Φρέσκια και ενδιαφέρουσα απόφαση του ΔΕΕ επί των συνεκδικαζόμενων υποθέσεων C‑85/16 P και C‑86/16 P, που αφορούν την αίτηση διεθνούς καταχωρίσεως ως σήματος, με προστασία που επεκτείνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, της λεκτικής ένδειξης Kenzo Estate για προϊόντα οίνου και οινοπνευματώδη ποτά από φρούτα και γενικότερα για ηδύποτα.
Στην αίτηση αυτή άσκησε ανακοπή η εταιρία Kenzo, που στηριζόταν στο προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό σήμα KENZO, το οποίο είχε καταχωριστεί στις 20 Φεβρουαρίου 2001 υπ’ αριθ. 720706, για προϊόντα που εμπίπτουν ιδίως στις κλάσεις 3, 18 και 25 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας (καλλυντικά προϊόντα και αρώματα, δερμάτινα είδη, ενδύματα και υποδήματα). Σύμφωνα με την ανακόπτουσα εταιρία, η προς καταχώρηση λεκτική ένδειξη προσέβαλε το ήδη καταχωρημένο σήμα της, που έχαιρε φήμης, ενεργοποιώντας τους λόγους απαραδέκτου του άρθρου 8 παρ. 5 Κανονισμού 207/2009.
Το άρθρο 8 του κανονισμού 207/2009 ορίζει στην παράγραφο 5 συγκεκριμένα τα εξής:
«Κατόπιν ανακοπής του δικαιούχου προγενέστερου σήματος κατά την έννοια της παραγράφου 2, το αιτούμενο σήμα δεν γίνεται δεκτό για καταχώριση αν ταυτίζεται ή ομοιάζει με το προγενέστερο σήμα και πρόκειται να καταχωρισθεί για προϊόντα ή υπηρεσίες που δεν ομοιάζουν με αυτές για τις οποίες έχει καταχωρισθεί το προγενέστερο σήμα, εφόσον, στην περίπτωση προγενέστερου [σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης], το σήμα αυτό χαίρει φήμης στην [Ευρωπαϊκή Ένωση] και, στην περίπτωση προγενέστερου εθνικού σήματος, το σήμα αυτό χαίρει φήμης στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, η δε χρησιμοποίηση, χωρίς νόμιμη αιτία του αιτούμενου σήματος, θα προσπόριζε αθέμιτο όφελος από τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη του προγενέστερου σήματος, ή θα ήταν βλαπτική για τον εν λόγω διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη.»
Συνεπώς, το εν λόγω άρθρο θέτει τρεις προϋποθέσεις για την εφαρμογή του, πρώτον το προς καταχώρηση σημείο να ομοιάζει με προγενέστερο καταχωρημένο ήδη σήμα, δεύτερον το προγενέστερο αυτό σήμα να εμπίπτει στην έννοια του σήματος φήμης και τρίτον η καταχώρηση του μεταγενέστερου σημείου να προσπορίζει στα προϊόντα που καλείται να διακρίνει αθέμιτο όφελος από τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος φήμης. Εάν τα προϊόντα που το προγενέστερο σήμα και το μεταγενέστερο σημείο καλούνται να διακρίνουν είναι όμοια ή όχι, δεν ενδιαφέρει καταρχήν.
Με την απόφασή του το ΔΕΕ επικύρωσε την προσβληθείσα απόφαση του ΓενΔΕΕ επί της υποθέσεως, ξεκαθαρίζοντας δύο σημαντικά ζητήματα:
Πρώτον, ότι οι λεκτικές ενδείξεις Kenzo και Kenzo Estate ομοιάζουν επαρκώς για να θεμελιωθεί η προσβολή κατά την έννοια του άρθρου 8 παρ. 5 Κανονισμού 207/2009. Το Δικαστήριο επαναλαμβάνει πάγια νομολογία του, ότι ο κίνδυνος συσχέτισης των κρίσιμων ενδείξεων κρίνεται με γνώμονα τις ικανότητες του μέσου καταναλωτή, που συγκρατεί μια σφαιρική εικόνα από κάθε διακριτικό γνώρισμα, όπως αυτή σχηματίζεται από την οπτική, ηχητική και νοηματική του αντίληψη. Προσέθεσε δε, ότι εν προκειμένω η ομοιότητα των δύο σημείων είναι προφανής, εφόσον η πρόσθετη λέξη «estate» του μεταγενέστερου σημείου δεν έχει διακριτικό χαρακτήρα και πάντως η πρώτη του λέξη «Kenzo», ταυτόσημη του προγενέστερου λεκτικού σήματος, βρίσκεται σε θέση που συνήθως εντυπώνεται στη μνήμη του μέσου καταναλωτή. Ο μέσος καταναλωτής δηλ. τείνει να συγκρατεί την πρώτη λέξη ενός λεκτικού σήματος.
Δεύτερον, το Δικαστήριο διευκρίνισε, ότι άντληση αθέμιτου οφέλους από τη φήμη προγενέστερου σήματος μπορεί να συντρέξει και όταν τα διακρινόμενα προϊόντα από το μεταγενέστερο σημείο δεν ομοιάζουν με αυτά του καταχωρημένου σήματος. Κατά το Δικαστήριο αρκεί, ότι τόσο τα προϊόντα του πρώτου, όσο και του δεύτερου σήματος εμπίπτουν στην κατηγορία των προϊόντων πολυτελείας. Συνεπώς, ο μέσος καταναλωτής μπορεί να εκλάβει, ότι τα προϊόντα του μεταγενέστερου σημείου προέρχονται από την εταιρία του προγενέστερου σήματος φήμης.
Διαβάστε την απόφαση οι ίδιοι, εδώ.
