Εφαρμογή της αρχή της εύνοιας υπέρ των μισθωτών
Με την υπ’ αριθμ. 227/2018 απόφασή του το Β2 Τμήμα του Αρείου Πάγου αναίρεσε απόφαση του Εφετείου Πειραιώς σχετικά με τον υπολογισμό επιδόματος αδείας λιμεργατών, εφαρμόζοντας την αρχή της εύνοιας υπέρ των μισθωτών.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση, η αρχή αυτή, κατά την οποία οι ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους όροι των ατομικών συμβάσεων εργασίας υπερισχύουν των δυσμενέστερων όρων των συλλογικών συμβάσεων, εφαρμόζεται όχι μόνο στη σχέση συλλογικής και ατομικής σύμβασης εργασίας, αλλά και στην σχέση περισσότερων πηγών διαφορετικής ιεραρχικής βαθμίδας.
Για την εφαρμογή, όμως, της αρχής αυτής κατά την συσχέτιση διαφόρων πηγών μεταξύ τους, οι αποδοχές συγκρίνονται ως μία ενότητα, αφού δεν είναι δυνατή η επιλεκτική αναζήτηση τμήματος αποδοχών από τη μία πηγή και άλλου από διαφορετική πηγή.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση, κατά τη συσχέτιση περισσότερων πηγών της αυτής ιεραρχικής βαθμίδας δεν εφαρμόζεται η ως άνω αρχή.
Λαμβάνοντας υπόψη την έννοια των τακτικών αποδοχών, βάσει των οποίων υπολογίζονται οι αποδοχές και το επίδομα αδείας και τον Κανονισμό προσωπικού της «Ο.Λ.Π. Α.Ε.», ο οποίος έχει ισχύ ουσιαστικού δικαίου, ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι το Εφετείο έσφαλε κατά την εφαρμογή της αρχής της εύνοιας υπέρ των μισθωτών.
Κι αυτό γιατί εφάρμοσε την αρχή αυτή και για τον υπολογισμό του επιδόματος αδείας των εναγόντων λιμενεργατών, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των αποδοχών με βάση την κυμαινόμενη και ανώτερη του βασικού ημερομισθίου «αμοιβή απόδοσης» και της «επικρατέστερη απασχόληση» τους, καθορισμένης από τον Κανονισμό, καταλήγοντας στην κρίση του χωρίς να συγκρίνει το ρυθμισμένο, από δύο πηγές, επίδομα αδείας για να καταλήξει στην ευνοϊκότερη για τους μισθωτούς ρύθμιση, αλλά χρησιμοποιώντας ως βάση υπολογισμού την τελική αμοιβή που προέκυπτε από τον Κανονισμό, προβαίνοντας σε μη επιτρεπτή σύγχρονη επιλεκτική εφαρμογή όλων των πηγών προς εξεύρεση του εν λόγω επιδόματος.
Ολόκληρη η απόφαση είναι διαθέσιμση στο areiospagos.gr
