Το χέρι βαθιά στην τσέπη αναμένεται να βάλουν οι πολίτες των οποίων οι ιδιοκτησίες βρίσκονται εντός οικιστικών πυκνώσεων και επιθυμούν να διατηρήσουν την κατοικία τους μέχρι και το 2059, όπως φαίνεται και από τα παραδείγματα που αποκαλύπτει ο Ελεύθερος Τύπος.
Αν και η φιλοσοφία του σχεδίου νόμου κινείται στη λογική του τελευταίου νόμου αυθαιρέτων, υπάρχουν αρκετές διαφορές μιας και τα κόστη μεταξύ τους έχουν μεγάλη απόκλιση.
Έτσι, στελέχη του υπουργείου Περιβάλλοντος έχουν πιάσει χαρτί και μολύβι προκειμένου να προχωρήσουν σε ενδεχόμενες επιμέρους αλλαγές όπως αυτές προέκυψαν από τη διαβούλευση με ιδιοκτήτες και φορείς. Πληροφορίες θέλουν η διαδικασία να μην καθυστερήσει και να έχει ολοκληρωθεί εντός του Φεβρουαρίου, έτσι ώστε να περάσει στη Βουλή προς ψήφιση. Την ίδια ώρα, το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν έχει ακόμα εκδικάσει τον νόμο Τσιρώνη για τα δασικά αυθαίρετα, ενώ όπως αναφέρουν πηγές στον «Ε.Τ.» οι καταγγέλλοντες δεν έχουν λάβει καμία επίσημη ενημέρωση.
Υπενθυμίζεται ότι στις 7 Δεκεμβρίου το επιτελείο του υπουργείου Περιβάλλοντος κατέθεσε τη νέα νομοθέτηση καθώς το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ είχε κρίνει ότι ο προηγούμενος νόμος είναι αντισυνταγματικός.
Η μειωμένη συμμετοχή των πολιτών στη διαβούλευση του νομοσχεδίου για τις οικιστικές πυκνώσεις προκάλεσε έκπληξη στο ΥΠΕΝ και αυτό γιατί οι αρχικές τους εκτιμήσεις ήταν διαφορετικές. Το γεγονός, δε, πως τα περισσότερα σχόλια επικεντρώνονται στα υπέρογκα ποσά που θα κληθούν να πληρώσουν, έχει δημιουργήσει ήδη πονοκέφαλο στα στελέχη του υπουργείου. Από την πλευρά τους οι πολίτες επισημαίνουν πως τα χρήματα που θα κληθούν να πληρώσουν είναι δυσανάλογα με το εισόδημα τους, πράγμα που δεν αποκλείει τη μη καταβολή των προστίμων και κατ’ επέκταση τη μειωμένη υπαγωγή.
Θολό τοπίο
Από την άλλη, η διατήρηση που δίνει το υπουργείο Περιβάλλοντος για τα δασικά αυθαίρετα μέχρι το 2059 έχει μεν θετικό πρόσημο, ωστόσο παραμένει «θολό τοπίο» αν τότε θα υπάρξει νέα ρύθμιση ή θα επικρατήσει ο προγραμματισμός που θέλει την κατεδάφιση. Όπως υποστηρίζουν, μεταξύ άλλων, «πρέπει να γίνει αναφορά με οποιοδήποτε νομικό τρόπο ότι στα επόμενα 25 ή 40 χρόνια θα υπάρξει τελεσίδικη λύση του προβλήματος χωρίς οικονομική επιβάρυνση του πολίτη, αφού ήδη θα έχει πληρώσει ένα μεγάλο ποσό». Σε αυτό το πλαίσιο, εκτιμούν ότι πρέπει να επιτρέπονται οι μεταβιβάσεις των ακινήτων με την υπαγωγή στο νόμο και αφού καταβληθεί το 30% του ενιαίου δασικού προστίμου.
Μηχανικοί, με τη σειρά τους, αναφέρουν πως τα πρόστιμα που θα κληθούν να καταβάλουν οι πολίτες είναι ιδιαίτερα αυξημένα, όταν μάλιστα δεν τους παρέχεται η δυνατότητα να μεταβιβάσουν τα ακίνητά τους σε συγγενικά πρόσωπα.
