Χαοτική εμφανίζεται η κατάσταση στο σύστημα και στις αρχές εξυγίανσης – εκκαθάρισης τραπεζών στην ευρωζώνη, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο. Περί τις 650 οι δικαστικές προσφυγές εναντίον των αρμόδιων τραπεζικών αρχών, περί τα 2 δισ. ευρώ μέχρι στιγμής οι αποζημιώσεις.
Η πρόσφατη Έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου, αφορά στο πώς λειτουργεί το σύστημα εξυγίανσης και εκκαθάρισης των ευρωπαϊκών τραπεζών με βάση το κανονιστικό πλαίσιο που εφαρμόζουν η ΕΚΤ, η Κομισιόν και οι άλλες αρμόδιες εποπτικές αρχές, όπως για παράδειγμα η Ενιαία Αρχή Εκκαθάρισης Τραπεζών.
Η εικόνα που προκύπτει από την Έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου κάθε άλλο παρά στηρίζει την αξιοπιστία του συστήματος μέσα από το οποίο λειτουργούν οι πολλαπλές και σε πολλές περιπτώσεις αλληλοκαλυπτόμενες αρχές που έχουν μέχρι σήμερα συγκροτηθεί στο πλαίσιο εποπτείας του ευρωσυστήματος.
Σύμφωνα με το Ελεγκτικό Συνέδριο, μέχρι τον περασμένο Μάιο οι δικαστικές προσφυγές κυρίως απέναντι στην Ενιαία Ευρωπαϊκή Αρχή Εκκαθάρισης Τραπεζών (ΕΕΑΕΤ) είχαν ξεπεράσει τις 650 ενώ οι ήδη οριστικοποιημένες αποφάσεις για αποζημιώσεις από τις εποπτικές αρχές λόγω κακού ή ανεπαρκούς χειρισμού, έχουν ξεπεράσει τα 2 δισ. ευρώ. Χαρακτηριστικό είναι ότι η αρμόδια ΕΕΑΕΤ ρωτήθηκε σχετικά από το Ελεγκτικό Συνέδριο για το εν δυνάμει ύψος των συνολικών διεκδικήσεων από τις δικαστικές προσφυγές και στάθηκε αδύνατο να πάρει μία συγκεκριμένη απάντηση…
Οι αδυναμίες και τα προβλήματα φαίνεται να συνδέονται με τις ανεπάρκειες στελέχωσης των αρχών εποπτείας, αλλά και με την αλληλοκάλυψη αρμοδιοτήτων, αφ’ ενός μεταξύ των ευρωπαϊκών αρχών και αφ’ ετέρου μεταξύ των ευρωπαϊκών και των εθνικών αρχών. Και αυτό διότι η τραπεζική ενοποίηση στην ευρωζώνη παραμένει ανολοκλήρωτη, δέκα μήνες πριν από την αποχώρηση του Μάριο Ντράγκι από την θέση του προέδρου της ΕΚΤ, του ανθρώπου που είχε βάλει την ενοποίηση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος στην κορυφή της λίστας των προτεραιοτήτων του.
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι ανεπάρκειες του συστήματος δημιουργούν τεράστια περιθώρια προσφυγών που δεν έχουν να κάνουν με απλούς μετόχους τραπεζών αλλά και μεγάλων διεθνών τραπεζικών ομίλων, απέναντι στους οποίους η Ενιαία Αρχή Εκκαθάρισης δύσκολα μπορεί να αντιπαρατεθεί νομικά με το στελεχιακό της δυναμικό.
Στην Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου εντοπίζεται η πολυνομία και η υπερκάλυψη αρμοδιοτήτων, ακόμα και σε περιπτώσεις που η Ενιαία Αρχή Εκκαθάρισης Τραπεζών αντιπαρατέθηκε σε αιτήματα παρέμβασης της ΕΚΤ και της Fed, αναγκάζοντας τον Μάριο Ντράγκι να κινηθεί μέσω του “εθνικού” νομικού πλαισίου για να πετύχει παρεμβάσεις που η ΕΕΑΕΤ είχε αρνηθεί να δρομολογήσει…
Σε κάθε περίπτωση η Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου αποτελεί μια εξαιρετικά αιχμηρή προειδοποίηση για τις “κερκόπορτες” τόσο στην εποπτεία του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος όσο και για τις συνέπειες από την καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της τραπεζικής ενοποίησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
