Να μην γίνει κατηγορία εις βάρος δύο γνωστών ξενοδόχων της Ρόδου για το αδίκημα της εκβίασης με απειλή βλάβης της επιχείρησης άλλου κατά συναυτουργία, τελεσθείσα από δράστες που ενεργούν κατ’ επάγγελμα αποφάσισε, με βούλευμα, που εξέδωσε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου.
Το ιστορικό της υπόθεσης έχει συνοπτικά ως εξής:
Η εγκαλούσα εταιρεία ασκεί επιχείρηση τουριστικού γραφείου και ειδικεύεται στον εισερχόμενο τουρισμό. Στο πλαίσιο της δραστηριότητας αυτής συνεργάζεται και συνάπτει συμβάσεις με ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, που διαθέτουν ξενοδοχεία σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, δυνάμει των οποίων συμφωνείται είτε η βέβαιη/εγγυημένη κράτηση ορισμένου αριθμού δωματίων για συγκεκριμένη χρονική περίοδο με ορισμένο μίσθωμα, ανεξαρτήτως χρήσεως ή μη των μισθίων δωματίων, προς συνεχή αποστολή εναλλασσόμενων πελατών (commitment), είτε η υπό προειδοποίηση κράτηση ορισμένου αριθμού δωματίων για συγκεκριμένη χρονική περίοδο προς συνεχή αποστολή εναλλασσόμενων πελατών (allotment).
Στο πλαίσιο της δραστηριότητας αυτής η εγκαλούσα εταιρεία συνήψε με ξενοδοχειακές εταιρείες τρεις συμβάσεις χονδρικής μίσθωσης ξενοδοχειακών κλινών με εταιρείες συμφερόντων των κατηγορούμενων και συμμισθώτρια εταιρεία της Μόσχας η οποία ωστόσο την 2-8-2014 ανέστειλε τη λειτουργία της, τιθέμενη σε καθεστώς πτώχευσης.
Ακολούθως, την 8-8-2014 αμφότεροι οι κατηγορούμενοι απέστειλαν μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail) στη νόμιμη εκπρόσωπο της εγκαλούσας εταιρίας, δηλώνοντας ότι λόγω της νομικής κατάστασης στην οποία περιήλθε η συμμισθώτρια, έληξε η ισχύς μέρους των τριών συμβάσεων, που αφορά στην εν λόγω συμμισθώτρια και ότι η μερική αυτή ακυρότητα συνεπάγεται και την ολική ακυρότητα των εν λόγω συμβάσεων.
Επίσης, στο ίδιο ως άνω μήνυμά τους οι κατηγορούμενοι δήλωσαν προς τη νόμιμη εκπρόσωπο της εγκαλούσας εταιρίας ότι, εάν μέχρι την 11-8-2014 και ώρα 12:30 μ. δεν καταβληθεί στις δύο εκμισθώτριες ξενοδοχειακές εταιρίες το συνολικό ποσό του 1.631.001 ευρώ, το οποίο αντιστοιχούσε στο σύνολο των επόμενων συμφωνημένων δόσεων της 30-8-2014 και 15-9-2014 και για τις τρεις από 19-10-2012 μισθωτικές συμβάσεις, τότε ο εκπροσωπούμενες από αυτούς ξενοδοχειακές εταιρίες θα σταματούσαν την εκτέλεση των τριών μισθωτικών συμβάσεων και δεν θα δέχονταν πελάτες της στα ξενοδοχεία τους, καθώς και ότι προκειμένου να συνεχισθεί η μεταξύ τους συνεργασία για τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να υπογραφεί νέα σύμβαση συνεργασίας, αφού οι συνθήκες και τα δεδομένα που αποτέλεσαν τη βάση των προαναφερθεισών συμβάσεων, είχαν μεταβληθεί ριζικά.
Η εγκαλούσα εταιρία αρνήθηκε να καταβάλει το αιτούμενο από τους κατηγορουμένους ποσό, οπότε οι εκπροσωπούμενες από τους κατηγορουμένους εκμισθώτριες εταιρίες σταμάτησαν την παραχώρηση της χρήσης των μισθίων δωματίων στους πελάτες της.
