Νέα καταδίκη της Ελλάδας για το δικαστικό της σύστημα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (απόφαση της 8ης Νοεμβρίου 2018, αρ. προσ.2683/12). Η προσφεύγουσα, δασκάλα νηπιαγωγείου από το 1983, διαμαρτυρήθηκε για τη διαδικασία διορισμού της ως εκπαιδευτικός στο εξωτερικό, στην οποία έλαβε μέρος ως υποψήφια.
Το 2007 είχε υποβάλει τη σχετική αίτηση για τη συγκεκριμένη θέση , δεν επελέγη και το 2008 αμφισβήτησε τις σχετικές υπουργικές αποφάσεις ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, καταγγέλλοντας ότι η κατάταξη των υποψηφίων δεν είχε δημοσιευθεί αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αυτή είχε βαθμολογηθεί.
Το 2009 και το 2010, ο δικηγόρος της υπέβαλε δύο αιτήσεις για την επιτάχυνση της διαδικασίας, υποστηρίζοντας ότι η διάρκεια διορισμού για την εν λόγω θέση στο εξωτερικό είναι δύο έτη και ότι η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη θα εκπνεύσει σύντομα.
Ωστόσο, μετά από πέντε αναβολές, τα διοικητικά δικαστήρια απέρριψαν την προσφυγή το 2011 κρίνοντας ότι η προσφεύγουσα εκπαιδευτικός δεν είχε ιδιαίτερο έννομο συμφέρον για την άσκηση της προσφυγής της επειδή η διοικητική πράξη είχε λήξει.
Βασιζόμενη στο άρθρο 6 παρ. 1 (πρόσβαση στο δικαστήριο), η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η αποτυχία των εθνικών δικαστηρίων να εξετάσουν το αίτημά της περί ακυρώσεως της προσβαλλόμενης πράξης, είχε ως αποτέλεσμα η υπόθεση της να μην κριθεί επί της ουσίας.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δέχτηκε την προσφυγή διαπιστώνοντας παραβίαση του άρθρου 6 § 1 της ΕΣΔΑ και επιδίκασε στην προσφεύγουσα 4.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 2.480 ευρώ δικαστικά έξοδα.(ECHR/Legalnews24.gr)
