Δ.Εφ.Αθηνών – Αριθ. αποφ. 1165/2018 (Τμήμα 3ο Μονομελές) : Πρόσθετος φόρος – Εκκλητό – Αναδρομική εφαρμογή επιεικέστερης κύρωσης – Αυτεπάγγελτη εξέταση.
Εφόσον η ένδικη διαφορά ανάγεται στη νομιμότητα της επιβολής αυτοτελώς του προσθέτου φόρου, το ποσό του οποίου υπερβαίνει το όριο των 5.000 ευρώ, η πρωτόδικη απόφαση είναι εκκλητή (ανεξαρτήτως του αν ο επιβληθείς κύριος φόρος υπερβαίνει ή όχι το όριο αυτό).
Δεδομένου ότι η αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ηπιότερης κύρωσης έχει συνταγματική βάση, ως απορρέουσα από την αρχή της αναλογικότητας, πρέπει να εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο σε περίπτωση ασκήσεως σχετικής προσφυγής κατά καταλογιστικής πράξης της φορολογικής αρχής.
Ο πρόσθετος φόρος που επιβλήθηκε στον εκκαλούντα έπρεπε να περιοριστεί από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο και μάλιστα αυτεπαγγέλτως, σε ποσοστό 120% του κυρίου φόρου, την πληρωμή του οποίου θα απέφευγε ο υπόχρεος, βάσει της διάταξης του άρθρου 26 παρ. 1 του Ν. 3943/2011, ρύθμιση, η οποία εφαρμόζεται αναδρομικά, αφού, όπως προκύπτει από τις προπαρασκευαστικές εργασίες του οικείου νόμου, υπαγορεύθηκε από λόγους που δεν σχετίζονται με την νεότερη αξιολόγηση του νομοθέτη για την βαρύτητα της οικείας παράβασης, αλλά αντίθετα θα πρέπει να αποδοθεί στη μεταβολή των αντιλήψεων του νομοθέτη ότι ο σκοπός επιβολής της ανωτέρω κύρωσης δύναται να επιτευχθεί με ηπιότερα μέσα (σχ. ΣτΕ 2402/2016).
