Η διαπίστωση της εικονικότητας του γάμου ενός Ευρωπαίου πολίτη δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει παράγοντα που εμπίπτει στην έννοια της δημόσιας απειλής ούτως ώστε να δικαιολογεί την έκδοση διατάγματος απέλασης.
Αυτό υπέδειξε το Διοικητικό Δικαστήριο ακυρώνοντας, ως αποτέλεσμα ελλιπούς έρευνας, την απόφαση με την οποία ο γάμος Βούλγαρου κηρύχτηκε εικονικός και παράλληλα την απόφαση με την οποία ο διευθυντής της Υπηρεσίας Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης του ζητούσε να εγκαταλείψει αμέσως τη χώρα μας.
Ο εν λόγω Ευρωπαίος πολίτης ήρθε στην Κύπρο το 2009 για να εργαστεί. Έναν χρόνο μετά τέλεσε γάμο με αλλοδαπή. Ο γάμος ερευνήθηκε ως προς την αυθεντικότητά του από την Αστυνομία, η οποία διαβίβασε τα στοιχεία στη Συμβουλευτική Επιτροπή για τους Εικονικούς Γάμους. Η επιτροπή προέβη σε εισήγηση προς τον διευθυντή της ΥΑΠΜ ο οποίος με τη σειρά του έλαβε τις επίδικες αποφάσεις που προσβλήθηκαν με προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο.
Όπως προκύπτει από την απόφαση του δικαστηρίου, η Συμβουλευτική Επιτροπή για Εικονικούς Γάμους, σε συνεδρία της ημερομηνίας 12.7.2013, αναφέρει ότι «σύμφωνα με τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν της, αποφάνθηκε ότι ο γάμος είναι εικονικός, καθότι το ζεύγος υπέπεσε σε αντιφάσεις όσον αφορά τις συνθήκες γνωριμίας τους. Κανένας από τους δύο δεν γνώρισε τα ονόματα των γονιών του άλλου. Η αλλοδαπή είναι 10 χρόνια μεγαλύτερη από τον Ευρωπαίο».
Το δικαστήριο μελετώντας τα δεδομένα της υπόθεσης διαπίστωσε ότι «η Συμβουλευτική Επιτροπή και μετέπειτα ο διευθυντής της ΥΑΠΜ, κατά τρόπο βεβιασμένο και χωρίς να μελετήσουν και αξιολογήσουν κατά τον δέοντα τρόπο το περιεχόμενο της έκθεσης της Αστυνομίας –η οποία κατέληξε ότι το συμπέρασμά της περί γνησιότητας του γάμου δεν ήταν ασφαλές και εισηγήθηκε νέα διερεύνηση–, κατέληξαν σε κήρυξη του γάμου ως εικονικού…». Η δε κατάληξη επί του προκειμένου ήταν ότι «τα στοιχεία επί των οποίων στήριξαν την κατάληξή τους, δεδομένου ότι απουσίαζαν πιο σημαντικά ευρήματα όπως θα ήταν ο έλεγχος συμβίωσης, καθιστούν την απόφαση άκυρη λόγω ελλιπούς έρευνας και αιτιολογίας».
Σε ό,τι αφορά την απόφαση για απέλαση, το δικαστήριο, με αναφορά στις σχετικές νομοθεσίες, τόνισε ότι «στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης γάμου, τα μέλη της οικογένειας πολίτη της Ένωσης, τα οποία δεν είναι υπήκοοι του κράτους μέλους, δεν χάνουν το δικαίωμα διαμονής τους εάν υφίστανται συγκεκριμένες περιπτώσεις. Η πρόνοια αυτή δεικνύει ότι η περίπτωση ακύρωσης γάμου –όπως είναι το αποτέλεσμα κήρυξης ενός γάμου ως εικονικού– δεν μπορεί να εμπίπτει στις περιπτώσεις εκείνες που αφορούν λόγους δημόσιας τάξης, ασφάλειας ή υγείας», ώστε να δικαιολογείται απόφαση για απέλαση.
