Τα επιδόματα (δώρα) εορτών και τα επιδόματα αδείας τα δικαιούνται όχι μόνον οι εργαζόμενοι μισθωτοί με έγκυρη σύμβαση εργασίας, αλλά και όσοι απασχολούνται βάσει άκυρης σύμβασης εργασίας, δηλαδή όσοι απασχολούνται με απλή σχέση εργασίας, αποφάνθηκαν οι αρεοπαγίτες του Β/ΙΙ Εργατικού Τμήματος και δικαίωσαν δυο εργαζόμενους σε θυγατρική εταιρεία Δήμου.
Οι αεροπαγίτες δεν παραλείπουν να επισημάνουν ότι εάν ο εργοδότης παύσει να δέχεται την προσφερόμενη από τον εργαζόμενο εργασία χωρίς να καταγγείλει τη σχέση αυτή σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία (ν. 3198/1955 και β.δ. της 16/18.7.1920), υποχρεούται μεν στην καταβολή προς τον εργαζόμενο της προβλεπόμενης αποζημίωσης, η σχέση όμως εργασίας λογίζεται ως λυθείσα και συνεπώς δεν οφείλονται μισθοί υπερημερίας.
Μαρμαράδες
Ειδικότερα, οι προσφεύγοντες στην Δικαιοσύνη εργάστηκαν σε Δήμο με την ειδικότητα των τεχνιτών μαρμαράδων σε νεκροταφείο, δηλαδή απασχολήθηκαν με την κατασκευή μαρμάρινων μνημείων στους τάφους του δημοτικού νεκροταφείου.
Συγκεκριμένα, με άτυπες συμβάσεις που καταρτίστηκαν το 2003 μεταξύ αυτών και του Δήμου προσλήφθηκαν προκειμένου να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως τεχνίτες μαρμαράδες σε Δημοτικό Νεκροταφείο και με βάση τις συμβάσεις αυτές συνέχισαν να προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες, χωρίς διακοπή και αφού μετατράπηκε η εκμετάλλευση του Δημοτικού νεκροταφείου σε Ανώνυμη Εταιρεία, δηλαδή θυγατρική εταιρεία του Δήμου.
Οι επίμαχοι δύο υπάλληλοι εργαζόντουσαν, σε σταθερό τόπο εργασίας, δηλαδή στο νεκροταφείο, επί πενθήμερο εβδομαδιαίως (Δευτέρα έως και Παρασκευή) με ημερήσιο ωράριο εργασίας από 7:00 έως 15:00.
Πάγιες και διαρκείς ανάγκες
Οι ανάγκες που κάλυπταν ήταν πάγιες και διαρκείς, γι’ αυτό προσέφεραν τις υπηρεσίες τους χωρίς διακοπή από την πρόσληψή τους μέχρι την 28.2.2011. Καταρτίστηκαν, μεταξύ των δυο και του Δήμου, έγγραφες συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου διάρκειας δύο μηνών, που όμως στην πραγματικότητα οι συμβάσεις αυτές είχαν τον χαρακτήρα των συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.
Μάλιστα, οι αρεοπαγίτες, επισημαίνουν ότι τα αντίθετα υποστηριζόμενα από τον Δήμο, δηλαδή ότι οι εν λόγω δύο απασχολήθηκαν αποσπασματικά για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών, ως ελεύθεροι επαγγελματίες, αποδείχθηκαν αβάσιμα.
Παράλληλα, επισημαίνουν οι αρεοπαγίτες στην απόφασή τους (ΕΕργΔ 2018, 595) ότι οι δύο εν λόγω εργαζόμενοι συνδέονταν με την θυγατρική εταιρεία του Δήμου με άκυρες συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, δηλαδή με απλή σχέση εργασίας και η από 28.2.2011 καταγγελία είναι έγκυρη και συνεπώς δεν οφείλονται στους αυτούς μισθοί υπερημερίας.
Δικαιούνται όμως υπογραμμίζουν οι αρεοπαγίτες, «αποζημίωση απόλυσης, επιδόματα εορτών, επίδομα αδείας και αποζημίωση μη ληφθείσας αδείας, καθόσον η καταβολή τους προβλέπεται εκ του νόμου ακόμη και σε απλή σχέση εργασίας».
