o Νομικό Συμβούλιο του Κράτους κλήθηκε να γνωμοδοτήσει για την καταβολή αναδρομικών αποδοχών από τη Διοίκηση σε δημόσιο υπάλληλο, ο οποίος είχε τεθεί σε δυνητική αργία, από τότε που κατά τη σχετική διαπιστωτική πράξη επανήλθε ο υπάλληλος στην υπηρεσία, χωρίς πραγματική εκτέλεση καθηκόντων, ή από την πραγματική ανάληψη καθηκόντων και την παροχή εργασίας.
Δείτε αποσπάσματα από το ιστορικό της υπόθεσης:



To ΝΣΚ γνωμοδότησε ως εξής
Η αξίωση για παροχή μισθού δημοσίου υπαλλήλου, του οποίου ήρθη η θέση σε δυνητική αργία, γεννάται μόνο μετά, την «εν τοις πράγμασι» ανάληψη υπηρεσίας και την εκτέλεση των καθηκόντων του, κατ’ εφαρμογή της ειδικής και εξαιρετικού χαρακτήρα διάταξης της παραγράφου 4 του άρθρου 41 του ν. 3528/2007. (ομόφ.)
Δείτε παρακάτω όλο το ιστορικό αλλά και τη νομολογία βάση της οποίας γνωμοδότησε το ΝΣΚ