Κώστας Βενιζέλος
Οι τουρκικές κατοχικές δυνάμεις προωθήθηκαν στην περιοχή των Στροβιλιών πριν περίπου δέκα ημέρες, αυξάνοντας το έδαφος που κατέχουν και εγκλωβίζοντας σ’ αυτό κι άλλους Ελληνοκύπριους. Πρόκειται για επιβολή νέων τετελεσμένων επί του εδάφους. Συνιστά μια ενέργεια που «εμπλουτίζει» τους τρόπους προώθησης και επιβολής τετελεσμένων από τουρκικής πλευράς.
Η κίνηση αυτή γίνεται την ώρα που απειλούνται τουρκικά τετελεσμένα στη θάλασσα και δείχνει να αποτελεί προειδοποιητική βολή τις παραμονές εξελίξεων τόσο στα ενεργειακά όσο -ενδεχομένως- και στο Κυπριακό. Όπως έγραψε ο «Φιλελεύθερος» το περασμένο Σάββατο (Ανδρούλα Ταραμουντά) οι Τούρκοι «απέκλεισαν με βαρέλια, κάγκελα και αλυσίδες την περιοχή στην οποία διαμένουν τρεις οικογένειες σε τρεις κατοικίες».
Πρόκειται για περιοχή που συνορεύει με τις βρετανικές βάσεις, αλλά είναι έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σημειώνεται συναφώς πως το 2000 ο τουρκικός κατοχικός στρατός είχε προβεί στην πρώτη κίνηση στα Στροβίλια με προώθηση δυνάμεων. Ο οικισμός, ωστόσο, δεν είχε επηρεαστεί. Τώρα, έχουν περιλάβει τα σπίτια στην κατεχόμενη περιοχή και υποδείχθηκε στους κατοίκους να ζητούν άδεια για τις μετακινήσεις τους. Σύμφωνα με την τουρκική αξίωση, μόνο με άδεια θα διακινούνται εφεξής προς τις ελεύθερες περιοχές, ενώ στα κατεχόμενα θα λειτουργούν ως «υπήκοοι» του ψευδοκράτους. Μετά, βέβαια, που θα γίνουν οι «αναγκαίες διαδικασίες».
Οι Τούρκοι έχουν επεκτείνει την κατοχή. Δεν έχει σημασία εάν είναι μερικά μέτρα, μερικούς πόντους ή χιλιοστά. Εκτός και εάν η κατάκτηση εδάφους μετριέται με το μέτρο. Τα Ηνωμένα Έθνη είχαν ένα στρατιώτη στην περιοχή και υποσχέθηκαν να στέλνουν περίπολο συχνότερα για να καθησυχαστούν οι κάτοικοι! Η Κυπριακή Δημοκρατία ακολούθησε την πεπατημένη των διαβημάτων.
Κοντολογίς, μιλά με τους ΟΗΕδες που μέσα στην βαριεστιμάρα τους υπόσχονται ότι θα το συζητήσουν με τους Τούρκους. Και με ποιόν θα μιλήσουν; Με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος είναι αμφίβολο αν το γνώριζε; Με τον κατοχικό στρατό που δεν υπολογίζει κανένα; Ή θα μας υποδείξουν την αναγκαιότητα για τη συγκρότηση μηχανισμών συνεννόησης;
Για το θεαθήναι
Με τέτοια διαβήματα, που πλέον γίνονται για το θεαθήναι, αποτέλεσμα δεν μπορεί να υπάρξει. Τα διαβήματα είναι η χαρά της Τουρκίας. Ούτε καν τα λαμβάνει υπόψη, ούτε ακούει ποιο είναι το αντικείμενο. Αλλεπάλληλα ψηφίσματα αναφέρουν πως το Συμβούλιο Ασφαλείας «καλεί την τουρκοκυπριακή πλευρά και τις τουρκικές δυνάμεις να αποκαταστήσουν στα Στροβίλια το στρατιωτικό στάτους κβο που υπήρχε πριν από τις 30 Ιουνίου 2000». Όχι μόνο δεν εισακούστηκε, αλλά υπήρξε και προώθηση στρατιωτικών δυνάμεων, κατάληψη νέου εδάφους. Αυτά για τη σημασία των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας!
Διαχρονικά η Τουρκία επιβάλλει τετελεσμένα και επειδή η αντίδραση όλων των εμπλεκόμενων είναι χλιαρή μέχρι ανύπαρκτη, κλειδώνει τη (νέα) προκλητική ενέργεια και σχεδιάζει την επόμενη. Υπενθυμίζεται πως το 2003, οι Τούρκοι είχαν διαπλατύνει το δρόμο και απέκοψαν την παροχή ηλεκτρισμού ρεύματος στον οικισμό, απαιτώντας από τους κατοίκους «να μεταβούν στην Αμμόχωστο και να υποβάλουν αιτήσεις για επανασύνδεση νερού, ηλεκτρισμού και τηλεφώνων από τα τουρκοκυπριακά δίκτυα».
Η νέα τουρκική κίνηση είναι πάρα πολύ σοβαρή και χωρίς κατάλληλη αντίδραση, πρέπει να αναμένονται κι άλλες παρόμοιες. Αντί να ψάχνουν το χαμένο πρακτικό, ας ζητήσουν από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ να ζητήσει από την Τουρκία να εγκαταλείψει άμεσα τα Στροβίλια. Αντί να γίνονται άηχα διαβήματα, ας γίνει μια ενέργεια που θα την αισθανθεί και η Τουρκία και οι συνεργοί της Τουρκοκύπριοι.
Μέτρα που θα επηρεάσουν την τουρκική πλευρά. Εργαλεία υπάρχουν πολλά και τρόποι αντίδρασης. Εκτός κι εάν δεν θέλουν κάποιοι να χαλάσουν το κλίμα την ώρα που επεκτείνεται η κατοχή. Και τα κόμματα, που εκδίδουν δέκα ανακοινώσεις την ημέρα που βρίσκονται;
