Αθώος κρίθηκε χθες από το Πενταμελές Εφετείο Δωδεκανήσου ένας Ροδίτης, που διαμένει στο Λονδίνο, στον οποίο είχε επιβληθεί πρωτοδίκως ποινή κάθειρξης 6 ετών και χρηματική ποινή 5.000 ευρώ για απάτη κατ’ επάγγελμα.
Ο κατηγορούμενος προέβη σε εξωδικαστικό συμβιβασμό, τακτοποιώντας την οφειλή που προξένησε στον μηνυτή.
Το ιστορικό της υπόθεσης, φέρεται να έχει ως εξής:
Τον μήνα Μάιο του έτους 2002 ο κατηγορούμενος επικοινώνησε τηλεφωνικά με το νομικό εκπρόσωπο ανώνυμης ξενοδοχειακής εταιρείας, που εδρεύει στην Κω και διατηρεί ξενοδοχείο στην περιοχή Ψαλίδι, στον οποίο συστήθηκε με το ονομα «Στέφανος», λέγοντάς του ότι ήταν ιδιοκτήτης του τουριστικού γραφείου με τον διακριτικό τίτλο «Sprinleaf» με έδρα το Λονδίνο και του ζήτησε να συνεργαστούν.
Οπως του δήλωσε τηλεφωνικά, το πρακτορείο του έκλεινε τις κρατήσεις μέσω ίντερνετ.
Συμφώνησαν να συνεργαστούν χωρίς να υπάρξει έγγραφη συμφωνία και χωρίς να αμφισβητήσουν την φερεγγυότητά του, επειδή ο κατηγορούμενος δήλωσε ότι συνεργαζόταν ήδη με δύο πρακτορεία.
Με τον τρόπο αυτό ξεκίνησε η μεταξύ τους συνεργασία ο δε κατηγορούμενος δεν υπέγραφε ποτέ ο ίδιος τις κρατήσεις πελατών, αλλά οι πληρωμές γίνονταν μέσω της Western Union της Αλφα Τράπεζας από άγνωστα άτομα.
Κατά το τέλος της τουριστικής περιόδου του έτους 2002 ο κατηγορούμενος επισκέφθηκε το ξενοδοχείο της ανώνυμης εταιρείας στην Κω, γνωρίστηκε προσωπικά με το νόμιμο εκπρόσωπό της και ανανέωσαν την συμφωνία για συνεργασία κατά την προσεχή τουριστική περίοδο του έτους 2003, αυτή όμως τη φορά ο κατηγορούμενος δήλωσε ότι ήταν νόμιμος εκπρόσωπος ενός άλλου τουριστικού πρακτορείου στην Αγγλία με έδρα το Λονδίνο.
Οι κρατήσεις πήγαιναν καλά και οι πληρωμές γίνονταν κανονικά μέχρι τον μήνα Ιούνιο του έτους 2003. Έκτοτε ο κατηγορούμενος φέρεται να έστελνε στην εταιρεία πελάτες για τους οποίους είχε πληρωθεί από τους ίδιους και στους οποίους η ξενοδοχειακή επιχείρηση παρείχε όλες τις από τη μεταξύ τους συμφωνία προβλεπόμενες υπηρεσίες, χωρίς ωστόσο να αποστείλει και τα οφειλόμενα χρήματα προκειμένου να εξοφλήσει τα τιμολόγια που του έστελνε η ως άνω εταιρεία, άρχισε δε να βρίσκει διάφορες δικαιολογίες ότι λόγω οικονομικών προβλημάτων θα καθυστερήσει να τους πληρώσει, υποσχόταν όμως ότι θα εξοφλήσει την οφειλή του μέχρι το τέλος της τουριστικής περιόδου.
Τον μήνα Σεπτέμβριο ο νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας επισκέφθηκε τον κατηγορούμενο στην Αγγλία, όπου εκείνος του δήλωσε ότι έχει οικονομικές δυσχέρειες, όμως κάποιοι συνεργάτες του οφείλουν στον ίδιο αρκετά χρήματα, με τα οποία σκόπευε να εξοφλήσει την εταιρεία.
Του παρέδωσε μάλιστα και μια επιταγή 10.000 λιρών Αγγλίας, εκδόσεως ενός Άγγλου, προκειμένου να μειωθεί η οφειλή του, η οποία όμως δεν πληρώθηκε.
Σε διαρκείς τηλεφωνικές οχλήσεις μέχρι το τέλος του έτους 2003 για εξόφληση της συνολικής οφειλής των 97.365,12 ευρώ, που είχε εισπράξει ο κατηγορούμενος από τους πελάτες του, όπως προκύπτει από την καρτέλα κίνησης του ξενοδοχείου της εταιρείας, χωρίς να αποδώσει σ’ αυτήν τα αντίστοιχα ποσά, ο κατηγορούμενος υποσχόταν ότι θα εξοφλήσει την οφειλή του.
Κατά το έτος 2004, ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία, συνέχισαν την συνεργασία με τον κατηγορούμενο, επειδή η σεζόν δεν είχε πάει καλά τουριστικά, αυτή τη φορά όμως για το έτος 2004 εκείνος προκατέβαλε τα έξοδα των πελατών.
Στη συνέχεια, η εταιρεία ανέθεσε σε Αγγλίδα δικηγόρο να προβεί στις απαραίτητες δικαστικές ενέργειες, προκειμένου να εισπράξει το οφειλόμενο σε αυτήν ποσό από το τουριστικό πρακτορείο.
Η δικηγόρος την πληροφόρησε ότι η εταιρεία, της οποίας διευθύνων σύμβουλος ήταν ο κατηγορούμενος, τέθηκε σε παύση εργασιών στις 26-3-2003 και ότι μοναδικός νόμιμος εκπρόσωπος του πρακτορείου ήταν κάποιος Michael Hadzipani, ενώ ο κατηγορούμενος, τον οποίο γνώριζαν με το όνομα «Στέφανος» δεν ήταν νόμιμος εκπρόσωπος της ως άνω εταιρείας.
Κατόπιν έρευνας η εταιρεία πληροφορήθηκε το όνομα του κατηγορουμένου.
Ως συνήγορος υπεράσπισής του παρέστη ο δικηγόρος κ. Νίκος Πέρος.
