O Τούρκος υπήκοος, κυβερνήτης ενός μηχανοκίνητου σκάφους 15 μέτρων είχε στήσει μια ολόκληρη επιχείρηση, μεταφέροντας παράνομα από την Τουρκία στην Κω πρόσφυγες
Την βαριά καταδίκη που είχε επιβληθεί σε Τούρκο υπήκοο για διακίνηση μεταναστών στο Αιγαίο επισφράγισε ο Άρειος Πάγος, με απόφασή του. Το Ποινικό Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέχθηκε πως η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Δωδεκανήσου με την οποία ο κατηγορούμενος καταδικάσθηκε σε 28 χρόνια κάθειρξη αλλά και χρηματική ποινή 120.500 ευρώ για τη μεταφορά 10 τουλάχιστον προσφύγων από την Αλικαρνασσό της Τουρκίας στην Κω, φέρει την ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία που απαιτεί ο νόμος.
Όπως προκύπτει από την απόφαση που εξέδωσε ο Άρειος Πάγος, ο Τούρκος υπήκοος, κυβερνήτης ενός μηχανοκίνητου σκάφους 15 μέτρων είχε στήσει μια ολόκληρη επιχείρηση, μεταφέροντας παράνομα από την Τουρκία στην Κω πρόσφυγες, κατά βάση από τη Συρία. Τον Σεπτέμβριο, ωστόσο, του 2014 οι λιμενικές αρχές εντόπισαν το μηχανοκίνητο σκάφος έξω από το λιμάνι της Κω και κατάφεραν να το ακινητοποιήσουν έπειτα από καταδίωξη.
Από την έρευνα που ακολούθησε διαπιστώθηκε ότι μέσα στο σκάφος βρίσκονταν δέκα υπήκοοι Συρίας, εκ των οποίων οκτώ άνδρες, μία γυναίκα και αλλά και ένα ανήλικο κοριτσάκι.
«Ταρίφα» 4.000 ευρώ
Σύμφωνα με το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Δωδεκανήσου, ο κατηγορούμενος τέλεσε τις συγκεκριμένες πράξεις «με σκοπό την κερδοσκοπία, καθόσον για τη μεταφορά εκάστου αλλοδαπού υπηκόου λάμβανε ως οικονομικό αντάλλαγμα ποσό, το οποίο, σε κάθε περίπτωση δεν υπολειπόταν του ποσού των 4.000 ευρώ».
Μετά την καταδίκη του ως διακινητή, ο καταδικασθείς προσέφυγε στον Άρειο Πάγο ζητώντας να αναιρεθεί η απόφαση που τον καταδίκασε σε κάθειρξη 28 ετών αλλά και υψηλή χρηματική ποινή. Οι αρεοπαγίτες δεν έκαναν δεκτή την αίτηση του, κρίνοντας πως η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Δωδεκανήσου φέρει την «ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ’ αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία».
Συγκεκριμένα, ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι το δικαστήριο παραθέτει στην απόφαση που εξέδωσε όλα τα αποδεικτικά μέσα (μάρτυρας κατηγορίας, έγγραφα και απολογία, κ.ά), που έλαβε υπόψη του για να καταλήξει στην καταδικαστική του κρίση και σε καμία περίπτωση δεν περιορίσθηκε- όπως ο καταδικασθείς υποστήριζε -επιλεκτικά σε ορισμένα από αυτά αγνοώντας τα υπόλοιπα.
Ελαφρυντικά
Μάλιστα, στην απόφασή του ο Άρειος Πάγος κάνει αναφορά και στο αίτημα για την αναγνώριση του ελαφρυντικού του προτέρου εντίμου βίου, το οποίο είχε υποβάλλει ο καταδικασθείς στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Δωδεκανήσου.
Ωστόσο, όπως έκρινε το ποινικό δικαστήριο και δέχθηκε και ο Άρειος Πάγος, «για να στοιχειοθετηθεί η ελαφρυντική περίσταση του προτέρου εντίμου βίου, δεν αρκούν ούτε το λευκό ποινικό μητρώο ούτε η απουσία αξιόμεμπτης δραστηριότητας μέχρι την τέλεση της πράξεως, ούτε η μέχρι πρότινος συνήθης ανθρώπινη συμπεριφορά εντός της οικογένειας και η άσκηση επαγγέλματος προς βιοπορισμό». Αυτό που απαιτείται είναι «θετική και επωφελής, για την κοινωνία, δράση και συμπεριφορά (Α.Π. 13/2009, Α.Π. 888/2008, Α.Π. 131/2008 και Α.Π. 824/2008), την οποία όμως (ο κατηγορούμενος) δεν επικαλείται και πολύ περισσότερο δεν απέδειξε, ενώ από την ψυχοδυναμική της προσωπικότητάς του, όπως αποτυπώνεται στην συγκεκριμένη εγκληματική του δραστηριότητα, αποκλείεται, ως εκ της βαρύτητας της πράξεώς του, το ότι αυτός έζησε μέχρι την τέλεσή της έντιμο βίο και ότι εξετράπη έκτοτε σε εγκληματικές ενέργειες».
Με το σκεπτικό αυτό, οι αρεοπαγίτες απέρριψαν την αίτηση που είχε καταθέσει ο καταδικασθείς ως διακινητής ζητώντας την αναίρεσης της απόφασης που είχε εκδοθεί σε βάρος του.
