ΗΠΑ: Μπορεί ένα Δικαστήριο να υποχρεώσει έναν κάτοχο συσκευή να παρέχει τους κωδικούς του;
Με μία ενδιαφέρουσα απόφασή του το Εφετείο της Πολιτείας της Florida των ΗΠΑ έκρινε ότι ο εξαγκασμός ενός κατηγορουμένου να παρέχει τους κωδικούς πρόσβασης για μία κλειδωμένη συσκευή αποτελεί μαρτυρία και εγείρει ζητήματα σε σχέση με την Πέμπτη Τροπολογία (Fifth Amendment) για το δικαίωμα μη αυτοενοχοποίησης.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Η απόφαση, η οποία έρχεται σε αντίθεση με αρκετές αποφάσεις δικαστηρίων στις ΗΠΑ σχετικά με το ζήτημα, συνεπάγεται ότι το σχετικό αίτημα των Αρχών για παροχή των κωδικών είναι αντισυνταγματικό.
Το ιστορικό της υπόθεσης, το οποίο ενδέχεται να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις μελλοντικές συζητήσεις, αφορά σε θανατηφόρο δυστύχημα με μεθυσμένο οδηγό.
Συγκεκριμένα, ένας ανήλικος οδηγούσε σε λεοφώρο της Florida (σύμφωνα με την αστυνομία πάνω από το όριο ταχύτητας), έχασε τον έλεγχο του οχήματος, με αποτέλεσμα κατά τη σύγκρουση να χάσει τη ζωή του ένας εκ των επιβατών.
Από το αλκοτέστ προέκυψε ότι ο ανήλικος ήταν πάνω από το επιτρεπτό όριο κατανάλωσης αλκοόλ, ενώ κατά τις έρευνες στο όχημα η Αστυνομία εντόπισε δύο iPhone, ένα εκ των οποίων ανήκε στον οδηγό.
Έπειτα από μαρτυρίες, η Αστυνομία θέλησε να αναζητήσει στοιχεία στο τηλέφωνο του ανήλικου οδηγού, το οποίο ωστόσο ήταν κλειδωμένο με κωδικό πρόσβασης.
Το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε ότι ο οδηγός θα πρέπει να υποχρεωθεί να παρέχει τους κωδικούς του, ωστόσο το εφετείο ανέτρεψε την απόφαση, σημειώνοντας ότι “η αποκάλυψη του κωδικού συνεπάγεται τη διεξαγωγή έρευνας στις σκέψεις του ατόμου και ως εκ τούτου εγείρει ζητήματα σε σχέση με την Πέμπτη Τροπολογία.
Η ίδια η πράξη αποκάλυψης ενός κωδικού επιβεβαιώνει ένα γεγονός: ότι ο κατηγορούμενος γνωρίζει τον κωδικό πρόσβασης”.
Στο σημείο αυτό εισέρχεται το πρότυπο “προκαταρκτικού συμπεράσματος” (“foregone conclusion” standard), το οποίο επιτρέπει συνήθως στις αρχές να παρακάμπτουν την προστασία της Πέμπτης Τροπολογίας, εφόσον μπορέσουν να αποδείξουν ότι γνωρίζουν πως ο κατηγορούμενος γνωρίζει τον κωδικό πρόσβασης για να ξεκλειδώσει τη συσκευή.
Συνήθως αυτό το συμπέρασμα αρκεί και δεν χρειάζεται να τεκμηριωθεί ότι υπάρχουν οπωσδήποτε αποδεικτικά μέσα στή συσκευή.
Κατά την εφαρμογή αυτού του προτύπου, τα δικαστήρια συνήθως δεν θεωρούν την παροχή των κωδικών πρόσβασης ως μαρτυρία, το Εφετείο της Florida ωστόσο κινήθηκε σε διαφορετική κατεύθυνση.
Σύμφωνα με την απόφαση, η παροχή των κωδικών πρόσβασης είναι μαρτυρία και έχει τη δυνατότητα να βλάψει τον εναγόμενο όπως ακριβώς και οποιαδήποτε άλλη παραβίαση της πέμπτης τροπολογίας.
Το δικαστήριο σημειώνει ότι οι Αρχές δεν κερδίζουν τίποτα με την απόκτηση κωδικού πρόσβασης, αλλά θέλουν αυτό που παρέχει ο κωδικός πρόσβασης: πρόσβαση σε πληροφορίες που μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως αποδεικτικά στοιχεία κατά του προσώπου που παρέχει τον κωδικό.
Ως εκ τούτου το Δικαστήριο ζητά κάτι παραπάνω από βεβαιότητα ότι ο κάτοχος της συσκευής ξέρει τον κωδικό: ζητά να αποδειχθεί ότι οι αποδείξεις που αναζητά μπορεί να βρεθούν στη συσκευή.
Δείτε αναλυτικά την απόφαση στο techdirt.com
