Το δικαίωμα να μην συμμετάσχουν στο σχήμα που προτείνει η ΤτΕ για την επίλυση του ζητήματος των “κόκκινων” δανείων, θα κρατήσουν οι τράπεζες, καταθέτοντας τις προτάσεις τους στο σχέδιο της ΤτΕ.
Στο διάστημα των επομένων ημερών, μέχρι την Πέμπτη οπότε η πρόταση θα παρουσιαστεί επισήμως από την ΤτΕ στην Έκθεση για την Επισκόπηση του Χρηματοπιστωτικού Συστήματος, θα υπάρξουν επαφές της ΤτΕ με τις ευρωπαϊκές αρχές, αλλά και τις τράπεζες. Οι ευρωπαϊκές αρχές και πρωτίστως η Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κομισιόν (DGComp) θα πρέπει να πειστούν για το ότι η χρήση του αναβαλλόμενου φόρου ως εγγύηση για τους ομολογιούχους που θα αγοράσουν τιτλοποιημένα “κόκκινα” δάνεια των ελληνικών τραπεζών, δεν συνιστά κρατική βοήθεια(state aid), αφού προϋπάρχει ήδη.
Ακόμη και στην περίπτωση που η πρόταση λάβει την έγκριση των ευρωπαϊκών αρχών, ωστόσο, οι τράπεζες, φαίνεται ότι διατηρούν σοβαρούς προβληματισμούς για το πρακτικό κομμάτι της υλοποίησής της. Στο πλαίσιο αυτό, η απάντησή τους στην ΤτΕ αναμένεται να αναφέρει ότι είναι θετικό το γεγονός πως οι φορείς ευθύνης για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος επεξεργάζονται λύσεις για την αντιμετώπιση του ζητήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων, και χρειάζεται να υπάρχουν ιδέες. Ωστόσο, οι τράπεζες δεν πρόκειται να δεσμευτούν για τη συμμετοχή τους ή μη στο τελικό σχήμα που μπορεί να εφαρμοστεί.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Capital.gr, ο μεγαλύτερος προβληματισμός των τραπεζών τον οποίο θα εκθέσουν στην επιχειρηματολογία τους προς την ΤτΕ, είναι το πώς τέσσερις τράπεζες, με τέσσερα διαφορετικά μοντέλα στρατηγικής για τη μείωση των NPEs τους, και πολλές κατηγορίες προβληματικού ενεργητικού, θα μπορέσουν να λειτουργήσουν υπό ένα ενιαίο σχήμα (εν προκειμένω ένα όχημα ειδικού σκοπού, SPV).
Τόσο η πρόταση της ΤτΕ, όσο και η πρόταση του ΤΧΣ κινούνται “στην καρδιά” των τιτλοποιήσεων. Μέχρι στιγμής, η περίπτωση του Amoeba της Τράπεζας Πειραιώς και η επικείμενη τιτλοποίηση στεγαστικών NPLs της Eurobank, καταδεικνύουν ότι απαιτείται συνολικά διάστημα ενάμιση έτους για να ολοκληρωθούν ανάλογες κινήσεις, και μάλιστα για ενιαία asset classes και δη μικρών ποσών.
Στην πρόταση της ΤτΕ, ένα SPV θα πρέπει να τρέξει πέντε διαφορετικά asset classes(κατηγορίες NPLs) τεσσάρων τραπεζών (συν της μη συστημικής Attica Bank). Οι τράπεζες εκτιμούν ότι αυτό δεν θα μπορεί να λειτουργήσει και αναμένεται να αντιπροτείνουν στην ΤτΕ τη δημιουργία περισσότερων SPVs.
Ειδικότερα, εάν το σχήμα που προτείνει η ΤτΕ λάβει την έγκριση των ευρωπαϊκών αρχών και η βασική του δομή δείξει ότι δουλεύει, αλλά το πρόβλημα είναι τα πολλά και διαφορετικά assets που θα κληθεί να διαχειριστεί, τότε οι τράπεζες προτείνουν δύο επιλογές: ή να δημιουργηθεί ένα SPV για κάθε τράπεζα, στο οποίο αυτή θα εισφέρει τα δάνεια και τον αναλογούντα αναβαλλόμενο φόρο ή να δημιουργηθεί ένα SPV για κάθε συναλλαγή NPL (άλλο για στεγαστικά, άλλο για επιχειρηματικά μικρομεσαίων επιχειρήσεων κ.ο.κ.).
Περαιτέρω δε, οι τράπεζες αναμένεται να δηλώσουν θετικές και σε συμπληρωματική χρήση της πρότασης του ΤΧΣ για το Asset Protection Scheme με εγγυήσεις του Δημοσίου, εκτιμώντας ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν και τις δύο δομές αναλόγως των δικών τους αναγκών.
Οι τράπεζες θέλουν να διαχωρίσουν τις εξατομικευμένες ανάγκες τους, καθώς τα μη εξυπηρετούμενα δάνειά τους δεν είναι ενιαία ισόποσα καλυμμένα από προβλέψεις, ούτε έχουν ενιαία στρατηγική διαχείρισής τους. Άλλα χαρτοφυλάκια είναι marked for sale, δηλαδή υπολογισμένα για πώληση, και άλλα, τα περισσότερα, marked for workout, δηλαδή για διαχείρισή τους από την ίδια την τράπεζα. Ο διαχωρισμός αυτός έχει γίνει στη βάση του ύψους των προβλέψεων και του εκτιμώμενου κόστους κεφαλαίου για την ανάκτησή τους.
Εάν οι τράπεζες βάλουν στο σχήμα περισσότερα χαρτοφυλάκια προς πώληση, αυτό θα σημάνει και την ανάγκη σχηματισμού περισσότερων προβλέψεων.
Σημειώνεται ότι η λογική της πρότασης της ΤτΕ είναι τα χαρτοφυλάκια NPLs να εισφερθούν στο SPV σε τιμές αγοράς και επ΄ αυτών να εκδοθούν τα τιτλοποιημένα ομόλογα που θα αγοραστούν από τρίτους.
Οι ομολογιούχοι θα πληρώνονται από τις χρηματορροές που θα δημιουργεί η διαχείριση των υποκείμενων NPLs από εξειδικευμένο/ους servicer/s. Οι ομολογιούχοι που θα αγοράσουν τους mezzanine και junior τίτλους (οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τους junior τίτλους θα διακρατήσει το Δημόσιο) θα ενέχουν κίνδυνο ζημίας από τις ανακτήσεις των NPLs. Τις ζημίες αυτές θα καλύψει ο αναβαλλόμενος φόρος. Ωστόσο, είναι άγνωστο αν θα απαιτηθούν επιπλέον χρήματα, πέραν των 7,5 δισ. ευρώ του αναβαλλόμενου φόρουπου θα εισφερθεί ως εγγύηση, ενδεχόμενη εξέλιξη που θα επιβαρύνει το δημόσιο χρέος.
