Η αυλαία ακόμα μιας υπόθεσης ειδεχθούς εγκλήματος έπεσε την Πέμπτη. Το Εφετείο, επικύρωσε ομόφωνα την καταδίκη του Ονησίφορου Κόλια για φόνο εκ προμελέτης του Λούκα Κωνσταντίνου. Παράλληλα, απέρριψε την έφεση της Δημοκρατίας με την οποία επιδιωκόταν η ανατροπή του μέρους της απόφασης η οποία αφορούσε την αθώωση της συζύγου του δολοφονηθέντος, η οποία κατηγορείτο ότι συνωμότησε με τον καταδικασθέντα για τη διάπραξη της δολοφονίας του συζύγου της.
Το έγκλημα διαπράχθηκε το βράδυ της 2ας Απριλίου του 2013, στο δάσος Φασουρίου, στην περιοχή του Ladies Mile και αποκαλύφθηκε την επόμενη μέρα όταν εντοπίστηκε απανθρακωμένο πτώμα εντός καμένου αυτοκινήτου. Διαπιστώθηκε ότι το θύμα είχε πολλαπλά τραύματα στο κεφάλι.
Όπως αναφέρεται και στην απόφαση του Εφετείου, από τα πρώτα στάδια της διερεύνησης της υπόθεσης από την Αστυνομία προέκυψε ότι ο Ονησίφορος και η σύζυγος του θύματος, διατηρούσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, και μέχρι την ημερομηνία του εγκλήματος, ερωτικές σχέσεις. Περαιτέρω, μαρτυρικό υλικό που εξασφάλισαν οι ανακριτικές Αρχές οδήγησε στην έγερση υποψιών εις βάρος και των δύο και, τελικά, στη σύλληψη και πρόσαψη κατηγοριών εναντίον τους. Η θέση την οποία προέβαλε η Κατηγορούσα Αρχή ήταν ότι «με κίνητρο τον ερωτικό δεσμό που διατηρούσαν και με δεδομένα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η σύζυγος του θύματος στο γάμο της και στο όλο φάσμα των σχέσεών της με το θύμα, συνωμότησαν και εκτέλεσαν ψυχρά, νηφάλια και με καθαρή σκέψη την προμελετημένη απόφασή τους να επιφέρουν τον θάνατο του Λούκα».
Το Κακουργιοδικείο έκρινε πως η μαρτυρία εναντίον του κατηγορούμενου, ήταν συντριπτική και είχε και κίνητρο να διαπράξει το έγκλημα, που δεν ήταν άλλο από την ερωτική σχέση που είχε με τη σύζυγο του θύματος. Με πολυσέλιδη απόφασή του, έκτασης 90 σελίδων, το Εφετείο απέρριψε την έφεση του καταδικασθέντος ισοβίτη.
Παράλληλα, εξέτασε και την έφεση που άσκησε η Δημοκρατία κατά της αθώωσης της συζύγου του θύματος. Το ερώτημα που έπρεπε να απαντηθεί πρωτόδικα αλλά και κατ’ έφεση, ήταν το κατά πόσο υπήρχε μαρτυρία η οποία να αποδεικνύει ότι υπήρξε συνωμοσία μεταξύ καταδικασθέντος και συζύγου του θύματος, για τη διάπραξη της δολοφονίας. Η απάντηση ήταν αρνητική. Κρίθηκε δε ότι το γεγονός πως «η Εφεσίβλητη καταχώρησε αίτηση διαχείρισης μετά το θάνατο του συζύγου της και η ύπαρξη ασφαλειών ζωής, δεν συνιστούσαν, υπό το φως των γεγονότων που τέθηκαν ενώπιόν του, στοιχεία ικανά να προσμετρήσουν εις βάρος της».
