Η Αττική καταστρέφει τους πνεύμονές της διαχρονικά. Κάθε πυρκαγιά που καίει τα δάση της ισοδυναμεί με τοξική βόμβα και οι συνέπειες επηρεάζουν τους κατοίκους της πόλης για χρόνια. Η βίαιη αστικοποίηση της Αθήνας της στέρησε τα δάση της. Ομως τα τελευταία 11 χρόνια οι κάτοικοι έχουν να μετρούν δυσανάλογα πολλές πυρκαγιές που είτε οφείλονται σε ανθρώπινο λάθος είτε σε εμπρηστές. Το αποτέλεσμα, είναι το ίδιο. Το Λεκανοπέδιο χάνει οξυγόνο, χάνει το ζωτικό πράσινο και υποθηκεύεται το μέλλον της.
Σήμερα μόλις ένα χρόνο μετά την καταστροφική φωτιά, που κατέκαψε την Βορειοανατολική Αττική, ξέσπασε ένα νέο μέτωπο πυρκαγιάς, αυτήν την φορά στην Κινέττα.
Αλλά ας δούμε τις μεγάλες πυρκαγιές που έκαψαν την Αττική:
Η πυρκαγιά στην Πάρνηθα του 2007
Στις 28 Ιουνίου του 2007 ξέσπασε μία μεγάλη πυρκαγιά στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας. Η πυρκαγιά ήταν η πρώτη από τις φονικές φωτιές που σημάδεψαν το καλοκαίρι του 2007 και οδήγησαν την χώρα σε πρόωρες εκλογές.
Η πυρκαγιά της Πάρνηθας ξεκίνησε από τα Δερβενοχώρια, στην βόρεια πλευρά του όρους και επεκτάθηκε γρήγορα στις πλαγιές του βουνού. Αρχικά στην επιχείρηση κατάσβεσης συμμετείχαν 40 πυροσβέστες και 16 οχήματα, με την αρωγή 12 συνολικά πυροσβεστικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων. Η φωτιά όμως δεν στάθηκε δυνατό να περιορισθεί πριν το βράδυ, σε μια ώρα που τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης αδυνατούσαν να πετάξουν.
Έτσι, μέχρι την νύχτα, οι επίγειες δυνάμεις αντιμετώπιζαν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, και ανάμεσα στις 21:00 και 21:30, οι φλόγες πέρασαν μέσα στον Εθνικό Δρυμό και έφτασαν σε απειλητική απόσταση από τις εγκαταστάσεις του Καζίνο, του πάρκου κεραιών και της Πολεμικής Αεροπορίας. Οι εγκαταστάσεις αυτές εκκενώθηκαν. Την ίδια στιγμή, δύο λόχοι του Ελληνικού Στρατού από κοντινά στρατόπεδα τέθηκαν σε επιφυλακή για πιθανή βοήθεια στην κατάσβεση.
Το επόμενο πρωί (29 Ιουνίου), με την βοήθεια πλέον και των αεροπορικών μέσων, τα μέτωπα της φωτιάς στο Μπάφι, το Φλαμπούρι και κοντά στις εγκαταστάσεις της ΠΑ άρχισαν να τίθενται σταδιακά υπό έλεγχο. Σε αυτό το σημείο, ενισχύσεις από τους διπλανούς νομούς, όπως επίσης και 300 στρατιώτες κατέφθασαν σε ενίσχυση των ήδη υπαρχόντων δυνάμεων, με την τελική δύναμη να αποτελείται από 130 πυροσβέστες, 50 οχήματα και τις στρατιωτικές δυνάμεις. Αξίζει να σημειωθεί, πως σημαντική ήταν η συμβολή των ενήλικων στελεχών του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων με τη βοήθεια και την καθοδήγηση των οποίων (γνώριζαν πάρα πολύ καλά όλα τα μονοπάτια της Πάρνηθας) οδηγήθηκαν τα πεζοπόρα τμήματα της πυροσβεστικής υπηρεσίας σε δύσβατες περιοχές για να επιχειρήσουν κατάσβεση. Η Συμβολή των Προσκόπων εκείνες τις ημέρες ήταν σπουδαία και καθοριστική, μια και οι πυροσβέστες είχαν αυτούς σαν οδηγούς στα δύσβατα μονοπάτια του δρυμού.
Μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς, με τις τελευταίες επιχειρήσεις να λαμβάνουν χώρα εκεί που η πυρκαγιά ξεκίνησε, στα Δερβενοχώρια, ο απολογισμός ήταν καταστρεπτικός, τόσο για τον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας, όσο και για το μικρόκλιμα της Αθήνας γενικότερα. 25.000 στρέμματα που ανήκαν στο Δρυμό κάηκαν. Επιπλέον, προστατευόμενα είδη ζώων που ζούσαν στον Δρυμό είδαν ή θα δουν τους πληθυσμούς τους να μειώνονται, αφού πολλά ζώα κάηκαν ή πέθαναν από ασφυξία, ενώ οι εναπομείναντες πληθυσμοί θα αντιμετωπίσουν έντονα προβλήματα τροφής και κατοικίας. Επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η αποτέφρωση της τελευταίας μεγάλης δασικής έκτασης κοντά στην Αθήνα θα σημαίνει θερμότερα καλοκαίρια, παρατεταμένους καύσωνες και πλημμύρες τον χειμώνα.
