Η εγκεκριμένη, σαφώς καθορισμένη, κοινή Ελληνο-Σερβική μεθόριος, υπογράφηκε τελικά από τους αντίστοιχους Πρωθυπουργούς Ελευθέριο
Βενιζέλο και Νικόλα Πάσιτς, κατόπιν σύνταξης ιδιαιτέρου Πρακτικού, από Ειδική Διμερή Επιτροπή, επτά ημέρες πριν τη Συνθήκη Βουκουρεστίου, στις 21 Ιουλίου 1913!
ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο: Ελλάδα ή Σερβία την έχουν καταγγείλει ή αποκηρύξει άραγε επισήμως; (Διότι σιωπηλώς έχει καταπατηθεί από τρίτους, με την δημιουργία του κράτους των Σκοπίων και την επίθεση Κροατών, Αλβανών και Νατοϊκών έπειτα κατά του Βελιγραδίου – Αλλά άλλο είναι η καταπάτηση, άλλο η ισχύς ή μειωμένη ισχύς και άλλο η αποκήρυξη ή καταγγελία μίας Συμφωνίας από τα υπογράφοντα μέρη) Επομένως και από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι:
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1ο: Κανένα κράτος που θα παρεμβληθεί μεταξύ Σερβίας και Ελλάδας, δεν μπορεί να θεωρεί δεδομένα τα (αυθαίρετα) σύνορά του, εάν δεν τα προσυπογράψει-αναγνωρίσει επίσημη διμερής Ελληνο-Σερβική Επιτροπή! Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει τα Σκόπια να δώσουν συγκεκριμένα ανταλλάγματα και να υπογραφεί τουλάχιστοντριμερής νέα Συνθήκη (Ελλάδας, Σερβίας, Σκοπίων). Ευνόητο είναι ότι ένας από τους όρους θα είναι η προκαταβολική πλήρης, οριστική και αμετάκλητη εγκατάλειψη του όρου «Μακεδονία» και των παραγώγων και άλλα…
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 2ο: Βάση των παραπάνω Πρωτοκόλλων, Συμφωνιών και Πρακτικών, Ελλάδα και Σερβία έχουν έννομο συμφέρον να καθορίσουν όχι μόνο το Όνομα, αλλά και τα Σύνορα του ενδιάμεσου κράτους, εάν αποφασίσουν τελικά θετικά για την ύπαρξή του! Και θα αποφασίσουν κάτι τέτοιο, μόνο από την στιγμή που το ενδιάμεσο κράτος δεν δημιουργεί προβλήματα σε κανένα από τα δύο κύρια κράτη! Δηλαδή Ελλάδα και Σερβία έχουν έννομο συμφέρον να απαιτήσουν όχι μόνο ουδέτερη μη βλαπτική προς αυτές Ονομασία (κανένα Όνομα που να περιλαμβάνει τους όρους «Μακεδονία» ή «Σερβία»), αλλά και τροποποίηση των Συνόρων, τροποποίηση του Συντάγματος, ελεύθερο διάδρομο-ζώνη Ελλάδας Σερβίας, μέτρα για την Ελληνική και Σερβική Μειονότητα, Εκπαιδευτικά, Εκκλησιαστικά και άλλα πολλά θέματα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 3ο: Τα Σκόπια δεν έχουν ούτε νόμιμο Όνομα, ούτε νόμιμα Σύνορα, καθώς αυτά είναι αποτέλεσμα και κεκτημένο του Ελληνικού και Σερβικού Στρατού το 1913!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 4ο: Υπάρχει μείζον θέμα Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας και Αλύτρωτης, αιώνια Ελληνικής, Βόρειας Μακεδονίας, όπου διαβιούν σχεδόν 300.000 Έλληνες! Διότι η Ελλάδα σεβάστηκε την κοινή γραμμή των συνόρων με τη Σερβία, λόγω της Ελληνο-Σερβικής Συμφωνίας του 1913, παρότι μεγάλοι ελληνικοί πληθυσμοί ζούσαν και ζουν επί αιώνες εκεί! Με την έκλειψη της Σερβίας και την απόσυρση του Σερβικού Στρατού, παύει να ισχύει και η Συμφωνία των Συνόρων! Η Ελλάς επομένως έχει και θα αιτηθεί ανυποχώρητα δικαιώματα επί Αχρίδας, Μοναστηρίου και περιχώρων, Κιτσέβου, Κρουσόβου, Πριλάπου (Περλεπές) Καβάρντατσι, Στρώμνιτσας, Γευγελής!
Χονδρικά οι Ελληνικές Απαιτήσεις στην αλύτρωτη ελληνική Βόρεια Μακεδονία μας |
(Γι΄ αυτό και το Βόρεια Μακεδονία είναι δυο φορές ανεπίτρεπτο για ονομασία των Πλαστογράφων)
Η Βουλγαρία δεν είχε δεχθεί και τότε τα σύνορα που είχε δώσει ο Α΄ Βαλκανικός
Πόλεμος και επιτέθηκε κατά Σερβίας και Ελλάδας, αμέσως μετά τη σύναψη της Ελληνοσερβικής Αμυντικής Συμφωνίας, ενεργοποιώντας την έτσι ακαριαία, στις16 Ιουνίου 1913, με τελικό αποτέλεσμα να ηττηθεί στο Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο και να ωθήσει και την Ρουμανία στο τέλος εναντίον της…Έτσι υπογράφηκε στο Βουκουρέστι η Συνθήκη Ειρήνης (του Βουκουρεστίου) στις 28 Ιουλίου 1913, που καθόρισε τα σύνορα Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Σερβίας, άρα και τα ελληνοβουλγαρικά της εποχής (πολλοί επέκριναν τότε το αδικαιολόγητο άπλωμα της ηττημένης Βουλγαρίας στη Θράκη, παρότι είχε απελευθερώσει πολλά από τα μέρη εκείνα ο Ελληνικός Στρατός), ενώ τα Ελληνοσερβικά Σύνορα είχαν ήδη καθορισθεί όπως είδαμε με το Πρωτόκολλο Αθηνών, τηνΕλληνοΣερβική Συμφωνία και το τελικό Οριοθετικό Πρακτικό.
