Για δυο υπολογίζεται κάθε μέρα κράτησης (λόγω ειδικών συνθηκών) στα αστυνομικά τμήματα, όπως αναφέρει σε γνωμοδότησή της η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.
Ο ευεργετικός υπολογισμός αφορά καταδίκους πους λόγω μεταγωγής ή άλλων συνθηκών κρατούνται για λίγο ή πολύ στα αστυνομικά τμήματα, όπου ως γνωστόν, όπως αναφέρεται και στη σχετική γνωμοδότηση, οι συνθήκες δεν είναι αυτές που συνάδουν με τις συνθήκες κράτησης καταδικασμένων προσώπων.
Χαρακτηριστικά στην γνωμοδότηση του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Πάν. Καραγιάννη, αναφέρεται πως οι συνθήκες αυτές «όπως είναι γνωστό είναι κατά πολύ δυσμενέστερες από εκείνες που επικρατούν στα σωφρονιστικά καταστήματα, αφού στα πρώτα, όπου συνήθως επικρατεί συνωστισμός κρατουμένων, δεν είναι δυνατός ο προαυλισμός αυτών και υπάρχει δυσχέρεια εξασφαλίσεως ικανοποιητικών όρων υγιεινής και καθαριότητος».
Οι λόγοι αυτοί αποτελούν – κατά τον εισαγγελέα- το δικαιολογητικό λόγο της θεσπίσεως του ανωτέρω ευεργετικού υπολογισμού του χρόνου κρατήσεως. Υπενθυμίζεται πως η ανωτέρω πρόβλεψη θεσπίστηκε το 2015 και η γνωμοδότηση (2/2019) εκδόθηκε μετά από ερώτημα του διευθυντή των φυλακών Κορυδαλλού:
«Προς τον κ. Εισαγγελέα Επόπτη του Συγκροτήματος Καταστημάτων Κράτησης Κορυδαλλού
Θέμα: «Ευεργετικός υπολογισμός ημερών ποινής κρατουμένων, καταδίκων σε Αστυνομικά Κρατητήρια»
Επί του ερωτήματος που διατυπώνεται στο με αριθμ. πρωτ. 70543/29-11-2018 έγγραφο του Διευθυντού του Κ. Κ. Κορυδαλλού, για το εάν κρατούμενοι δικαιούνται να τύχουν ευεργετικού υπολογισμού ημερών ποινής κατ’ άρθρο 105 παρ 7 περ. ζ’ του Π.Κ. και για τις ημέρες μεταγωγής τους, στην διάρκεια της κράτησής τους σε Αστυνομικά κρατητήρια για δικονομικούς λόγους ή αυτή αφορά μόνον το χρονικό διάστημα από την σύλληψη και κράτησή τους σε Αστυνομικό Τμήμα έως και την αρχική εισαγωγή τους σε σωφρονιστικό κατάστημα, το οποίο μας υποβλήθηκε με το με αριθμό πρωτ. 1448/2018 έγγραφο σας προς γνωμοδότηση, σας γνωρίζομε τα εξής:
Με τη διάταξη του άρθρου 105 § 7 του Π.Κ., όπως αντικαταστάθηκε η παράγραφος αυτή με την παρ. 4 του άρθρου 6 του ν. 4322/2015, ορίζεται ότι: «Κάθε ημέρα κράτησης κρατουμένων που πάσχουν υπολογίζεται ευεργετικά ως δύο (2) ημέρες εκτιόμενης ποινής.
Το ίδιο ισχύει και για: α)…. β) .γ… .ζ) κρατουμένους για όσο διάστημα διαρκεί η κράτηση τους σε χώρους αστυνομικών τμημάτων ή αστυνομικών διευθύνσεων».
Από τη διατύπωση της ανωτέρω διατάξεως προκύπτει με σαφήνεια ότι σ’ αυτήν ουδεμία διάκριση γίνεται μεταξύ των κρατουμένων στους οποίους αυτή αναφέρεται ήτοι εκείνους που κρατούνται στα κρατητήρια αστυνομικών υπηρεσιών όσον αφορά το λόγο κρατήσεώς τους σ’ αυτά.
Ο λόγος που προβλέφθηκε η ευνοϊκή αυτή αντιμετώπιση των πιο πάνω κρατουμένων αναφέρεται ρητά στην εισηγητική έκθεση του Ν. 4322/2015 κατά την οποία «ο ευεργετικός υπολογισμός επεκτείνεται και σε κρατούμενους αστυνομικών τμημάτων ή αστυνομικών διευθύνσεων για όσο διάστημα διαρκεί η κράτησή τους στους χώρους αυτούς, ενόψει του δυσμενέστερου χαρακτήρα του τρόπου κράτησης που εφαρμόζεται εκεί» (σελ. 4).
Οι συνθήκες λοιπόν κρατήσεως κρατουμένων στα αστυνομικά τμήματα και τις αστυνομικές διευθύνσεις, οι οποίες όπως είναι γνωστό είναι κατά πολύ δυσμενέστερες από εκείνες που επικρατούν στα σωφρονιστικά καταστήματα, αφού στα πρώτα, όπου συνήθως επικρατεί συνωστισμός κρατουμένων, δεν είναι δυνατός ο προαυλισμός αυτών και υπάρχει δυσχέρεια εξασφαλίσεως ικανοποιητικών όρων υγιεινής και καθαριότητος, αποτελούν το δικαιολογητικό λόγο της θεσπίσεως του ανωτέρω ευεργετικού υπολογισμού του χρόνου κρατήσεως.
Οι συνθήκες αυτές ασφαλώς δεν διαφέρουν ανάλογα με το λόγο κρατήσεως στα αστυνομικά τμήματα ή στις αστυνομικές διευθύνσεις αφού οι χώροι κρατήσεως είναι ίδιοι για όλους τους κρατουμένους σ’ αυτά.
Συνεπώς ο ευεργετικός υπολογισμός του χρόνου κρατήσεως ήτοι ο υπολογισμός μιας ημέρας κρατήσεως ως δύο ημέρες εκrιομένης ποινής δεν μπορεί να αφορά συγκεκριμένους μόνο κρατουμένους στους ανωτέρω χώρους και ειδικότερα εκείνους που κρατούνται μέχρι να προωθηθούν στα σωφρονιστικά καταστήματα αποκλειομένων εκείνων που κρατούνται στους ιδίους χώρους προς μεταγωγή για δικονομικούς ή άλλους λόγους.
Αντίθετη εκδοχή πέραν του ότι δεν θα εύρισκε έρεισμα στο νόμο θα προσέκρουε ευθέως στο σκοπό για τον οποίο θεσπίστηκε η πιο πάνω παρατεθείσα ευνοϊκή διάταξη του άρθρου 105 §7 στοιχ, ζ’ του Π.Κ».
