Οι ευρωπαϊκοί φόβοι για τον τουρκικό επεκτατισμό στα Δυτικά Βαλκάνια δεν έχουν καμία ρεαλιστική βάση.
Η Τουρκία βλέπει μια ευκαιρία στην περιοχή -ωστόσο θέλει πραγματικά τα Δυτικά Βαλκάνια εντός της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Η προσέγγιση του ΑΚΡ κάποτε είχε νόημα να της τοποθετήσει κανείς μια ταμπέλα “νεό-οθωμανική¨”, αλλά ο Erdogan έχει έκτοτε επικεντρωθεί εκ νέου στην εξατομικευμένη διπλωματία και στις ρεαλιστικές σχέσεις.
Οι κυβερνήσεις των Δυτικών Βαλκανίων παραμένουν απρόθυμες να λάβουν θέση για λογαριασμό της Τουρκίας με το να διώξουν τους Γκιουλενιστές, παρά τις γενικότερα θερμές σχέσεις.
Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να σταματήσουν να αμφισβητούν τα κίνητρα της Άγκυρας και να εργαστούν αντί αυτού, για κοινούς στόχους -κρατώντας την Τουρκία κοντά τους και μακριά από την αγκαλιά της Ρωσίας.
