία του ότι «παράγεται στην Ελλάδα από γάλα Ε.Ε.», δεν μπορούσε να παραπλανήσει τον καταναλωτή σχετικά με τον τόπο προέλευσης – παραγωγής του ιδίου του προϊόντος, ως προς τον οποίο ήταν σαφής.
Αναβολή – Παράβολο
Με την 8864/2017 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 29ο Τριμελές), το Δικαστήριο απέρριψε προσφυγή κατά πράξεως του επικεφαλής του Μικτού Κλιμακίου Ελέγχου της Διεύθυνσης Μεταφορών και Επικοινωνιών, με την οποία είχε επιβληθεί εις βάρος των προσφευγόντων πρόστιμο, συνολικού ύψους 11.264 ευρώ, καθώς και προσωρινή αφαίρεση των στοιχείων κυκλοφορίας οχήματός τους, λόγω της κυκλοφορίας του, ως υπέρβαρου, άνω του 20%, κατά παράβαση του άρθρου 4 παρ. 1 του ν. 3446/2006 (Α΄ 49), ελλείψει νομιμοποιήσεως. Περαιτέρω, διατάχθηκε η διαβίβαση αντιγράφου της αποφάσεως αυτής προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, προκειμένου το τμήμα εκκαθάρισης δικαστικών δαπανών να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την είσπραξη του μη καταβληθέντος, υπέρ του ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ., παραβόλουαναβολής, ύψους σαράντα (40) ευρώ. Και τούτο διότι, παρόλο που ο φερόμενος ως πληρεξούσιος δικηγόρος των προσφευγόντων κατέθεσε επί της έδρας το υπ’ αριθ. 12028483495704100048 ηλεκτρονικό παράβολο, πλην όμως, δεν κατέβαλε παραχρήμα το αντίστοιχο ποσό των 40 ευρώ, όπως προκύπτει από τον προσδιορισμό καταληκτικής ημερομηνίας πληρωμής του, μέχρι τις 10.4.2017. Κατά τούτο, η προθεσμία αυτή παρήλθε άπρακτη και το οφειλόμενο υπέρ του ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ παράβολο δεν ενεργοποιήθηκε προς χρήση, διά της πληρωμής του, ούτε μέχρι την πρώτη συζήτηση.