Αποζημιώσεις πέραν των 200.000 ευρώ θα πληρώσει η Αρχή Λιμένων Κύπρου (ΑΛΚ), η οποία κρίθηκε αποκλειστικά υπεύθυνη για εργατικό ατύχημα το οποίο συνέβη το 2006, στο λιμάνι Λεμεσού.
Η απόδοση ευθύνης αλλά και οι επιδικασθείσες αποζημιώσεις τις οποίες καθόρισε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, επικυρώθηκαν με απόφαση του Εφετείου όπου προσέφυγε η Αρχή Λιμένων επιδιώκοντας ανατροπή της πρωτόδικης κρίσης.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, το ατύχημα συνέβη τον Ιούνιο του 2006, κατά τη διαδικασία εκφόρτωσης σιδήρου από πλοίο, με τη χρήση γερανού. Το θύμα του εργατικού ατυχήματος ήταν λιμενεργάτης ο οποίος εργοδοτήθηκε από ιδιωτική εταιρεία η οποία, για τη συγκεκριμένη εκφόρτωση, προέβη στη μίσθωση γερανού, μαζί με γερανοδηγό, της Αρχής Λιμένων Κύπρου.
Από τη μαρτυρία διαφάνηκε ότι επτά λιμενεργάτες εισήλθαν στο αμπάρι του πλοίου και άρχισαν την εκφόρτωση ράβδων σιδήρου. Σε κάποια στιγμή, ενώ ο ενάγων «δρασκελούσε» την τελευταία δέσμη του σιδήρου, η οποία είχε ήδη γαντζωθεί στον γερανό προς εκφόρτωση, ο γερανοδηγός ανασήκωσε απότομα τη δέσμη του σιδήρου, με αποτέλεσμα να κτυπήσει τον ενάγοντα στο πόδι και να τον «πετάξει» στο πλευρό του αμπαριού.
Αποτέλεσμα ήταν να υποστεί πολύ σοβαρό ενδοαρθρικό τραυματισμό αριστερής κνήμης, για το οποίο αναγκάστηκε να χειρουργηθεί και να υποβληθεί σε φυσιοθεραπεία. Παρέμεινε νοσηλευόμενος για 10 μέρες και χρησιμοποιούσε δεκανίκια για 4 μήνες. Μετά από 15 μήνες επέστρεψε στην εργασία του, χωρίς να μπορεί να εκτελεί πλήρως τα καθήκοντά του.
Οι αποζημιώσεις που επιδικάστηκαν αφορούσαν 50.000 ευρώ για τον πόνο και την ταλαιπωρία που υπέστη ο ενάγων και ποσό €153.314 για απώλεια μελλοντικών απολαβών.
Περαιτέρω επιδικάστηκε ποσό €8.475 ως έξοδα αρθροπλαστικής γόνατος η οποία ήταν αναγκαίο να γίνει, λόγω της μετατραυματικής οστεοαρθρίτιδας και επιπλέον €8.891, ποσό το οποίο αφορούσε έξοδα της κλινικής και του θεράποντος ιατρού.
Μια από τις βασικές θέσεις της ΑΛΚ ήταν ότι έπρεπε να αποδοθεί ευθύνη και στην ιδιωτική εταιρεία που εργοδότησε τον ενάγοντα, η οποία επίσης ήταν εναγόμενη.
Απορρίπτοντας την έφεση, το Ανώτατο Δικαστήριο συμφώνησε με το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι «στην προκείμενη περίπτωση και σύμφωνα με τα περιστατικά της υπόθεσης, την αποκλειστική ευθύνη για την αμέλεια του γερανοδηγού είχαν οι εφεσείοντες-εκμισθωτές (σ.σ. η ΑΛΚ) και δεν μπορούσε να καταμεριστεί μέρος της ευθύνης στην εναγόμενη ιδιωτική εταιρεία. Τούτο διότι την εποπτεία και την επίβλεψη της συγκεκριμένης εργασίας εκφόρτωσης του σιδήρου, που περιλάμβανε και τον τρόπο χειρισμού του γερανού από τον οδηγό του, και τον έλεγχο της διακυβέρνησης του γερανού από τον οδηγό του, είχε αποκλειστικά η ΑΛΚ».
