Οι Ευρωπαίοι παραμένουν απρόθυμοι να επανεξετάσουν την άποψή τους για την πυρηνική αποτροπή παρά την ολοένα και αυξημένη στρατηγική αστάθεια. Ο δηλωμένος τους στόχος για “στρατηγική αυτονομία” θα παραμείνει μια κενή φράση μέχρι να ασχοληθούν σοβαρά με το ζήτημα.
Αυτή η στάση φαίνεται ότι θα συνεχιστεί παρά τον αναζωογονημένο διάλογο για τη “γερμανική βόμβα”, μια νέα συμφωνία για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων, και παρά την κατάρρευση της συνθήκης του INF.
Οι απόψεις για την πυρηνική αποτροπή διαφέρουν ριζικά από χώρα σε χώρα -κάτι που θα πρέπει να συνυπολογίσει κάθε νέα προσπάθεια ενασχόλησης με την πυρηνική διάσταση. Και ενώ πολλές κυβερνήσεις και τα εκλογικά τους ακροατήρια είναι ευθυγραμμισμένα σε ό,τι αφορά τις συμπεριφορές, σε κάποιους κρίσιμους “παίκτες”, όπως στη Γερμανία, κυβέρνηση και πολίτες έχουν διαφορετική άποψη.
Καμία ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την διακήρυξη στρατηγικής πυρηνικής αυτονομίας δεν είναι ακόμη εφικτή, αλλά υπάρχει διαθέσιμη μια στρατηγική για την αντιστάθμιση μελλοντικών αβεβαιοτήτων.
Ως πρώτο βήμα, το Ηνωμένο Βασίλειο κι η Γαλλία α πρέπει να μετατρέψουν την ιδέα μιας ευρωπαϊκής αποτροπής από απλή ιδέα σε αξιόπιστη προσφορά, ενισχύοντας τη διμερή πυρηνική συνεργασία και στέλνοντας όλο και περισσότερα μηνύματα που να δείχνουν την ετοιμότητά τους να προστατεύσουν άλλους.
