Το 2018, μερικές χώρες εισήγαγαν σημαντικές μεταρρυθμίσεις στον τομέα των φόρων ιδιοκτησίας (ακινήτων).
Στην Γαλλία και συγκεκριμένα σε ότι αφορά τον τομέα της φορολογίας των κατοικιών, μια από τις πιο αξιοσημείωτες μεταρρυθμίσεις ήταν η προοδευτική κατάργηση του φόρου ακίνητης περιουσίας από το 80% των νοικοκυριών. Ο φόρος κατοικίας οφείλεται ετησίως από το νοικοκυριό που έχει ιδιόκτητο ακίνητο ή το μισθώνει. Η κατάργηση θα εφαρμοστεί σταδιακά σε διάστημα τριών ετών, ενώ η μείωση των φόρων ανέρχεται σε 30% το 2018, 65% το 2019 και 100% το 2020 για τα ορισμένα νοικοκυριά των οποίων το εισόδημα είναι κάτω από κάποιο συγκεκριμένο όριο.
Ο φόρος κατοικίας έχει θεωρηθεί σε μεγάλο βαθμό ως άδικος, διότι το επίπεδο του φόρου ποικίλλει ευρέως μεταξύ των δήμων και επειδή οι θεωρητικές τιμές μίσθωσης επί των οποίων βασίζεται ο φόρος δεν έχουν ενημερωθεί από τη δεκαετία του 1970.
Η Δανία εισήγαγε επίσης σημαντικές αλλαγές στη φορολογία κατοικιών. Από το 2021, οι φόροι στέγης – συμπεριλαμβανομένου του φόρου ακίνητης περιουσίας κατοικιών και του φόρου ακίνητης περιουσίας γηπέδων- θα υπολογίζονται με βάση την τωρινή πραγματική αξία των ακινήτων, καταργώντας έτσι την τις παγιωμένες από το 2002 αξίες επί των οποίων υπολογιζόταν ο φόρος. Για πολλά νοικοκυριά, η αλλαγή αυτή θα οδηγήσει σε υψηλότερες αποτιμήσεις. Ωστόσο, οι φορολογικοί συντελεστές θα μειωθούν και οι ιδιοκτήτες κατοικιών, των οποίων οι συνολικοί φόροι στέγασης θα αυξηθούν αυξάνονται με το νέο σύστημα, θα αποζημιωθούν μέσω φορολογικών εκπτώσεων.
Επίσης ορισμένες μεταβολές στους φόρους επί των συναλλαγών κινητών και ακινήτων εισήχθησαν σε μερικές χώρες.
Προκειμένου να υποστηριχθεί η ιδιοκατοίκηση μεταξύ των νεότερων γενεών, το Ηνωμένο Βασίλειο εισήγαγε πλήρη απαλλαγή από το φόρο ακίνητης περιουσίας (SDLT) για όλες τις συναλλαγές κατοικιών έως 300 000 GBP από τους πρώτους αγοραστές. Οι πρώτοι αγοραστές που πληρώνουν μεταξύ 300 000 και 500 000 GBP θα καταβάλουν το 5% του SDLT επί του ποσού της τιμής αγοράς που υπερβαίνει τις 300 000 GBP, μείωση 5 000 GBP σε σχέση με το ποσό της SDLT που θα είχαν καταβάλει προηγουμένως . Οι αγοραστές για πρώτη φορά που αγοράζουν ακίνητα άνω των 500 000 λιρών στερλινών δεν δικαιούνται αποζημίωσης.
Η Αργεντινή κατήργησε το φόρο 1,5% επί της μεταβίβασης ακίνητης περιουσίας και θα επιβάλει φόρο 15% επί του κεφαλαιουχικού κέρδους από την πώληση ακίνητης περιουσίας (μόνο για δευτερεύουσες κατοικίες).
Από την άλλη πλευρά, αυξήθηκαν οι φόροι επί των ακινήτων στην Ιρλανδία, όπου αυξήθηκε ο φόρος χαρτοσήμου σε μη οικιστικά ακίνητα από 2% σε 6% και στην καναδική επαρχία Οντάριο, η οποία εισήγαγε φόρο 15% για την αγορά κατοικιών που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή του Τορόντο από μη κατοίκους ή ξένες εταιρείες.
Όσον αφορά τις συναλλαγές κινητών περιουσιακών στοιχείων, το Βέλγιο ανακοίνωσε αύξηση των συντελεστών του φόρου επί χρηματιστηριακών συναλλαγών.
Η πιο σημαντική αλλαγή στον τομέα των φόρων κληρονομιάς και δωρεάς εισήχθη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το όριο απαλλαγής από το φόρο περιουσίας και δωρεάς διπλασιάστηκε σε 10 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Αυτή η ενισχυμένη απαλλαγή ισχύει για τα κτήματα των απογόνων, τις μεταβιβάσεις γενεαλογίας και τα δώρα που πραγματοποιούνται μετά το 2017, αλλά υπόκειται σε ρήτρα λήξης ισχύος το 2025.
