Μπορεί ένα πρόσωπο να εκφράσει έγκυρα την τελευταία του βούληση μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος;
Η διαθήκη ενός προσώπου δεν είναι δυνατόν να καταρτιστεί με μήνυμα SMS, σύμφωνα με απόφαση δικαστηρίου στη Γαλλία.
Η υπόθεση αφορά έναν Γάλλο άντρα, ο οποίος, σε χρονικό διάστημα που βρισκόταν σε διαδικασία διαζυγίου, έστειλε ένα μήνυμα στην αδελφή του, στο οποίο ανέφερε ότι επιθυμούσε να λάβει η μητέρα τους μέρος της κληρονομιάς του, αντί της συζύγου του.
Όταν λίγο καιρό μετά ο άντρας έδωσε τέλος στη ζωή του, ο δικηγόρος της οικογένειας δεν έλαβε υπόψη το μήνυμα αυτό στη διανομή της περιουσίας, σημειώνοντας ότι δεν είχε νομική αξία, μια απόφαση που επιβεβαιώθηκε και από το δικαστήριο.
Σύμφωνα με το BBC, η μητέρα του θανόντος έφερε την υπόθεση ενώπιον του δικαστηρίου, υποστηρίζοντας ότι το SMS του γιου της θα πρέπει να θεωρηθεί δεσμευτικό.
Την Παρασκευή, ωστόσο το δικαστήριο στην πόλή Metz της βορειοανατολικής Γαλλίας, έκρινε ότι σύμφωνα με τη γαλλική νομοθεσία, «η διαθήκη μπορεί να είναι έγκυρη μόνο αν είναι χειρόγραφη, χρονολογημένη και υπογεγραμμένη», καθώς με τον τρόπο αυτό «ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος πλαστογραφίας και λαθών».
Οι κανόνες ωστόσο δεν είναι τόσο άκαμπτοι σε άλλα μέρη του κόσμου: η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Νότια Αφρική και ορισμένες Πολιτείες της Αμερικής διαθέτουν ένα πιο “ευέλικτο” πλαίσιο, το οποίο παρέχουν στα δικαστήρια τη δυνατότητας να κρίνουν ανεπίσημα αρχεία ως έγκυρες διαθήκες.
Στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, για παράδειγμα, ένας άντρας έγραψε ένα μήνυμα στο τηλέφωνό του, στο οποίο ανέφερε ότι ήθελε ο αδελφός και ο ανιψιός του να κληρονομήσουν ολόκληρη την περιουσία του.
Δεν έστειλε ποτέ το κείμενο, ωστόσο όταν το μήνυμα ανακαλύφθηκε μετά το θάνατό του, το Ανώτατο Δικαστήριο του Queensland έκρινε ότι οι επιθυμίες του που εκφράστηκαν στο μη σταλθέν μήνυμα, θα πρέπει να γίνουν δεκτές ως νομικά δεσμευτικές.
Ωστόσο, όπως και στην πρόσφατη απόφαση στη Γαλλία, τα μηνύματα κειμένου δεν αναγνωρίζονται πάντοτε ως έγκυρες διαθήκες.
Το 2014, ένας άνδρας στη Σουηδία έστειλε μηνύματα κειμένου στην οικογένεια και τους φίλους του περιγράφοντας τι θα κληρονομήσουν από την ακίνητη περουσία του λίγες ώρες πριν δώσει τέλος στη ζωή του.
Eνώ αρχικά ένα περιφερειακό δικαστήριο αναγνώρισε τα κείμενα ως έγκυρα, η απόφαση αυτή ανετράπη στο εφετείο.