Δασικές πυρκαγιές του 2009
Στις 21 Αυγούστου του 2009 ξεκίνησε από την περιοχή του Γραμματικού η μεγάλη πυρκαγιά της ανατολικής Αττικής, που κατέκαψε πάνω σπό 210.000 στρέμματα δασικής έκτασης, κυρίως πευκόδασους. Η πυρκαγιά επεκτάθηκε μέχρι το Πικέρμι και την Παλλήνη, καίγοντας ολοσχερώς το τμήμα της Πεντέλης στην περιοχή τους Διονύσου. Το έργο της κατάσβεσης έγινε ακόμα πιο δύσκολο, αφού παράλληλα ξέσπασε μεγάλη φωτιά και στην Δυτική Αττική, στις πλαγιές του Κιθαιρώνα και μέχρι το Πόρτο Γερμενό.
Η μεγάλη πυρκαγιά στην ανατολική Αττική ξεκίνησε το βράδυ της Παρασκευής 21 Αυγούστου από την περιοχή κοντά στο παραθαλάσσιο οικισμό Σέσι Γραμματικού. Πήρε γρήγορα μεγάλες διαστάσεις και το πρωί του Σαββάτου 22 Αυγούστου άρχισε πλέον να απειλεί τις περιοχές του Γραμματικού, του Βαρνάβα, του Μαραθώνα και της Λίμνης του Μαραθώνα (40 χλμ από την Αθήνα).
Ενισχυόμενη από τους δυνατούς ανέμους, κατευθύνθηκε νοτιότερα και έφτασε το βράδυ του Σαββάτου στα όρια του Αγίου Στεφάνου, της Άνοιξης, της Σταμάτας, της Ροδόπολης και του Διονύσου, ενώ από την Κυριακή 23 Αυγούστου η φωτιά πέρασε στην νότια πλευρά της Πεντέλης και έφτασε να καίει σπίτια στο Ντράφι, την Παλαιά Πεντέλη , την Ανθούσα, το Πικέρμι και την Παλλήνη. Χαρακτηριστικά εκκενώθηκαν περιοχές όπως ο Άγιος Στέφανος, η Πεντέλη, δύο νοσοκομεία και κατασκηνώσεις.
Το βράδυ του Σαββάτου τέθηκε σε ισχύ ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας της Ε.Ε. μετά από σχετική απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ιταλία, Γαλλία, Κύπρος, Αυστρία και Βουλγαρία υποσχέθηκαν συνδρομή με αεροσκάφη, ελικόπτερα, προσωπικό και λοιπά τεχνικά μέσα. Με την συνδρομή των επιπλέον δυνάμεων η πυρκαγιά τέθηκε υπό έλεγχο μέχρι τη Δευτέρα 24 Αυγούστου. Η πυρκαγιά κατέκαψε συνολικά 210.000 στρέμματα, κυρίως πευκοδάσους και ήταν μία από τις καταστροφικότερες που έχουν σημειωθεί στην Αττική.
Η Πυρκαγιά στην Δυτική Αττική ξεκίνησε από την περιοχή των Λεύκτρων του δήμου Πλαταιών, παράλληλα με την μεγάλη πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική. Οι δυνατοί άνεμοι την κατεύθυναν νοτιοανατολικά και έφτασε να καίει τις ανατολικές πλαγιές του Κιθαιρώνα, πάνω από τους παραθαλάσσιους οικισμούς Άγιος Βασίλειος και Πόρτο Γερμενό. Η πυρκαγιά αυτή αντιμετωπίστηκε οριστικά μία μέρα μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς στην ανατολική Αττική και αφού είχε κάψει 35.000 στρέμματα, κυρίως πευκοδάσους.
Η φρίκη του 2017
Το καλοκαίρι του 2017 η Αττική αντιμετώπισε άλλη μία μεγάλη καταστροφή. Από τα τέλη του Ιουλίου μέχρι και τα μέσα του Αυγούστου η Βορειοανατολική Αττική έφτασε τις 39.000 στρέμματα καμένης γης. Στα Καλύβια Θορικού της Ανατολικής Αττικής κάηκαν στις 31 Ιουλίου 3.300 στρέμματα, κατά 85% με χαμηλή θαμνώδη βλάστηση και 15% ετερογενής αγροτική γη.
Στις 13 Αυγούστου εκδηλώθηκε πυρκαγιά στον Κάλαμο Αττικής. Μέχρι την επόμενη ημέρα, το μέτωπο είχε επεκταθεί και μετρούσε 25 χιλιόμετρα. Η πυρκαγιά έλαβε γρήγορα διαστάσεις λόγω της μεταβλητότητας που παρουσίαζε η ένταση και η διεύθυνση του ανέμου, του είδους της βλάστησης, της ποσότητας της καύσιμης ύλης και του ανάγλυφου της περιοχής εκδήλωσής της και δεν κατέστη δυνατό να τεθεί υπό έλεγχο στο αρχικό της στάδιο.
Όλη η νύχτα της 14ης Αυγούστου ήταν κόλαση. Οι συνεχείς αναζωπυρώσεις δυσκόλευαν το έργο της πυροσβεστικής και οι δήμοι της βορειοανατολικής, ο ένας μετά τον άλλο, κήρυτταν κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Στις 16 Αυγούστου η πυρκαγιά επιτέλους οριοθετήθηκε, αλλά ο απολογισμός ήταν τραγικός: Καμένες δασικές εκτάσεις, περιουσίες και αγροτικά τεμάχια άφησαν την Αττική -για ακόμη μία φορά- λεηλατημένη.
