Αθώος κρίθηκε χθες από το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων ένας αλλοδαπός εργολάβος κατηγορούμενος για εκβίαση επιχείρησης, τελεσθείσα κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια, απάτη κατ’ εξακολούθηση, από την οποία το περιουσιακό όφελος ή η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 € και απάτη επί δικαστηρίω κατ’ εξακολούθηση από την οποία το περιουσιακό όφελος ή η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνει το ποσό των 120.000€.
Με το υπ’ αρίθμ. 94/2017 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Δωδεκανήσου είχε γίνει δεκτή έφεση του Αντεισαγγελέα Εφετών Δωδεκανήσου για την ακύρωση του υπ’ αρίθμ. 178/2016 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρόδου, με το οποίο είχε κριθεί ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία εις βάρος του.
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου έκρινε ότι οι ισχυρισμοί αυτοί είναι αβάσιμοι, θεωρεί ότι η τεχνική έκθεση του επιμετρητή της εταιρείας δεν μπορεί να προσδώσει αποδεικτική αξιοπιστία στο επίμαχο ζήτημα της αξίας των εργασιών.
Έκρινε επίσης ότι η εταιρεία αιτήθηκε την επιστροφή ΦΠΑ για τα περισσότερα από τα τιμολόγια που είχε εκδώσει ο κατηγορούμενος με αιτήσεις της εντός των ετών 2008 και 2009 και επιπλέον τα χρησιμοποίησε για να λάβει επιδοτήσεις ενώ έκρινε παραπέρα ότι η συγκεκριμένη αντιδικία είναι αστικής φύσεως.
Το Συμβούλιο Εφετών Δωδεκανήσου δεν συμφώνησε όμως με την ως άνω κρίση και τον παρέπεμψε σε δίκη.
Χθες το δικαστήριο τον έκρινε ομοφώνως αθώο.
Η έρευνα για την υπόθεση ξεκίνησε μετά απο μήνυση μιας ανώνυμης ξενοδοχειακής επιχείρησης, που λειτουργεί τρεις ξενοδοχειακές μονάδες και ανέπτυξε συνεργασία με τον κατηγορούμενο, ελαιοχρωματιστή στο επάγγελμα.
Στο διάστημα από τον Μάρτιο του 2005 έως και τον Μάρτιο του 2010 συνήψε μαζί του 9 συμβάσεις έργου, δυνάμει των οποίων ανέλαβε έναντι αμοιβής την -υποχρέωση εκτέλεσης μονωτικών και χωματουργικών εργασιών στα ξενοδοχεία της.
Λόγω της ποικιλότητας των εργασιών και της διαδοχικής εκτέλεσης αυτών σε τρία διαφορετικά ξενοδοχειακά συγκροτήματα ήταν αναγκαία για τον υπολογισμό της αμοιβής του εργολάβου η επιμέτρηση των επί μέρους εργασιών, η οποία γινόταν στο τέλος κάθε έτους, οπότε και εκδίδονταν οι ισόποσες μεταχρονολογημένες επιταγές.
Ειδικότερα, ο κατηγορούμενος εξέδωσε 13 τιμολόγια παροχής υπηρεσιών συνολικής αξίας 2.102.894,91 ευρώ.
Η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι ο κατηγορούμενος αποκρύπτοντας τις επιμετρήσεις που έκανε μέσω του επιμετρητή του, κατάφερε να εισπράξει παράνομα 1.519.283,80 €.
Η διαφορά τους μεταφέρθηκε στα αστικά δικαστήρια και ο κατηγορούμενος εξέδωσε διαταγές πληρωμής σε βάρος της εταιρείας η οποία ανέθεσε την επιμέτρηση και την κοστολόγηση των εργασιών σε τεχνικό γραφείο.
Η εταιρεία υποστήριξε ότι το σύνολο των εργασιών κοστολογείται στο ποσό των 1.091.319 €.
