ΑΠΟΦΑΣΗ
Valdhuter κατά Ρουμανίας της 27-06-2017 (αριθ. προσφ. 70792/10)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εξέταση μάρτυρα από κατηγορούμενο. Η υπόθεση αφορούσε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι δεν του δόθηκε η δυνατότητα να αμφισβητήσει να εξέταση μάρτυρα του οποίου η μαρτυρία είχε ληφθεί υπόψη στη καταδίκη του. Καταδίκη της Ρουμανίας για παραβίαση του άρθρου 6 παρ. 1 και 3 (δ).
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 6 παρ. 3 (δ)
Άρθρο 6 παρ. 1
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων, ο Ioan Florinel Valdhuter, είναι υπήκοος της Ρουμανίας ο οποίος γεννήθηκε το 1962 και ζει στη Baia Mare (Ρουμανία). Η υπόθεση αφορούσε τον ισχυρισμό του ότι δεν του δόθηκε η δυνατότητα να αμφισβητήσει ένα εξετάσει μάρτυρα του οποίου η μαρτυρία είχε ληφθεί υπόψη στη καταδίκη του.
Τον Φεβρουάριο του 2000, ο κ. Valdhuter, ο οποίος αγόραζε και πουλούσε μεταχειρισμένα ανταλλακτικά αυτοκινήτων, κλήθηκε από την αστυνομία ώστε να καταθέσει σχετικά με το ζήτημα της αγοράς τριών αυτοκινήτων από κάποιον I.R. Του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για συνέργεια σε κλοπή και ότι αγόρασε εν γνώσει του κλεμμένα αυτοκίνητα.
Κατά τη διάρκεια των διαδικασιών, ο I.R. εξετάστηκε από τις αρχές και παραδέχθηκε ότι έχει κλέψει αυτοκίνητα, με εντολή συγκεκριμένων προσώπων, εκ των οποίων και ο κ. Valdhuter. Ούτε ο κ. Valdhuter ούτε και ο δικηγόρος του ήταν παρόντες στην ανάκριση του I.R.
Τον Ιούνιο του 2000, η εισαγγελική αρχή διέταξε να καταλογιστούν κατηγορίες για κλοπή στον I.R. και στον κ. Valdhuter για συνέργεια στη κλοπή. Τον Απρίλιο του 2004, το δικαστήριο αποφάσισε να αποσυνδέσει το τμήμα της υπόθεσης που αφορούσε τον κ. I.R. από εκείνη που αφορούσε τον κ. Valdhuter. Τον Απρίλιο του 2007 καταδικάστηκε ο κ. Valdhuter σε τριετή ποινή φυλάκισης. Ο προσφεύγων άσκησε έφεση κατά της εν λόγω απόφασης με το σκεπτικό ότι το δικαστήριο είχε βασίσει την καταδίκη του στις δηλώσεις του Ι.R. κατά τη διάρκεια των ερευνών. Το Εφετείο δεν αποφάνθηκε επί της νομιμότητας των δηλώσεων του I.R.
Βασιζόμενος στο άρθρο 6 παρ. 1 και 3 (δ) (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη και δικαίωμα εξέτασης μαρτύρων), ο προσφεύγων κατήγγειλε ότι το δικαίωμά του σε δίκαιη δίκη δεν είχε γίνει σεβαστό επειδή δεν μπόρεσε να εξετάσει τον μάρτυρα I.R. ακόμα και αν οι μαρτυρίες του είχαν ληφθεί υπόψη στη καταδίκη του. Ο προσφεύγων κατήγγειλε επίσης την υπερβολική διάρκεια της διαδικασίας.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 §§ 1 και 3 (δ) για την μη δυνατότητα εξέτασης μάρτυρα και παραβίαση του άρθρου 6 § 1 για τη διάρκεια της διαδικασίας και επιδίκασε ποσό 3.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 3.690 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.