Ακόμη όμως και αν έχουν έτσι τα πράγματα, κανείς δεν διαφωνεί με το ότι το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων τραπεζικών χορηγήσεων -με τον έναν ή τον άλλο τρόπο- μπαίνει σε μια σειρά.
Για παράδειγμα, το γεγονός ότι το κυπριακό δημόσιο ουσιαστικά «φορτώθηκε» κόκκινα δάνεια της Συνεργατικής Κυπριακής Τράπεζας (ΣΚΤ) γύρω στα 6-7 δισ. ευρώ (θα τα διαχειρίζεται η Altamira, ίσως με κάποια πρόσθετη κρατική επίβλεψη), μείωσε σημαντικά τα βάρη του τοπικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Επίσης, η αποφασισθείσα απορρόφηση της «καλής ΣΚΤ» από την Ελληνική Τράπεζα (θα την καταστήσει δεύτερη δύναμη στον κλάδο) θα μειώσει τα επισφαλή δάνεια της τελευταίας από το 45% γύρω στο 25%.
Αν σ’ αυτά προστεθεί το δρομολογούμενο κρατικό Πρόγραμμα «Εστία» που θα απαλύνει μέρος των κόκκινων στεγαστικών δανείων όλου του «συστήματος», αλλά και ο σχεδιασμός της Τράπεζας Κύπρου να πουλήσει «κακές χορηγήσεις» ύψους 5 δισ. ευρώ (ενδιαφέρον από Apollo, Pimco και Loan Star) πέρα από τα δύο δισ. που στοχεύει να αντιμετωπίσει φέτος οργανικά, τότε προκύπτει πως το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων στις κυπριακές τράπεζες αναμένεται σαφώς μειωμένο έως το τέλος του έτους.
Ίσως και γι’ αυτό το λόγο οι τιμές των Τραπεζών Κύπρου και Ελληνικής έχουν ανακάμψει κατά τους τελευταίους τρεις μήνες (στο 1,08 δισ. και στα 148 εκατ. ευρώ αντίστοιχα, οι τρέχουσες κεφαλαιοποιήσεις τους).