Οι παρακάτω είναι επίσημοι χάρτες της «Έκθεσης της Διεθνούς Επιτροπής
για την αναζήτηση των Αιτιών και της Συμπεριφοράς των Βαλκανικών Πολέμων» του 1914 (Report of the International Commission to Inquire into the Causes and Conduct of the Balkan Wars). ΣτηνΔιεθνή Επιτροπή μετείχαν Καθηγητές Πανεπιστημίουκαι εξέχοντα πρόσωπα από Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Ηνωμένες Πολιτείες, Γερμανία, Αυστρία και Ρωσία!
Δείτε τα κοινά ΕλληνοΣερβικά Σύνορα και τη λέξη «Μακεδονία» εντός της Ελλάδας και πολύ μακριά από τα Σκόπια (Uskub) – Χάρτης 2 Διεθνούς Επιτροπής, 1914 |
Μα πώς να φαινόταν αφού είναι εντελώς ανύπαρκτο, διότι οι Μακεδόνες ήταν αιωνίως Έλληνες! Ακόμη και εάν στα πιο βορεινά μέρη, μιλούσαν κάποιοι ένα τοπικό, σλαβοφανές (και όχι σλαβικό) ιδίωμα (ντοπιολαλιά), με πολλές ελληνικές, σλαβικές ή βουλγαρικές λέξεις, όπως αλλοιώθηκαν και αναμίχθηκαν μέσα στα 500 χρόνια σκοτεινής τουρκικής σκλαβιάς και βουλγαρικής καταπίεσης. Και εκείνοι που το μιλούσαν ήταν τόσο Έλληνες, ώστε οι Βούλγαροι Κομιτατζήδες τους αποκαλούσαν «μανιακούς Έλληνες«, δηλαδή «Γραικομάνους» (=μανιακοί Γραικοί)! Η διατήρηση ενός ψευδώνυμου Κρατιδίου, που δημιουργήθηκε μόνο και μόνο για να αρπάξει το έδαφος της Ελλάδας, είναι έτσι κι αλλιώς προβληματική και παντελώς αμφίβολη, λόγω της αποσταθεροποιητικής τάσης των Αλβανών του Τετόβου, της έντονης βουλγαρικής εθνικής, γλωσσικής και εκκλησιαστικής διείσδυσης και της κάθετης ελληνικής αντίρρησης!
Αυτή θα έπρεπε να ήταν η αντιμετώπιση του Σκοπιανού εξ αρχής… Όμως Ελλάδα και Σερβία αδράνησαν, ενώ Ρωσία, Βουλγαρία και Τουρκία, έσπευσαν πρώτες να αναγνωρίσουν κράτος «Μακεδονία», οι δύο δικαιώνοντας τον Πανσλαβικό ρόλο και παρελθόν τους και η τρίτη για να δημιουργήσει ένα νέο πρόβλημα στον βορρά της Ελλάδας… Η Βουλγαρία δηλαδή ικανοποιήθηκε από την εκτροπή αυτή της Συνθήκης του Βουκουρεστίου και έσπευσε να αναγνωρίσει «Μακεδονία«, έχοντας στο νου της παλιές κακιές συνήθειες…
Και η Αθήνα, με τις κοντόφθαλμες και υποχωρητικές, Ελληνικές υποτίθεται, Κυβερνήσεις, τι κάνει;Πάει να δικαιώσει και τον Πανσλαβισμό και τον Κομμουνισμό και τον Τίτο και την Τουρκία, προχωρώντας άμυαλα να αναγνωρίσει – το πολυπόθητο για τους παραπάνω- κράτος «Μακεδονία» (δεν έχει καμία σημασία το συνθετικό ή ο προσδιορισμός), βάζοντας τον λαιμό της στην πονηρή θηλιά των Σκοπίων! Δικαιώνοντας ακόμη και τους Κομιτατζήδες της Ε»Μ»ΕΟ(V»M»RO)! Αλλά και την ψευδοεπανάσταση του Ίλιντεν!
Διότι η Ελλάδα, δεν έθεσε ποτέ ως τώρα θέμα παραβίασης της Συνθήκης Βουκουρεστίου, ώστε να εξασφαλιστεί σε όλες τις απαιτήσεις της (όνομα, σύμβολα, ταυτότητα, γλώσσα προπαγάνδα, Ελληνική Εθνική Μειονότητα) από τα Σκόπια!
Τέλος, Ελλάδα και Σερβία δεν έθεσαν ποτέ ως τώρα στα Σκόπια θέμα Ελληνο-Σερβικής Συμφωνίας 1913, για να εξασφαλίσουν επίσης όλες τις απαιτήσεις τους, αφού τα σύνορα ήταν κεκτημένο του Ελληνικού και Σερβικού Στρατού! Η Σερβία έχει επιπλέον το ζήτημα της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας και της φιλοαλβανικής τάσης του κρατιδίου ως προς το Κόσοβο, αλλά και του ελεύθερου διαδρόμου προς την Ελλάδα.