Εάν είναι συνταγματική ή όχι η αναδρομική φορολόγηση των επισφαλών απαιτήσεων των εταιρειών και επιχειρήσεων έναντι τρίτων θα κριθεί από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπου παραπέμφθηκε από την 7μελή σύνθεση του Β΄ Τμήματος του ΣτΕ.
Πάντως, το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ με τις υπ΄ αριθμ. 2238 και 2339/2018 αποφάσεις του (πρόεδρος, η αντιπρόεδρος Μαίρη Σάρπ) έκρινε ότι είναι αντισυνταγματική η αναδρομική φορολόγηση των επισφαλών απαιτήσεων και για το λόγο αυτό παρέπεμψε το θέμα στην Ολομέλεια του ΣτΕ.
Για να γίνει κατανοητό τι είναι επισφαλείς απατήσεις, θα αναφερθεί το εξής παράδειγμα. Μια εταιρεία στέλνει εμπόρευμα σε μια άλλη, κόβει πιστωτικό τιμολόγιο και συμφωνούν ότι το ποσό που αναγράφεται στο τιμολόγιο θα πληρωθεί στο μέλλον.
Όμως τα οικονομικά της δεύτερης αυτής εταιρεία που παρέλαβε το εμπόρευμα δεν είναι και τόσο καλά.
Ωστόσο η πρώτη εταιρεία που έδωσε τα εμπορεύματα γνωρίζει το επιχειρηματικό ρίσκο δηλαδή, ότι μπορεί και να μην εισπράξει ποτέ το τιμολόγιο, καθώς η εταιρεία που τα παρέλαβε αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Έτσι η απαίτηση αυτή της εταιρείας που εξέδωσε το τιμολόγιο χαρακτηρίζεται επισφαλής απαίτησης.
Εάν η επισφαλής αυτή απαίτηση ικανοποιηθεί μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, δηλαδή εξοφληθεί το πιστωτικό τιμολόγιο σε επόμενες οικονομικές χρήσεις, τότε το ποσό του τιμολογίου υπόκεινται κανονικά σε φόρο και φορολογείται αυτοτελώς.
Στην περίπτωση όμως που τελικά δεν πληρωθεί το τιμολόγιο, καθώς η επιχείρηση που είχε παραλάβει το εμπόρευμα π.χ. έκλεισε, τότε η Δ.Ο.Υ. φορολογεί το ποσό του τιμολογίου αναδρομικά, αυτοτελώς, με συντελεστή 25%.
Το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ με τις δύο αυτές αποφάσεις του έκρινε ότι είναι αντίθετο στο άρθρο 87 του Συντάγματος το άρθρο 9 του νόμου 3296/2004 που προβλέπει την αναδρομική φορολόγηση των επισφαλών απαιτήσεων των εταιρειών κ.λπ., έναντι τρίτων.
Η μια τις Ανώνυμες Εταιρείες που είχε προσφύγει στο ΣτΕ κατά του υπουργείου Οικονομικών είχε επισφαλείς απαιτήσεις ύψους 678.409 ευρώ και φορολογήθηκε αυτοτελώς αναδρομικά, έτσι κλήθηκε να καταβάλει φόρο 169.601 ευρώ.
Η εταιρεία είχε καταθέσει δήλωση επιφύλαξη στην σχετική πράξη της Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης η οποία όμως απορρίφθηκε.
Η επιφύλαξη απορρίφθηκε από την Δ.Ο.Υ. με το αιτιολογικό ότι η επισφαλής απαίτησης, δεν αποτελεί αναδρομική φορολόγηση, αλλά φορολόγηση καθαρού εισοδήματος.
