Εκατόν πενήντα άτομα μέσα σε ένα ξύλινο σκάφος που δε χωρούσε ούτε 15 είχαν στριμώξει οι λαθρέμποροι και ενόχους για την παράνομη αυτή μεταφορά, που έθεσε σε κίνδυνο τις ζωές τόσων ανθρώπων, το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Καλαμάτας έκρινε έναν Αιγύπτιο δημοσιογράφο και ως συνεργούς τρεις Σύρους.
Ο Αιγύπτιος καταδικάστηκε σε 740 χρόνια κάθειρξης (εκτιτέα τα 25) και χρηματικό πρόστιμο 7.450.000 ευρώ, καθώς και σε 6 μήνες φυλάκισης για συμμετοχή σε συμμορία, όσο δηλαδή και πρωτόδικα.
Η ίδια ποινή είχε επιβληθεί πρωτόδικα και στο μεγαλύτερο σε ηλικία Σύρο, όμως το Πενταμελές Εφετείο δέχτηκε τη μετατροπή της κατηγορίας σε απλή συνέργεια και έτσι η ποινή μειώθηκε σε φυλάκιση 147 ετών (εκτιτέα τα 10) και 6 μηνών για τη συμμορία.
Στους δύο νεαρότερους Σύρους, που επίσης κρίθηκαν ένοχοι ως απλοί συνεργοί, επιβλήθηκε η ίδια ποινή όπως και πρωτοδίκως, φυλάκιση 147 ετών (εκτιτέα τα 10) και 6 μηνών για τη συμμορία. Ο ένας, μάλιστα, δεν παρουσιάσθηκε στην εκδίκαση της υπόθεσης και η έφεσή του κρίθηκε ως ανυποστήρικτη.
Ακυβέρνητο
Σύμφωνα με την κατάθεση του λιμενικού, το ξύλινο σκάφος εντοπίσθηκε ακυβέρνητο και χωρίς καύσιμα το Μάιο του 2015, κοντά στο ακρωτήριο Ταίναρο.
Μετέφερε 146 λαθρομετανάστες, ανάμεσά τους γυναίκες, ηλικιωμένοι, 44 παιδιά και τρία βρέφη (το ένα μόλις 23 ημερών). Το ταξίδι είχε ξεκινήσει από την Τουρκία και προορισμός ήταν η Ιταλία.
Έπειτα από παρέμβαση του Θαλάμου Επιχειρήσεων του υπουργείου ιταλικό πλοίο ρυμουλκό πήρε τους 150 επιβάτες και ρυμούλκησε το σκάφος στο λιμάνι της Καλαμάτας.
Ο λιμενικός που κατέθεσε είπε ότι το σκάφος δεν είχε σωστικά μέσα για όλους τους επιβαίνοντες και οι συνθήκες ήταν άθλιες. Όταν τους έβγαλαν στο λιμάνι της Καλαμάτας, δύο Σύροι αναγνώρισαν τους τέσσερις κατηγορούμενους ως αυτούς που είχαν τον έλεγχο του πλοίου.
Οι Σύροι μεταφερόμενοι είχαν περιγράψει στις καταθέσεις τους ότι ξεκίνησαν από τη Μυρσίνα της Τουρκίας με λεωφορεία και τους μετέφεραν σε ένα μεγάλο ποτάμι, όπου επιβιβάσθηκαν στο ξύλινο σκάφος. Όταν είδαν ότι το σκάφος είναι μικρό για τόσο μεγάλο ταξίδι, αντέδρασαν, αλλά τους είπαν ότι μόλις βγουν στα ανοιχτά θα επιβιβασθούν σε μεγαλύτερο. Στη συνέχεια τους έβαλαν στα αμπάρια και τους έβγαλαν 12 ώρες μετά. Τους είπαν ότι το μεγάλο πλοίο είχε φύγει και θα συνέχιζαν με το μικρό, όμως έμειναν από καύσιμα και οι επιλογές τους ήταν είτε να τους αποβιβάσουν στην Ελλάδα είτε να πληρώσουν κι άλλα χρήματα για να τους φέρουν καύσιμα από τη Λιβύη.
Τότε, επικοινώνησαν με μια δημοσιογράφο στην Ιταλία, συριακής καταγωγής, και αυτή ενημέρωσε τις Αρχές.
Απολογίες
Στην απολογία του ο κατηγορούμενος Αιγύπτιος δήλωσε δημοσιογράφος και υποστήριξε ότι ξεκίνησε με το πλοίο από την Κύπρο με προορισμό την Ιταλία με 5 άτομα, αλλά στην Τουρκία επιβιβάσθηκαν άλλοι 145. Δήλωσε πως δε γνωρίζει γιατί τον αποκαλούν όλοι «καπετάνιο».
Ο νεαρότερος κατηγορούμενος είπε στην απολογία του ότι έφυγε από τη Συρία για να μην καταταγεί στο στρατό και εμπλακεί στον εμφύλιο. Μάλιστα, 6 μήνες πριν δούλεψε στην Τουρκία, συγκέντρωσε κάποια χρήματα, του έστειλε η οικογένειά του τα υπόλοιπα και έτσι πλήρωσε τα ναύλα στους δουλεμπόρους. Είπε ακόμη ότι πράγματι βοηθούσε συνανθρώπους τους κατά το ταξίδι, αλλά ανθρώπινα και όχι ως πλήρωμα.
Ο τελευταίος κατηγορούμενος υποστήριξε στην απολογία του πως ήθελε να έρθει στην Ευρώπη για να δουλέψει και επειδή δεν είχε λεφτά για τα ναύλα, του είπαν ότι θα κάνει δουλειές κατά το ταξίδι. Του ανέθεσαν, σημείωσε, να φυλάει τη μηχανή για να μην πηγαίνουν τα παιδιά για λόγους ασφαλείας.