Η εγκαλούσα εταιρία ισχυρίζεται ότι αμφότεροι οι κατηγορούμενοι, με την απειλή μη εκπλήρωσης των συμβατικών υποχρεώσεων εκ μέρους των εκπροσωπούμενων από αυτούς εκμισθωτριών εταιριών και συνακόλουθα της πρόκλησης σημαντικής περιουσιακής αλλά και ηθικής βλάβης στην επιχείρησης της εγκαλούσας εταιρίας, επιδίωξαν να λάβουν για τις εκμισθώτριες εταιρίες παράνομα περιουσιακά ανταλλάγματα, που δεν δικαιούνταν. Ουσιαστικά η εγκαλούσα εταιρία ισχυρίζεται ότι οι νόμιμοι εκπρόσωποι της εκβιάστηκαν από τους κατηγορουμένους, για να προβούν σε μία επιζήμια για την ίδια περιουσιακή διάθεση με σκοπό να προσπορίσουν στις εκμισθώτριες εταιρίες αντίστοιχο παράνομο περιουσιακό όφελος.
Το δικαστικό συμβούλιο έκρινε ότι η ασκηθείσα ποινική δίωξη σε βάρος των κατηγορουμένων για κακουργηματική εκβίαση με απειλή βλάβης της επιχείρησης άλλου κατά συναυτουργία από δράστες που ενεργούν κατ’ επάγγελμα είναι προδήλως εσφαλμένη κατά το σκέλος που αναφέρεται σε τετελεσμένη εκβίαση, καθώς η όποια εγκληματική ενέργεια έμεινε στο στάδιο της απόπειρας.
Εκρινε επίσης ότι δεν προκύπτουν οποιεσδήποτε ενδείξεις συνδρομής της επιβαρυντικής περίστασης της κατ’ επάγγελμα τέλεσης του συγκεκριμένου αδικήματος από τους κατηγορουμένους, δεδομένου ότι πρόκειται για ένα μεμονωμένο γεγονός, δεν καταγγέλλεται επανειλημμένη τέλεση της συγκεκριμένης πράξης ούτε φαίνεται να έχει διαμορφωθεί κάποια υποδομή εκ μέρους των κατηγορουμένων, που να μαρτυρά οργανωμένη ετοιμότητα με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως και σκοπό πορισμού εισοδήματος.
Ερευνήθηκε έτσι αν τέλεσαν το αδίκημα της πλημμεληματικής απόπειρας εκβίασης με απειλή βλάβης της επιχείρησης άλλου κατά συναυτουργία.
Οι κατηγορούμενοι για να δικαιολογήσουν την στάση τους επικαλούνται σχετικό όρο, που περιέχεται και στις τρεις μισθωτικές συμβάσεις, κατά τον οποίο οποιοδήποτε συμβαλλόμενο μέρος μπορεί να καταγγείλει τη σύμβαση, εάν το άλλο συμβαλλόμενο μέρος βρεθεί σε κατάσταση πτώχευσης, προσθέτοντας ότι λόγω της πτώχευσης της συμμισθώτριας έληξε η ισχύς του μέρους των τριών συμβάσεων.
Κρίθηκε έτσι ότι ανακύπτει ένα ιδιαίτερα δυσχερές αστικής φύσεως νομικό ζήτημα που είχε απασχολήσει το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου που τάχθηκε υπέρ των θέσεων των κατηγορούμενων με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ενώ η εγκαλούσα παραιτήθηκε των αξιώσεων της ενώπιον του ίδιου δικαστηρίου με την τακτική διαδικασία.
Κρίθηκε έτσι ότι δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις εις βάρος των κατηγορούμενων που θορυβημένοι από την πτώχευση της συμμισθώτριας εταιρίας, προσπάθησαν να διαφυλάξουν τα συμφέροντα των εταιριών τους λαμβάνοντας προκαταβολικά τα οφειλόμενα μισθώματα του έτους 2014.
Την υπόθεση χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Κώστας Σαρής.
Προηγούμενο άρθροΝέα Απόφαση του Αρείου Πάγου: Γραμμάτιο κόβει ο δικηγόρος που υπογράφει το δικόγραφο και όχι αυτός που το καταθέτει
Επόμενο άρθρο 7 χρόνια σε Γεωργιανό για… πλιάτσικο στην Καλαμάτα