Η μεικτή επιτροπή για τη φορολογία εκτιμά ότι η διάταξη αυτή θα μειώσει τα έσοδα κατά 83 δισεκατομμύρια δολάρια σε 10 χρόνια.
Αλλαγές στον φόρο κληρονομιάς και στον φόρο δωρεάς εισήχθησαν επίσης στο Λουξεμβούργο και τη Νότια Αφρική.
Στο Λουξεμβούργο, η απαλλαγή από τον φόρο κληρονομιάς – που μέχρι στιγμής περιοριζόταν στους συζύγους ή τους συντρόφους με τουλάχιστον ένα παιδί – επεκτάθηκε σε όλους τους συζύγους ή τους εταίρους που συμμετείχαν σε σύμπραξη τουλάχιστον τριών ετών πριν από το θάνατο ενός από τους εταίρους.
Η Νότια Αφρική, από την άλλη πλευρά, αύξησε τους φόρους στις μεταβιβάσεις πλούτου. Οι συντελεστές δασμών τόσο για ακίνητα όσο και για δωρεές άνω των 30 εκατομμυρίων ZAR αυξήθηκαν από 20% σε 25% από την 1η Μαρτίου 2018.
Στο πλαίσιο μιας ευρύτερης σειράς μεταρρυθμίσεων για την ενθάρρυνση των επενδύσεων, η Γαλλία απέρριψε τον καθαρό φόρο περιουσίας της και την αντικατέστησε με φόρο επί του πλούτου των ακινήτων. Η Γαλλία συγκαταλέγεται μεταξύ των τεσσάρων χωρών του ΟΟΣΑ που είχαν ακόμη φόρο περιουσίας το 2017.
Από το 2018 ο φόρος περιουσίας καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε με φόρο επί του πλούτου των ακινήτων, γεγονός που συνεπάγεται σημαντική μείωση της φορολογικής βάσης η οποία περιορίζεται πλέον σε μη επαγγελματικά ακίνητα και αποκλείει όλα τα χρηματοοικονομικά και κινητά περιουσιακά στοιχεία.
Στη Νορβηγία, η βάση του καθαρού φόρου περιουσίας συνέχισε να μειώνεται, σύμφωνα με προηγούμενες μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούσαν στη μείωση της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης.
Τέλος, το Βέλγιο εισήγαγε νέο φόρο παρόμοιο με τον φόρο περιουσίας στους λογαριασμούς τίτλων για να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα.
Οι πλούσιοι Βέλγοι φορολογικοί κάτοικοι θα υπόκεινται σε νέο ετήσιο φόρο ύψους 0,15% στους λογαριασμούς βελγικών και ξένων τίτλων τους. Κατ ‘αρχήν, οι μη κάτοικοι θα πρέπει επίσης να καταβάλουν το φόρο επί των χρημάτων που διατηρούν σε λογαριασμούς βελγικών τραπεζών.
Ο φόρος θα οφείλεται μόνο εάν η συνολική μέση αξία των λογαριασμών τίτλων ενός φυσικού προσώπου υπερβαίνει τα 500 000 ευρώ. Η φορολογητέα βάση θα είναι ίση με τη συνολική μέση αξία των χρηματοπιστωτικών μέσων που υπολογίζονται σε τριμηνιαία βάση, συμπεριλαμβανομένων των εισηγμένων και μη εισηγμένων μετοχών και ομολόγων , μετοχές εταιρειών επενδύσεων και μερίδια σε επενδυτικά κεφάλαια, πιστοποιητικά αποταμίευσης και δικαιώματα αγοράς μετοχών. Τα συμβόλαια ασφάλισης ζωής και οι λογαριασμοί αποταμίευσης δεν περιλαμβάνονται. Κατά κανόνα, οι βελγικοί διαμεσολαβητές (τράπεζες και μεσίτες) θα είναι υπεύθυνοι για την παρακράτηση και την απόδοση του φόρου.
Σχετικά με τους φόρους περιουσίας.
Πολλές ευρωπαϊκές χώρες του ΟΟΣΑ είχαν επιβάλει φόρο περιουσίας αλλά τους κατάργησαν στη δεκαετία του 1990 και 2000.
Στις χώρες αυτές συμπεριλαμβάνονται η Αυστρία (το 1994), η Δανία (το 1997), η Γερμανία (το 1997), η Ολλανδία (το 2001), η Φινλανδία, η \Ισλανδία και το Λουξεμβούργο (το 2006) και τέλος η Σουηδία (το 2007).
Η Γαλλία είναι η πιο πρόσφατη χώρα που ανακάλεσε τον καθαρό φόρο περιουσίας της, ο οποίος αντικαταστάθηκε από φόρο ακίνητης περιουσίας από το 2018. Η Νορβηγία, η Ισπανία και η Ελβετία είναι οι μόνες χώρες του ΟΟΣΑ που συνεχίζουν να επιβάλλουν καθαρούς φόρους περιουσίας το 2018.
