Αναγνώριση στρατεύσιμου ως αντιρρησία συνείδησης (ΣτΕ 1045/2018)
ΣτΕ ΣΤ΄ Τμ. 1045/2018
Ελευθερία συνείδησης – Αντιρρησίες συνείδησης – Πρόσωπο που συμμετέχει στις δραστηριότητες της Εκκλησίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά, χωρίς να έχει βαπτισθεί
Πηγή: humanrightscaselaw.gr
(Α) Κατά το νόμο, για να αναγνωρισθεί ο στρατεύσιμος ως αντιρρησίας συνείδησης, πρέπει, είτε να ασπάζεται τεκμηριωμένα γνωστό ιδεολογικό ή θρησκευτικό δόγμα, που είναι αντίθετο στην ένοπλη εκπλήρωση στρατιωτικής υποχρέωσης, είτε να αποδείξει, με συγκεκριμένα στοιχεία, την ειλικρίνεια και τη σοβαρότητα των λόγων συνείδησής του, εκθέτοντας πειστικά και αιτιολογημένα τη γενική αντίληψη περί ζωής (όπως για παράδειγμα ότι κατά το παρελθόν είχε αναπτύξει σχετική με τη μη χρήση βίας και όπλων κοινωνική ή άλλης μορφής δραστηριότητα), η οποία του απαγορεύει την ανάληψη ένοπλης στρατιωτικής υπηρεσίας (πρβλ. ΣτΕ 4130/2015, 934/2013, 1569/2012). Εξάλλου, στην περίπτωση κατά την οποία η απαλλαγή από τη στράτευση ζητείται για θρησκευτικούς λόγους, πρέπει ο ενδιαφερόμενος να αποδείξει ότι έχει πλήρως ενστερνισθεί τα δόγματα της οικείας θρησκευτικής κοινότητας, μεταξύ των οποίων και η μη στράτευση (ΣτΕ 4130/2015).
(Β) Η προσβαλλόμενη πράξη δεν αιτιολογείται νομίμως, διότι η Διοίκηση απέρριψε το επίμαχο αίτημα υπαγωγής του αιτούντος στο καθεστώς του αντιρρησία συνείδησης, δεχόμενη, κατ’ ουσίαν, τη βάπτιση, ως μοναδικό μέσο απόδειξης του γεγονότος ότι ο στρατεύσιμος ασπάζεται το δόγμα τον Μαρτύρων του Ιεχωβά, χωρίς να διερευνήσει, ως όφειλε, κατ’ εκτίμηση των περιστατικών της συγκεκριμένης υπόθεσης και των σχετικών αποδεικτικών στοιχείων και, ιδίως, του περιεχομένου της υποβληθείσας βεβαίωσης της Εκκλησίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά – κατά την οποία ο αιτών ανήκει στο παραπάνω δόγμα και συμμετέχει στις σχετικές λατρευτικές δραστηριότητες της Εκκλησίας -, εάν ο αιτών έχει πράγματι ενστερνισθεί το δόγμα αυτό.
[κατά τη συγκλίνουσα γνώμη μίας Παρέδρου, όπως προκύπτει από τα προσκομισθέντα στοιχεία και δεν αμφισβητείται, η βάπτιση αποτελεί, ενόψει του λατρευτικού χαρακτήρα του δόγματος, αναγκαίο όρο, προκειμένου να ολοκληρωθεί η ένταξη ενός προσώπου στην Εκκλησία των Χριστιανών Μαρτύρων του Ιεχωβά και, επομένως, εφόσον ο αιτών δεν έχει βαπτισθεί, δεν δύναται να θεωρηθεί ως μέλος της εν λόγω Εκκλησίας, αλλά ενόψει των προσκομισθέντων στοιχείων η Διοίκηση δεν αιτιολογεί επαρκώς εάν ο αιτών έχει αναπτύξει μία γενική αντίληψη για τη ζωή, η οποία εκδηλώνεται με την ενεργητική τήρηση ανάλογης συμπεριφοράς επί ικανό χρονικό διάστημα και του απαγορεύει την ανάληψη ένοπλης στρατιωτικής υπηρεσίας].