Μια απίστευτη καταγγελία αστυνομικής βίας, αλλά και μεθοδεύσεις συγκάλυψης καταγγελιών πως 30χρονος μάρτυρας σε υπόθεση δολοφονίας κακοποιήθηκε στην ανάκριση του και εν συνεχεία πετάχτηκε από το παράθυρο από αστυνομικούς, εξέτασε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Το δικαστήριο δικαίωσε τον πατέρα νεαρού από την Αρμενία ο οποίος κατήγγειλε πως οι ισχυρισμοί του αυτοί ουδέποτε διερευνήθηκαν ουσιαστικά από τα εγχώρια δικαστήρια, ακολουθώντας την πάγια γραμμή για περιπτώσεις βάναυσης συμπεριφοράς από αστυνομικούς σε βάρος ανακρινόμενων προσώπων, γεγονός καθόλου σπάνιο ανά τον κόσμο.
Ο νεαρός έχασε τη ζωή του στην αυλή του αρχηγείου της αστυνομίας το 2012 και τα εγχώρια δικαστήρια, σύμφωνα με την απόφαση του ΕΔΔΑ ουδέποτε διενήργησαν ουσιαστική έρευνα για τις συνθήκες θανάτου Το περιστατικό σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση εξελίχθηκε στο Έρεβαν. Η προσφυγή αφορούσε τον θάνατο του 30χρονου γιου του, Levon Gulyan, κατά τη διάρκεια εξέτασής του από την αστυνομία ως μάρτυρα σε υπόθεση ανθρωποκτονίας. Βρέθηκε νεκρός στις 12 Μαΐου 2007 στην αυλή του αρχηγείου της αστυνομίας του Ερεβάν, μετά από πτώση του από το παράθυρο του δεύτερου ορόφου.
Ύποπτος
Ο Levon Gulyan είχε μεταφερθεί στο αρχηγείο για να ανακριθεί για έναν άνδρα που είχε σκοτωθεί τρεις ημέρες νωρίτερα μπροστά από το εστιατόριο του. Η έρευνα για το θάνατό του διεκπεραιώθηκε από ειδική υπηρεσία το Δεκέμβριο του 2007 και έκτοτε επανειλημμένα η έρευνα έκλεινε και άνοιγε εκ νέου.
Κάθε φορά που οι ανακριτές έκλειναν την υπόθεση κατέληγαν ουσιαστικά στο συμπέρασμα ότι ο Gulyan προσπαθούσε να ξεφύγει από μια προγραμματισμένη συνάντηση με έναν άλλο μάρτυρα στην υπόθεση της ανθρωποκτονίας, διότι αυτό θα τον υποχρέωνε να αποκαλύψει την ταυτότητα του δολοφόνου.
Κατά το εκ νέου άνοιγμα των διαδικασιών και των ερευνών, τα δικαστήρια επεσήμαναν πολυάριθμες πλημμέλειες, ιδίως το γεγονός ότι οι ανακριτές δεν εξέτασαν τους ισχυρισμούς ότι ο Gulyan είχε υποστεί κακομεταχείριση και στη συνέχεια σπρώχτηκε από το παράθυρο.
Τα δικαστήρια έδωσαν επίσης επανειλημμένες οδηγίες για την αναπαράσταση των γεγονότων μέσω της χρήσης κούκλας. Πιο πρόσφατα, η έρευνα περατώθηκε εκ νέου τον Φεβρουάριο του 2012, όπου η απόφαση ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι δεν υπήρχε κούκλα για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας αναπαράστασης.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι: “Η έρευνα που διεξήχθη σε εθνικό επίπεδο ήταν τόσο προδήλως ανεπαρκής και άφησε τόσα πολλά προφανή ερωτήματα αναπάντητα, δεδομένου ότι δεν ήταν ικανό να αποδείξει τα πραγματικά περιστατικά που αφορούσαν τον θάνατο του γιου του προσφεύγοντος. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να επικαλεστεί το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν τα εθνικά δικαστήρια στο τέλος της έρευνας. Υπό τις περιστάσεις της υπό κρίση υποθέσεως, διαπιστώνει ότι το κράτος παρέλειψε να παράσχει ικανοποιητική και πειστική εξήγηση για τον θάνατό του γιου και να ασκήσει το βάρος αποδείξεως που βαρύνει τις αρχές του”.
Το δικαστήριο επέβαλλε αποζημίωση 50.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 2.000 ευρώ για έξοδα και δαπάνες
